Apologia
   Cap.
 1    45    |        accusas; is enim adfuisse se dicit; cuius pueritia etsi nihil
 2    80    |         absurde facit qui tacere se dicit, quod ibidem dicendo tacere
 3    80    |          verum non est, nisi sciens dicit; porro sanus est, qui scit
 4    82    |     proquiritabat: «Apuleius magus; dicit ipsa quae sentit et patitur;


De mundo
   Cap.
 5    14    |            non circium, sed cercium dicit. Is ventus cercius, cum


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
 6  1,     8|        mundum nunc sine initio esse dicit, alias originem habere natumque
 7  1,     9|        rationem interpretationemque dicit: namque illa visibilis fortuita
 8  1,    11|          labi, et hoc animalis deos dicit esse; sphaerarum vero ingenium
 9  1,    11|       qualitate hanc etiam daemonum dicit, tertium ex aqua terraque
10  1,    18|             Tripertitam animam idem dicit: primam eius rationabilem
11  1,    18| aegritudinem mentis stultitiam esse dicit eamque in partes duas dividit;
12  2,     4|     quapropter partes animae tribus dicit vitiis urgueri: prudentiam
13  2,     5|         virtutem Plato habitum esse dicit mentis optime et nobiliter
14  2,     6|            omnium rerum, prudentiam dicit atque sapientiam; quarum
15  2,     6|           voluptarios ratione huius dicit ac modestia coerceri. ~
16  2,     7|            scientiamque causam esse dicit, ut unaquaeque portiore
17  2,    13|         Alia etiam amicitiae genera dicit esse, quarum pars voluptatis
18  2,    20|            sapientem esse non posse dicit Plato, nisi ceteris ingenio
19  2,    20|           confidentem in omnin vita dicit futurum, quod et omnia accidentia
20  2,    21|            sapientem et fortissimum dicit esse, ut qui vigore mentis
21  2,    21|             ait, ut ignaviam animae dicit inbecillitati esse finitimam.
22  2,    25|        cunctos cives inbuendos esse dicit, ut iis inquorum tutelam