Apologia
   Cap.
 1    20    |          mendicabit. quae quidem vera confessio est paupertatis;
 2    23    |    inculti et agrestes, tanti re vera estis quantum habetis, ut
 3    28    |     atque ego omnia obiecta, seu vera seu falsa sunt, non negabo,
 4    64    |      mundi tergo stetit. scit me vera dicere Maximus, qui TON


De deo Socratis
   Cap.
 5     2    |            2-~ ~Utracumque harum vera sententia est nam hoc postea
 6     5    |          ritu? Atque si Platonis vera sententia est, numquam se
 7    16    | commentiatur, redarguere, si qua vera dicat, adseverare, prorsus


Florida
   Cap.
 8    16    |  difficile factu erat quodque re vera arduum, non existimabatur:


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 9  1,     5|       istum omnividentem deum me vera comperta memorare, nec vos
10  1,    14|         similia dicere proferens vera? «Proclamares saltem suppetiatum,
11  2,    14|       soli omnium Chaldaeus ille vera dixerit, sisque felix et
12  2,    20|          Ad haec ego subiciens: «Vera memoras nec usquam gentium
13  3,     4|         caedis arguatur, quamvis vera dicat et de facto confiteatur
14  4,    12|         callido deceptus astu et vera quae dicta sunt credens
15  7,     7|       Sed protinus sanctissima — vera enim dicenda sunt — et unicae
16  7,    11|         exitium mihi parabis? Re vera ludis de alieno corio.» ~
17  9,     6|       locum detinet tantum et re vera praeter impedimentum conversationis
18 10,     7|        quae ipse finxerat, quasi vera adseverare atque adserere
19 11,    23|     Igitur audi, sed crede, quae vera sunt. Accessi confinium


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
20  1,     9|           at haec intellegibilis vera, perenni et constanti ratione