Apologia
   Cap.
 1    15    |     assiduo explorare? an non Socrates philosophus ultro etiam


De deo Socratis
   Cap.
 2    17    |        17-~ ~Igitur mirum, si Socrates, vir adprime perfectus et
 3    18    |   Cassandrae. Ad eundem modum Socrates quoque, sicubi locorum aliena
 4    19    |     ratio praedicta est. Enim Socrates, utpote vir adprime perfectus,
 5    20    |     humano profectam. At enim Socrates non vocem sibi sed «vocem
 6    20    |   demonstrat habuisse, ita ut Socrates eam, quam sibi (ac) divinitus
 7    20    |    species fuisse, quam solus Socrates cerneret, ita ut Homericus
 8    22    |        nescio bene vivere, ut Socrates, ut Plato, ut Pythagoras
 9    23    |     mutabile. Haec omnia meus Socrates habuit et ideo cetera habere


Florida
   Cap.
10     2    |      At non itidem maior meus Socrates, qui cum decorum adulescentem
11     2    | aliquid et loquere.» Scilicet Socrates tacentem hominem non videbat;
12    20    |      carmina, Plato dialogos, Socrates hymnos, Epicharmus modos,


Metamorphoses
   Lib. Cap.
13  1,     6|    accessi. «Hem,» inquam «mi Socrates, quid istud? Quae facies?
14  1,    11|       set nec minus saeva, mi Socrates, memoras. Denique mihi quoque
15  1,    11| fatigatione pertentatus bonus Socrates iam sopitus stertebat altius.
16  1,    17|    absono clamore experrectus Socrates exsurgit prior et «Non»
17  1,    18|       extrema somniasti. Ecce Socrates integer sanus incolumis.


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
18  1,     1|  deorumque mulcentem. Cum hoc Socrates in conventu amicorum referret,
19  1,     2|     se profiteri cupiebat, ni Socrates humilitatem cupidinis ex
20  1,     3|          3-~ ~Sed postea quam Socrates homines reliquit, quaesivit