Apologia
   Cap.
 1    69    |        qui viduitatis eius velut quandam virginitatem carminibus


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 2  1,     7|        utpote ultime adfectus ad quandam cauponam Meroen, anum sed
 3  2,    23|       ipsis foribus obseptis per quandam brevem posticulam intro
 4  3,     2|         proscaenium medium velut quandam victimam publica ministeria
 5  3,     3|      statim profugit et in domum quandam praesidio tenebrarum elapsus
 6  4,     3|      loro quam valido ad ansulam quandam destinatum rursum caedendo
 7  4,     7|      loro valido destinatis anum quandam curvatam gravi senio, cui
 8  5,    26|          iam die labente accedit quandam civitatem, in qua regnum
 9  7,     7|         nocte promota tabernulam quandam litori navique proximam
10  8,    23| campestres emensi vias civitatem quandam populosam et nobilem iam
11  8,    27|     paucis pererratis casulis ad quandam villam possessoris beati
12  8,    30|   gladiis minantes perveniunt ad quandam nobilem civitatem, Inibi
13  9,    14|          sed omnia prorsus ut in quandam caenosam latrinam in eius
14  9,    29|          requisitam veteratricem quandam feminam, quae devotionibus
15  9,    40|        ipsa tabernula derepit in quandam cistulam et supergesto delitiscit
16  9,    42|        dum obliquata cervice per quandam fenestrulam quidquam sibi
17 10,     1| campestri nec adeo difficili via quandam civitatulam pervenimus nec
18 10,    15|      clausis ex more foribus per quandam modicam cavernam rimantur
19 10,    34|        summo montis cacumine per quandam latentem fistulam in excelsum