Apologia
   Cap.
 1    13    |   sententiam Neoptolemi Enniani pluribus philosophari; vel si tu
 2    21    |         signum est infirmitatis pluribus indigere. prorsus ad vivendum
 3    55    |      adferantur, possum equidem pluribus disputare, sed faciam quod
 4    80    |      putabat. possum, si velim, pluribus, sed mitto dialectica. ipsas
 5    89    |         est in re tam perspicua pluribus disputare. ~ Pater eius


De deo Socratis
   Cap.
 6     1    |       uno neque gemino modo sed pluribus cernitur. Ordiri tamen manifestius


De mundo
   Cap.
 7    19    |     temperantiam, cum quidem de pluribus una sit facta et similis
 8    27    |  propter ignaviam adpositum est pluribus indigere. An non eiusmodi
 9    37    |          37-~ ~Et cum sit unus, pluribus nominibus cietur, specierum


Metamorphoses
   Lib. Cap.
10  2,    27|         reminiscor dignumque me pluribus etiam verberibus fuisse
11  3,    15|         sublime ingenium sacris pluribus initiatus profecto nosti
12  4,     6|        argenteas iamque rivulis pluribus dispersus ac valles illas
13  7,     2|    altera die tormentis vexatum pluribus ac paene ad ultimam mortem
14  7,     3|  vibrassem labias. Sed quid ego pluribus de Fortunae scaevitate conqueror, [
15  7,    15|       facie recepta multo tanta pluribus beneficiis honestarer. ~
16  9,     8|         Sorte unica pro casibus pluribus enotata consulentes de rebus
17  9,    28|     adulteri vindicas?» ~His et pluribus verbis compellatum et insuper
18 10,    15| vocatoque uno et altero ac dein pluribus conservis gulam. Tantum
19 10,    27|     negotii persecutionem. Quid pluribus? Laqueis fraudium pessimarum