Apologia
   Cap.
 1     5    |         quod eloqui non auderem? eundem me aio facundissimum esse,
 2     5    |     peccatum semper nefas habui; eundem disertissimum, quod nullum
 3    16    |      tenebris prospectat. nam ad eundem modum tu quidem, quid ego
 4    22    |         quicquam requirerem, sed eundem ornatum digne gestarem,
 5    42    |         etiam illud fuit, puerum eundem multa praesagio praedixisse.
 6    57    |     paucis quibus afuit mensibus eundem fumum sine labore in taberna
 7    80    | nominavit, sed ordinem repetivit eundem, quem ego paulo prius, de


De deo Socratis
   Cap.
 8    16    |        vita edita remeandum est, eundem illum, qui nobis praeditus
 9    18    |         vaticinia Cassandrae. Ad eundem modum Socrates quoque, sicubi


De mundo
   Cap.
10    38    |       curru volucri superfertur; eundem deum ultrix Necessitas semper


Florida
   Cap.
11    11    |        carduis suis misceant; ad eundem modum qui suae virtutis


Metamorphoses
   Lib. Cap.
12  1,     4|        infesto devorasse, ac mox eundem, invitamento exiguae stipis
13  7,    17|                         17-~ ~At eundem modum distractus et ipse
14  9,    24|        subitario ducta consilio, eundem illum subiectum contegit
15 10,     5|     quoque ob detectum flagitium eundem illum gladium comminari.


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
16  1,    10|       sui conpleto curriculo, ad eundem locum, a quo discesserit,
17  1,    10| vagantium stellarum comitatus ad eundem pervenerit finem novumque
18  2,    21|                            21-~ ~Eundem sapientem optimum nominat
19  2,    22|        emolumenta virtutis. Hunc eundem cum eiusmodi voluntate oportet