Apologia
   Cap.
 1    12    |      quam quod ammoneant divinos animos eius pulchritudinis, quam


De deo Socratis
   Cap.
 2    16    |      interprete auscultatis, ita animos vestros ad quaecumque agenda


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 3  3,    20|     garrientibus libido mutua et animos simul et membra suscitat.
 4  4,    16| consuevit ad repentinas visiones animos hominum pellicere, multi
 5  4,    21|    deserentes istud apud nostros animos identidem reputabamus merito
 6  4,    29|      Veneris vehementer incendit animos et inpatiens indignationis
 7  5,    15|    praesente dulcissimis modulis animos audientium remulcebant.
 8  7,    22| silentium vehementius premerent, animos pastorum in meam perniciem
 9  8,    18|  prostrati solo primum fatigatos animos recuperare ac dehinc vulneribus
10  8,    23|     utpote ferocissimi deterruit animos. Tunc praeco dirruptis faucibus
11  9,     2|          omnium statim percussit animos, ratique me etiam eadem
12  9,    34|      extremum stupore deiecerant animos, quid prius quidve posterius,
13  9,    36|          audientium pertemptavit animos. Tunc unus et tribus fratribus
14 10,    14|       non exilis fratrum pupugit animos, et quanquam de me nihil
15 10,    15|         iam totis ad me dirigunt animos. Et hora consueta velut


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
16  2,    14|  adspirante caelesti cupidine in animos hominum credatur venire.
17  2,    19|          nec honesti tamen eorum animos incurrunt. ~