Apologia
   Cap.
 1    49    |       specie coaluerunt, ut est sanguinis species et visceris et ossi


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 2  1,    13|    gladium totum ei demergit et sanguinis eruptionem utriculo admoto
 3  2,     3|          parentis tuae non modo sanguinis, verum alimoniarum etiam
 4  3,    18| prostratis hostibus sine macula sanguinis non homicidam nunc sed utricidam
 5  4,     9|    obtectam protegunt acrius et sanguinis sui periculo muniunt. Res
 6  4,    11|      offulto vulnere ne stillae sanguinis vestigium proderent, ceterum
 7  4,    12| diffisaque crate costarum rivos sanguinis vomens imitus narratisque
 8  4,    23|   parabunt scilicet idoneam sui sanguinis redemptionem.» ~
 9  5,    12|   internecivum odium et calcata sanguinis foedera sorores appellare
10  5,    23|       cutem roraverint parvulae sanguinis rosei guttae. sic ignara
11  8,    28|       flagrorum solum spurcitia sanguinis effeminati madescere. Quae
12  9,    34|      imitus largissimum emicuit sanguinis fontem; hic resultantes
13  9,    38| portentosi cruoris maculas novi sanguinis fluvio proluit. ~
14 10,    23|    humanitatem, sic necessarium sanguinis sui munus adgreditur ut
15 11,    18|        quique mihi proximo nexu sanguinis cohaerebant, luctu deposito,


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
16  2,     9|       verum colorem ad desidiam sanguinis mutat, sic haec (in) scientiam