Apologia
   Cap.
 1    19    |      quam delicatae opulentiae, fortunam velut tunicam magis concinnam
 2    31    | piscatoribus everriculum trahi, fortunam iactus eius emisse et pretio
 3    72    |       bono periculo totam domus fortunam concrederet. ac primo quidem


Florida
   Cap.
 4     7    |    audeat virtutem vel sperare, fortunam vel optare -, eius igitur


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 5  2,    15|       Ferat suam Diophanes ille fortunam et spolia populorum rursum
 6  4,     5|         ego miseri commilitonis fortunam cogitans statui iam dolis
 7  4,     9|      autem et solitarii homines fortunam parvam vel certe satis amplam
 8  5,    10|   sustinere ulterius tam beatam fortunam conlapsam indignae. recordare
 9  7,     2|         prorsus exoculatam esse Fortunam, quae semper suas opes ad
10  9,    13|       exemplum veterisque Lucii fortunam recordatus et ad ultimam
11  9,    39|       brevissimo dilapsae domus fortunam hortulanus ille miseratus
12 10,    13|      ullo tempore tam benivolam fortunam expertus. Nam vespera post
13 11,     2|  extremis aerumnis subsiste, tu fortunam collapsam adfirma, tu saevis
14 11,    12|     adluctantem mihi saevissime Fortunam superarem. Nec tamen gaudio
15 11,    18|       beneficium meamque ipsius fortunam memorabilem narraverat passim.