Apologia
   Cap.
 1    90    |        plerosque reos alicuius facinoris postulatos, si fuisse quaepiam


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 2  1,    15|  incipis? Nam etsi tu alicuius facinoris tibi conscius scilicet mori
 3  3,     1|        vespertini recordatione facinoris; complicitis denique pedibus
 4  3,     3|       quidem conscientia tanti facinoris merito permotus statim profugit
 5  3,     8|        ut ceteros socios tanti facinoris requiramus. Nec enim veri
 6  3,     9| indignationem arrecti pro modo facinoris saeviatis.» His dictis adplauditur
 7  3,    28|  sociis ad spectaculum, qui de facinoris inquisitione nuntiaret,
 8  5,    20| liberata lucerna, praeclaritui facinoris opportunitatem de luminis
 9  7,     1|       Lucios auctor manifestus facinoris postulabatur, qui proximis
10  8,     9|        imaginibus, sed indicio facinoris prorsus dissimulato, et
11  8,    28|    insuper iustas poenas noxii facinoris ipse de se suis manibus
12  9,     9|     prosus quasi possent tanti facinoris evadere supplicium tacita
13 10,     3|         habes capax necessarii facinoris otium. Nam quod nemo novit,
14 10,     5|  auctorem insimulabant extremi facinoris. Sed dira illa femina et
15 10,    11|    nostro iudicio poenam noxii facinoris evadere. Dabo enim rei praesenti