De mundo
   Cap.
 1    13    |       apo tes boes quod non sine clamore soleat intonare. Tertium


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 2  1,    17|          nostro an illius absono clamore experrectus Socrates exsurgit
 3  1,    17|        studio rapiendi aliquid — clamore vasto marcidum alioquin
 4  3,     1|      fores interdum et frequenti clamore ianuae nostrae perstrepi. ~ ~
 5  4,     8|      poculis agminatim ingestis. Clamore ludunt, strepitu cantilant,
 6  4,    21|       magis quam patientia neque clamore ac ne ululatu quidem fidem
 7  4,    27|         fugientem alienis. Utque clamore percito formonsae raptum
 8  7,    13|    rudivi fortiter, immo tonanti clamore personui. Et illam thalamo
 9  8,    17|         commota statim fletu cum clamore sublato maritum suum pastorem
10  8,    21|     sumptis suis viam capessunt, clamore primum nominatim cientes
11  9,    11| etiamnunc, repente signo dato et clamore conserto, plagas ingerentes
12  9,    21|        dimotis invadit cum summo clamore Myrmecem pugnisque malas
13  9,    27|        commotus, sublato flebili clamore repulsoque et abiecto alveo,
14 10,     5|    paedagogus commotus ululabili clamore matrem totamque ciet familiam.
15 10,    28|   magnoque fidem eius protestata clamore et populi concitato tumultu,