Metamorphoses
   Lib. Cap.
 1  1,    17|       dicto Socraten deosculabar amplexus. At ille, odore alioquin
 2  1,    19|        et lare ultroneum exilium amplexus nunc Aetoliam novo contracto
 3  2,    13|   lacinia prehendit et conversum amplexus exosculatur artissime. At
 4  2,    17|      ambo corruimus inter mutuos amplexus animas anhelantes.His et
 5  3,    24|        depromit arcula. Quam ego amplexus ac deosculatus prius utque
 6  5,     6|       perdia et pernox nec inter amplexus coniugales desinis cruciatum.
 7  5,    18| concubitus et venenati serpentis amplexus delectant, certe piae sorores
 8  6,    23|     privavit: teneat, possideat, amplexus Psychen semper suis amoribus
 9  8,    12|       tibi pestiferos imaginaris amplexus? Relictis somnulentis tenebris
10  9,     2|        solitariae fortunae munus amplexus, super constratum lectum
11  9,    16|   languidi desidia tuos volentes amplexus discruciat. Quanto melior
12  9,    24|        quempiam. Cumque furtivos amplexus obiret adsidue, ipso illo
13 10,    21|        formosae mulieris cupiens amplexus obiturus; nam et vino pulcherrimo
14 10,    34|          mecum reputans, quod in amplexus Venerio scilicet nobis cohaerentibus,