Apologia
   Cap.
 1    25|    in isto uno destinata, me magum esse, et ideo mihi libet
 2    26|   inter Persas concessum est magum esse, haud magis quam regnare.
 3    26|     vulgari eum isti proprie magum existimant, qui communione
 4    26|   sua custodit. enimvero qui magum qualem isti dicunt in discrimen
 5    48| video, vos palaestritam, non magum accusatum venistis: ita
 6    66|      commoveretur, etsi vere magum me comperisset, qui non
 7    78|   diceret, amatricem eam, me magum et veneficum clamitaret
 8    79|   Quamquam, etsi destrictius magum me dixisset, posset videri
 9    79|  etiam animo ita putavit, me magum esse, idcircone magus habear,
10    79|     testibus, tanta oratione magum me non probatis: illa uno
11    79|  odio cuiuspiam scripserit. «magum te scripsit Pudentilla:
12    82|     nunc de Rufini sententia magum dictitaret. verba ipsa ad
13    84|   sua Pudentilla non modo me magum, sed omnino esse magiam