Apologia
   Cap.
 1     9|           meum mel, et haec tibi carmina dono.~ carmina dono tibi,
 2     9|         haec tibi carmina dono.~ carmina dono tibi, serta tuo genio,~
 3     9|      dono tibi, serta tuo genio,~carmina, uti, Critia, lux haec optata
 4     9|      animam inspires donaci, iam carmina nostra ~ cedent victa tuo
 5    10|        doceo factos? cuius nulla carmina extant nisi amoris elegia;
 6    11|    dixisset, si forent lepidiora carmina argumentum impudicitiae
 7    25|         baculum ob auctoritatem, carmina et speculum ob hilaritatem,
 8    37|       dementiae condemnarent, si carmina senis displicerent. ibi
 9    40|      veteres quidem medici etiam carmina remedia vulnerum norant,
10   102|      amplam diceret? o praeclara carmina. an ut eam dotem filiis


De deo Socratis
   Cap.
11     7|         fulguratorum bidentalia, carmina Sibyllarum. Quae omnia,


Florida
   Cap.
12    16|         eius esse nunc ossa, mox carmina. Haec ego ita facta, ut
13    20| nectaream. Canit enim Empedocles carmina, Plato dialogos, Socrates