Metamorphoses
   Lib. Cap.
 1  2,    32|       praesentia quidem nostra tantillum conterriti sed magis cum
 2  3,    13|  melius, quam ut mei causa vel tantillum scrupulum patiare. Ac si
 3  4,    26|       nostris repugnante ac ne tantillum quidem resistente misera
 4  5,    15|   canitie. nec in sermone isto tantillum morata rursum opiparis muneribus
 5  6,    20| formonsitatis gerula, quae nec tantillum quidem indidem mihi delibo
 6  7,    27|   dieculam donasset. nec tamen tantillum saltem gratulationi meae
 7  8,     5|      et ego sumo lanceam.» Nec tantillum morati protinus insiliunt
 8  9,    36|        Nec tamen ille vaesanus tantillum praesentia multorum civium
 9  9,    41|      subiret capitis. Nec ille tantillum conterritus salutique studens
10 10,     7|    modis omnibus oportere. Nec tantillum cruciarius ille vel fortuna
11 10,    16|       mihi subministrante, nec tantillum commotus securus esitabam,