Apologia
   Cap.
 1    59    |       adeo sit alienatus omni pudore, ut etiam, sub oculis tuis
 2    76    |    nupta secura et intrepida, pudore dispoliato, flore exsoleto,
 3    86    | legere, profecto non auderes; pudore tamen aliquo impedirere.
 4    97    |      neque perfici passus est pudore perditae hereditatis, quam [


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 5  1,     6|     iam dudum punicantem prae pudore obtexit ita ut ab umbilico
 6  2,    15|       tandem denique devorato pudore ad Milonem aio: «Ferat suam
 7  8,    30|     sua comminaretur, quod de pudore illo candido scilicet suo
 8  9,    19|      evocaret. Tunc, devorato pudore et dimota cunctatione, sic
 9  9,    26|      grande dedecus, quae suo pudore postposito torique genialis
10 10,     3|  improbans nutante etiam nunc pudore, unde potissimum caperet
11 10,    35|      35-~ ~Ergo igitur non de pudore iam, sed de salute ipsa