Metamorphoses
   Lib. Cap.
 1  1,    11|                             11-~ ~«Mira» inquam «set nec minus saeva,
 2  1,    20|         hominibus multa usu venire mira et paene infecta, quae tamen
 3  2,    12|          multa respondit et oppido mira et satis varia; nunc enim
 4  3,     2|           omnis in publicum effusa mira densitate nos insequitur.
 5  3,     2|        procurrens caveae conseptum mira celeritate complevit; aditus
 6  8,     1|            domus totius infortunio mira ac nefanda, ignem propter
 7  8,    21|           buxanti pallore trepidus mira super conservo suo renuntiat:
 8  9,    17|       eximia formositate praeditam mira custodela munitam domi suae
 9  9,    17|    extremas manu prendes lacinias, mira sagacitate commissae provinciae
10 10,    10|            deerant, sed offirmatus mira praesumptione nullis verberibus
11 10,    26| necessariam adfero pietatem». ~Qua mira desperatione truculentae