Apologia
   Cap.
 1    68    |          eo ad, dum puerorum avus fato concessit relictis filiis
 2    72    |         et metum fili, fortene an fato ego advenio pergens Alexandream.
 3    84    |         rationem seu necessitatem fato adscribit, a quo multum
 4    96    |        vel, quoniam sic ei fuerat fato decretum, utinam tu, Rufine,


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 5  4,    21|    gloriam sibi reservavit, vitam fato reddidit. Tanto tamen terrore
 6 10,     2|          naturaliter impudica seu fato ad extremum impulsa flagitium,
 7 11,     1|  detrimentis obsequenter imminui, fato scilicet iam meis tot tantisque
 8 11,     6|  promerueris, scies ultra statuta fato tuo spatia vitam quoque


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
 9  1,    12| providentia geritur, id agitur et fato, et quod fato terminatur
10  1,    12|           agitur et fato, et quod fato terminatur providentia debet