Metamorphoses
   Lib. Cap.
 1  2,     3|       nuptias fecerimus. Ego sum Byrrhena illa, cuius forte saepicule
 2  2,     5|         delector, «Tua sunt» ait Byrrhena «cuncta quae vides», et
 3  2,     5|       capax eius es.» Haec mecum Byrrhena satis anxia. ~ ~
 4  2,    11|        accesserat et mittit mihi Byrrhena xeniola porcum opimum et
 5  2,    18|     Quadam die de me magno opere Byrrhena contendit, apud eam cenulae
 6  2,    19|       hinc inde. Tum infit ad me Byrrhena: «Quam commode versaris
 7  2,    20| exsurgere, «Immo mi Thelyphron,» Byrrhena inquit «et subsiste paulisper
 8  2,    31|       Risui postulant, sic ad me Byrrhena: «Sollemnis» inquit «dies
 9  2,    31|     exsurgo et appellata propere Byrrhena titubante vestigio domuitionem
10  3,    12|        Rogat te» ait «tua parens Byrrhena et convivii, cui te sero