Metamorphoses
   Lib. Ver.
 1   9, 340|                          haut procul a stagno Tyrios imitata
 2   9, 446|                          haut tamen est patriis arcere
 3  11, 220|                 contigit haut uni, coniunx dea contigit
 4  11, 225|                  quamvis haut tepidos sub pectore senserat
 5  11, 277|                          haut procul a muris sub opaca
 6  11, 330|               quae pater haut aliter quam cautes murmura
 7  11, 469|           haec quoque ut haut poterat spatio submota videri,~
 8  12, 102|                          haut secus exarsit, quam circo
 9  12, 132|                          haut tulit ulterius clipeoque
10  12, 246|                          haut timuit spoliare suis et
11  12, 346|                 insilit, haut solito quemquam portare
12  12, 355|                          haut tulit utentem pugnae successibus
13  12, 484|                          haut tamen effugies! medio iugulaberis
14  13, 64 |                          haut tamen efficiet, desertum
15  13, 233|  Thersites etiam, per me haut inpune protervis!~
16  13, 249|                          haut contentus eo petii tentoria
17  13, 303|                          haut timeo, si iam nequeam defendere,
18  13, 740| te tamen, o virgo, genus haut inmite virorum~
19  14, 362|                          haut mora, continuo praedae petit
20  15, 185|             fitque, quod haut fuerat, momentaque cuncta
21  15, 331|                          haut aliter titubat, quam si
22  15, 359|                          haut equidem credo: sparsae quoque
23  15, 553|                          haut aliter stupuit, quam cum
24  15, 782|  signa tamen luctus dant haut incerta futuri;~