Tristia
Lib. Carm. Ver. 1 1, 1, 79| vitaret caelum Phaethon, si viveret, et
2 1, 8, 3 | terra feret stellas, caelum findetur aratro, ~
3 3, 3, 7 | Nec caelum patior, nec aquis adsuevimus
4 3, 8, 23| Nec caelum nec aquae faciunt nec terra
5 4, 2, 60| in caelum celeri pervenit illa fuga; ~
6 4, 3, 43| supremoque die notum spectantia caelum~
7 4, 8, 25| nec me peregrinum ducere caelum, ~
8 5, 2, 65| cruciat numquam sine frigore caelum, ~
Epistulae ex Ponto
Lib. Pars. Ver. 9 1, Mes, 11 | bello tellus aut frigore caelum~
10 2, Mac, 23 | vidimus Aetnaea caelum splendescere flamma,~
11 3, Max, 55 | Rursus ubi huc redii, caelum superosque relinquo,~
Amores
Lib. Carm. Ver. 12 2, 5, 35| coloratum Tithoni coniuge caelum~
13 3, 8, 50| cur non et caelum, tertia regna, petis?~
14 3, 8, 51| qua licet, adfectas caelum quoque -- templa Quirinus,~
Metamorphoses
Lib. Ver. 15 1, 5 | terras et quod tegit omnia caelum~
16 1, 23 | spisso secrevit ab aere caelum.~
17 1, 45 | utque duae dextra caelum totidemque sinistra~
18 2, 70 | adsidua rapitur vertigine caelum~
19 2, 134 | utque ferant aequos et caelum et terra calores,~
20 2, 487 | qualescumque manus ad caelum et sidera tollit~
21 2, 513 | adsim? pro me tenet altera caelum!~
22 3, 21 | ad caelum frontem mugitibus inpulit
23 4, 479 | laeta redit Iuno, quam caelum intrare parantem~
24 4, 662 | cum tot sideribus caelum requievit in illo.~
25 5, 531 | est, repetet Proserpina caelum,~
26 6, 64 | ingenti longum curvamine caelum;~
27 6, 279 | a quibus ad caelum liventia bracchia tollens~
28 7, 528 | principio caelum spissa caligine terras~
29 8, 185 | obstruat: et caelum certe patet; ibimus illac:~
30 9, 198 | hac caelum cervice tuli. defessa iubendo
31 9, 293 | fessa malis, tendensque ad caelum bracchia, magno~
32 10, 140 | gracili spectare cacumine caelum.~
33 11, 309 | vimque dei patitur; nox caelum sparserat astris:~
34 11, 506 | inferno summum de gurgite caelum.~
35 11, 517 | credas totum descendere caelum,~
36 11, 541 | bracchiaque ad caelum, quod non videt, inrita
37 11, 550 | omne latet caelum, duplicataque noctis imago
38 11, 590 | Iris et arquato caelum curvamine signans~
39 13, 857 | quique Iovem et caelum sperno et penetrabile fulmen,~
40 14, 369 | cantato densetur carmine caelum~
41 14, 844 | fata semel dederint, caelum accepisse fatebor!»~
42 15, 454 | exspatiemur equis, caelum et quodcumque sub illo est,~
Heroides
Pars. Ver. 43 Her, 19 | quod te laturum est, caelum prius ipse tulisti:~
44 Her, 60 | illo, cui caelum sarcina parva fuit. ~
45 The, 97 | caelum restabat; timeo simulacra
46 Pha, 91 | hunc Venus in caelum curru vexisset eburneo, ~
47 Her, 9 | ipsa vides caelum pice nigrius et freta ventis ~
Ars amatoria
Lib. Ver. 48 1, 59 | Quot caelum stellas, tot habet tua Roma
49 1, 557 | Munus habe caelum; caelo spectabere sidus;~
50 2, 218 | qui meruit caelum, quod prior ipse tulit, ~
51 2, 469 | mox caelum impositum terris, humus
Fasti
Lib. Ver. 52 1, 117 | quicquid ubique vides, caelum, mare, nubila, terras,~
53 1, 307 | sic petitur caelum, non ut ferat Ossan Olympus~
54 1, 309 | nos quoque sub ducibus caelum metabimur illis,~
55 1, 565 | nititur hic umeris (caelum quoque sederat illis), ~
56 1, 680 | cum serimus, caelum ventis aperite serenis;~
57 2, 493 | removent subeuntia nubila caelum,~
58 3, 159 | sibi voluit praenoscere caelum~
59 3, 371 | a media caelum regione dehiscere coepit:~
60 3, 439 | fulmina post ausos caelum adfectare Gigantas~
61 3, 449 | caeruleum variabunt sidera caelum,~
62 3, 454 | caelum pro terra, pro pede pinna
63 3, 505 | cui tu solitus promittere caelum. ~
64 3, 795 | volucri, si vis cognoscere, caelum, ~
65 3, 831 | quique moves caelum, tabulamque coloribus uris,~
66 4, 179 | Ter sine perpetuo caelum versetur in axe,~
67 4, 611 | atque ita «nec nobis caelum est habitabile» dixit;~
68 5, 14 | at caelum levitas in loca summa tulit;~
69 5, 114 | illa dati caelum praemia lactis habet.~
70 5, 182 | illa dedit caelum, nomina fecit Hyas.~
71 5, 323 | in spe vitis erat, caelum nigrescit ab Austris~
72 5, 617 | taurus init caelum: te, Sidoni, Iuppiter implet,~
73 5, 715 | iamque tibi, Pollux, caelum sublime patebat, ~
74 5, 717 | quod mihi das uni caelum, partire duobus;~
75 6, 537 | parva mora est, caelum vates ac numina sumit,~
|