Silvae
   Lib. Carm. Ver.
 1  1, sot,    6|                       imperium Fortuna tuum. stat proxima cervix~
 2  1, sot,   93|                       Gallice, Fortuna non admirante subisti.~
 3  1, bal,   65|       et tua iam melius discat fortuna renasci!~ ~
 4  2, gla,  137|                           Haec fortuna domus. subitas inimica levavit~
 5  2, fla,    9|                     sic miscet Fortuna manu nec pectora novit),~
 6  2, fla,   56|                           quem fortuna sinit: non mente fidelior
 7  2, fla,   68|                    larga redit Fortuna sinu. sed gnara dolorum~
 8  3, her,   15|   cernere erat. quaenam subito fortuna rigentes,~
 9  3, pro,   14|     quis honor et regni cessit fortuna secundi,~
10  3, con,   45|                      supplevit fortuna genus culpamque parentum,~
11  3, con,   86|                       intravit Fortuna gradu; iam creditur uni~
12  3, con,  157|        erravit, seu blanda diu Fortuna regressum~
13  3, con,  183|                                Fortuna redeunte, pater? modo numina
14  4, epi,   59|                    Digna operi fortuna sacro. Pellaeus habebat~
15  5, pri,   75|      Audita es, venitque gradu Fortuna benigno.~
16  5, pri,  119|                                fortuna crescente manent. fovet
17  5, pri,  144|      Caesare tam dextro posset Fortuna timeri?~
18  5, lau,   77|                       admonuit fortuna domus. tibine illa nefanda~
19  5, pat,   47|                   atque utinam fortuna mihi dare manibus aras,~
20  5, pat,  117|      sine luce genus, quamquam fortuna parentum~
21  5, pue,   60|                       imperii, Fortuna, tui qui dicere legem~


Achilleida
   Lib. Ver.
22  1,  738     |                       Adnuerit Fortuna, precor, dextrique secundent~


Thebaide
   Lib. Ver.
23  1,  194     |     vela trahunt, nutat mediae fortuna carinae,~
24  1,  408     |        hic vero ambobus rabiem fortuna cruentam~
25  1,  510     |                      deprendi, Fortuna, deos.» sic fatus, et ambos~
26  2,  197     |                                fortuna transire tua.» nec plura
27  2,  490     |                    si fratrem, Fortuna, dares? o caeca nocentum~
28  2,  541     |     hasta; sed audenti deus et fortuna recessit.~
29  2,  691     |                                fortuna satis usus abi.» restabat
30  3,   61     |                            seu fortuna fuit, seu, quod pudet ira
31  3,  155     |                      vos uteri fortuna mei, qua tangere divos~
32  4,  149     |      degenerat, sed lapsa situ fortuna, neque addunt~
33  5,   26     |                     transierit fortuna licet, maiorque per ora~
34  5,  465     |     nomen avi renovo; nec quae fortuna relictis~
35  6,  474     |                     hic anceps Fortuna diu decernere primum~
36  6,  692     |                     inmodicas, Fortuna venit. quid numina contra~
37  6,  706     |        casus Phlegyae monet et fortuna Menesthei.~
38  6,  937     |       fecimus, et vires hausit Fortuna nocendi.~
39  8,   39     |                        deiecit fortuna polo, mundumque nocentem~
40  8,  456     |                       ingentes Fortuna viros inlustrat utrimque~
41  8,  503     |                     congressum fortuna tulit? num regia Iuno~
42  8,  560     |  diversa, inque vicem, sineret fortuna, placebant.~
43 10,  194     |                      et poscit Fortuna manus. stupet obruta somno~
44 10,  407     |     instantes: arma ira dabat, fortuna precari~
45 11,  303     |               non ita Sidoniam Fortuna reliquerit urbem,~
46 11,  448     | substitit in scelere et paulum Fortuna morata est.~
47 11,  650     |                   transtulerat Fortuna manu, Cadmique tenebat~
48 11,  659     |                   quid, melior Fortuna, potes! iam flectere patrem~
49 12,   35     |    saepe etiam hostiles (lusit Fortuna parumper)~
50 12,   86     |       et nunc Oedipodi par est fortuna doloris~
51 12,  197     |        elicite, aspiretque pio Fortuna labori.~
52 12,  338     |     habet, superi, gratum est, Fortuna; peracta~
53 12,  422     |     sive locum monstris iterum Fortuna parabat,~
54 12,  505     |          regnaque, et a iustis Fortuna recederet aris.~
55 12,  547     |       semina de nostris aperit Fortuna ruinis,~