Silvae
   Lib. Carm. Ver.
 1  1, Ecu,   81|        Marte domas. quod si te nostra tulissent~
 2  1, eph,   99|                      maluit et nostra laurum subtexere myrto.~
 3  1, eph,  118|                   fluctibus et nostra potuit considere concha,~
 4  2, pra      |  SALUTEM~ ~ ~ ~Et familiaritas nostra qua gaudeo, Melior, vir
 5  3, con,  215|                                nostra quoque exemplo meritus tibi
 6  3, uxo,   34|                        carmina nostra sonis, totasque in murmure
 7  3, uxo,   71|                   fertilis: et nostra generi tellure dabuntur.~
 8  3, uxo,   78|                                nostra quoque et propriis tenuis
 9  4, mar,   32|     Alpheo permulcet equos, et nostra fatescit~
10  4, vib,   25|        quippe te fido monitore nostra~
11  5, pat,   37|                         iugera nostra tenens, ubi post Aeneia
12  5, pat,  233|      invida Tarpei caperes! te nostra magistro~
13  5, pue,    9|                        viscera nostra tenens animaque avellitur
14  5, pue,   58|       autem gemitus lamentaque nostra rependis?~
15  5, pue,   74|       parve, dedi; heu! munera nostra~


Thebaide
   Lib. Ver.
16  2,  157     |     esse rear, quantis conubia nostra procorum~
17  3,  180     |                   fatorum gens nostra fuit, Sidonius ex quo~
18  4,  598     |                   Phegeaque et nostra praesignem Maeona lauro.~
19  4,  688     |         praecipuam Nemeen, qua nostra in moenia bellis~
20  5,   58     |                                nostra vacant: nullos Veneri sacravimus
21  7,  189     |     hic tibi (quando minor iam nostra potentia) noctes~
22  9,  829     |                            tot nostra de gente viros. huic tradita
23 10,  700     |          rex agit, extrema cui nostra in sorte timori~
24 11,  104     |     Antigonen timeo, paulum ne nostra retardent~
25 11,  213     |      thiasos, dignatus virgine nostra~
26 11,  491     | Oedipoden genitor, dum lampade nostra~
27 12,  690     | sanximus? en iterum qui moenia nostra lacessant.~