Brutus
Caput 1 128 | Galbam sacerdotem et quattuor consularis, L. Bestiam C. Catonem Sp.
De officiis
Liber, Caput 2 III, 350 | bellicae iudicantem tenere consularis dignitatis gradum. Quis
3 III, 351 | senex captivus, periurus consularis remansisset. ~
De oratore
Liber, Caput 4 I, XXXVI | Cn. autem Octavius, homo consularis, non minus longa oratione
5 I, XL | libertate, de capite hominis consularis, praesertim cum haec non
6 I, LIV | Imitatus est homo Romanus et consularis veterem illum Socratem,
7 I, LVI | eumque maior natu et iam consularis Ser. Galba adsectaretur,
8 II, XLVIII| seditiosum civem et in hominis consularis calamitate crudelem posse
9 II, LXVIII| dixit; ut, cum Q. Opimius consularis, qui adulescentulus male
De provinciis consularibus
Caput 10 27 | duplicata est supplicatio consularis (mihi enim estis adsensi,
De re publica
Liber 11 II | causa sapienter popularium, consularis lex sanxit ne qui magistratus
Cato Maior de senectute
Caput 12 3 | fili tulit clari viri et consularis. Est in manibus laudatio,
In Catilinam
Oratio, Caput 13 I, 4 | est cum liberis M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 14 IX | esset omnis causa illa mea consularis et senatoria, auxilio mihi
15 XIII | tunc fuisse aut nunc esse consularis putet, qui eius civitatis
16 XXX | non ita de re publica, non consularis, non senatoris, non civis,
In Vatinium
Caput 17 27 | reus factus esset,' ut homo consularis exclusus miser puncto temporis
Philippicae
Oratio, Caput 18 I, 14 | aliquid, sed ne unus modo consularis, quod tum accidit, dignus
19 I, 14 | mode voce nemo L. Pisoni consularis, sed ne vultu quidem assensus
20 II, 10 | ego sine ulla controversia consularis.~
21 II, 37 | publicae, vivere volebam, tot consularis, tot praetorios, tot honestissimos
22 III, 20 | referre ; scriptam attulerat consularis quidam sententiam.~
23 V, 48 | legibus decem annis minor quam consularis. Ex quo iudicari potest
24 VIII, 14 | est Gracchus et M. Fulvius consularis eiusque duo adulescentuli
25 VIII, 20 | VII] Venio ad reliquos consularis, quorum nemo est (iure hoc
26 XIII, 19 | circumscribendo adulescente sententia consularis, cum repente (nam Martiam
27 XIII, 26 | in quibus tu es videlicet consularis, cuius totus consulatus
28 XIII, 36 | in senatu et legatos esse consularis quinque. Difficile est [
Post reditum ad Quirites oratio
Caput 29 5 | procreatus, a vobis natus sum consularis. illi mihi fratrem incognitum,
30 6 | filius, non L. Diadematus consularis, summa auctoritate vir,
31 7 | memoria tertius ante me consularis subiit indignissimam fortunam
Post reditum in senatu
Caput 32 38 | memoria tertius ante me consularis tempestate civili expulsus
Pro Caelio
Caput 33 60 | ille furenti fratri suo consularis restitisset, qui consul
Pro Deiotaro
Caput 34 11 | Italia profugisse omnisque consularis—sic enim ei nuntiabatur,—
Pro Murena
Caput 35 28 | dignitas in ista scientia consularis numquam fuit, quae tota
36 62 | Dixi in senatu me nomen consularis candidati delaturum.' Iratus
Pro Plancio
Caput 37 1 | tribunicius me terror an consularis furor movit? decertare mihi
Pro Rabirio Postumo
Caput 38 27 | antiquitatis, prudentiae, consularis homo soccos habuit et pallium;
Pro Sestio
Caput 39 48 | contempsisse dicuntur, ego vir consularis tantis rebus gestis timerem?
Pro Sulla
Caput 40 82 | fortiores, constantiores consularis fuisse quam his temporibus
Tusculanae
Liber, Caput 41 Tusc, XX | frumentariam dixerat. Is lege lata consularis ad frumentum accipiundum
|