De divinatione
Liber, Par.
1 I, 23 | possint? Nescire me fateor, evenire autem ipsum dico videre. "
2 II, 147 | vel aliter cadere atque evenire potue rit? Quomodo ergo
3 II, 151 | potest, nihil accidere, nihil evenire, nisi quod ab omni aeternitate
4 II, 156 | habuerunt. Vultis autem evenire omnia fato: nihil ergo illis
5 II, 156 | hoc vel illo modo potest evenire, fortuna valet plurimum;
6 II, 181 | quaedam casu viderentur sic evenire ut praedicta essent a divinantibus,
7 II, 181 | Panisci; quasi non potuerit id evenire casu et non in omni marmore
8 II, 257 | secundum quietem sit, quid evenire et quid sequi soleat. Primum
De fato
Caput
9 6 | fortuitum, aut hoc ipsum potuit evenire fortuna. Quaero igitur (
10 34 | Quodsi concedatur nihil posse evenire nisi causa antecedente,
11 41 | sine praepositis causis evenire, causarum genera distinguit,
De inventione
Liber, Caput
12 I, 42 | quid quaque ex re soleat evenire, considerandum est, hoc
13 I, 43 | artificium; deinde natura eius, evenire vulgo soleat an insolenter
14 II, 41 | quid ex quaque re soleat evenire, magno opere considerandum
De officiis
Liber, Caput
15 I, 134 | moribus; quod maxime tum solet evenire, cum studiose de absentibus
Pro Quinctio
Caput
16 XV | usu venire? quod tantum evenire dedecus, quae tanta calamitas
Tusculanae
Liber, Caput
17 Tusc, XXXVI| evenerunt, tamen, quia possunt evenire; sed homines ea sibi accidere
18 Tusc, XLI | tenet, iudices, bene mihi evenire, quod mittar ad mortem.
19 Tusc, XLI | cuiquam bono mali quicquam evenire potest nec vivo nec mortuo,
20 Tusc, 0 | cum sciet id sibi posse evenire? et quis est, cui non possit?
21 Tusc, XIV | ante quam evenerit, non evenire posse arbitrari. ~'Quam
22 Tusc, XVII | omnia, quae possint homini evenire, contemnas et pro nihilo
23 Tusc, XXVI | cui nihil, quod homini evenire possit, <non praemeditatum
|