bold = Main text
                                                                   grey = Comment text
(...) De oratore
      Liber, Caput
 6001       II, LXXII   |           similem fugam; consistere vero in meo praesidio sic, ut non
 6002       II, LXXII   |                   non quin enitendum sit in utroque, sed tamen multo
 6003       II, LXXIII  |                 sic praedicarem, unum te in dicendo mihi videri tectissimum
 6004       II, LXXIII  |                respondere memini, cetera in te summe esse laudanda,
 6005       II, LXXIII  |               hoc ita magnum putes nihil in causa mali facere, ut nihil
 6006       II, LXXIII  |               mali facere, ut nihil tibi in oratore maius esse videatur." ~
 6007       II, LXXIV   |                 quidam doctus homo atque in primis eruditus accessisse
 6008       II, LXXIV   |                    300] Videsne quae vis in homine acerrimi ingeni,
 6009       II, LXXIV   |                  mea cautio et timiditas in causis propter praestantem
 6010       II, LXXIV   |                301] Etenim permulta sunt in causis in omni parte orationis
 6011       II, LXXIV   |                  permulta sunt in causis in omni parte orationis circumspicienda,
 6012       II, LXXIV   |               enim et voluntatem nocendi in iracundia et vim in ingenio
 6013       II, LXXIV   |              nocendi in iracundia et vim in ingenio et pondus in vita.
 6014       II, LXXIV   |                 vim in ingenio et pondus in vita. Nec, si hoc Crassus
 6015       II, LXXV    |               ego autem saepissime video in causis aliquid mali facere
 6016       II, LXXV    |                faciunt alii versanturque in hostium castris ac sua praesidia
 6017       II, LXXV    |                non habent, si, quae sunt in eis invidiosa, non mitigant
 6018       II, LXXV    |        invidiosiora faciunt, quantum est in eo tandem mali? Quid, si
 6019       II, LXXV    |                 eo tandem mali? Quid, si in homines caros iudicibusque
 6020       II, LXXV    |                 vitia aut incommoda sunt in aliquo iudice uno aut pluribus,
 6021       II, LXXV    |                  uno aut pluribus, ea tu in adversariis exprobrando
 6022       II, LXXV    |            exprobrando non intellegas te in iudices invehi, mediocrene
 6023       II, LXXV    |               relinquas, nihilne noceas? In quo ego, non quo libenter
 6024       II, LXXV    |                                     306] In ipsis autem argumentis si
 6025       II, LXXV    |              multa? Omnis cura mea solet in hoc versari semper - dicam
 6026       II, LXXVI   |                nunc illuc redeo, Catule, in quo tu me paulo ante laudabas,
 6027       II, LXXVI   |         occurrunt argumenta; multa, quae in dicendo profutura videantur;
 6028       II, LXXVI   |              numquam eius modi, ut insit in eis aliquid viti neque tanti
 6029       II, LXXVII  |            reliquae duae, sicuti sanguis in corporibus, sic illae in
 6030       II, LXXVII  |                 in corporibus, sic illae in perpetuis orationibus fusae
 6031       II, LXXVII  |             maxime proprius est locus et in exordiendo et in perorando,
 6032       II, LXXVII  |                locus et in exordiendo et in perorando, digredi tamen
 6033       II, LXXVII  |                         313] Atque etiam in illo reprehendo eos, qui,
 6034       II, LXXVII  |                sunt, ea prima conlocant; in quo illos quoque errare
 6035       II, LXXVII  |             pluris adhibent patronos, ut in quoque eorum minimum putant
 6036       II, LXXVII  |                  non sit; multo plus sit in reliqua causa laborandum;
 6037       II, LXXVII  |                             314] Ergo ut in oratore optimus quisque,
 6038       II, LXXVII  |             oratore optimus quisque, sic in oratione firmissimum quodque
 6039       II, LXXVII  |                  primum; dum illud tamen in utroque teneatur, ut ea,
 6040       II, LXXVII  |              nusquam esse oportet locum, in mediam turbam atque in gregem
 6041       II, LXXVII  |                   in mediam turbam atque in gregem coniciantur.
 6042       II, LXXVIII |                 et commendatio orationis in principio, quaeque continuo
 6043       II, LXXVIII |                                     316] in quo admirari soleo non equidem
 6044       II, LXXVIII |             operam dederunt, sed hominem in primis disertum atque eruditum,
 6045       II, LXXVIII |                saepe esse debeat; sed si in ipso illo gladiatorio vitae
 6046       II, LXXVIII |              videantur, quanto hoc magis in oratione est spectandum,
 6047       II, LXXVIII |                 oratione est spectandum, in qua non vis potius quam
 6048       II, LXXVIII |            postulatur! Nihil est denique in natura rerum omnium, quod
 6049       II, LXXVIII |                          318] Haec autem in dicendo non extrinsecus
 6050       II, LXXVIII |                 quae erunt uberrimae vel in argumentis vel in eis partibus,
 6051       II, LXXVIII |          uberrimae vel in argumentis vel in eis partibus, ad quas dixi
 6052       II, LXXVIII |               modo non esse communia nec in alias causas posse transferri,
 6053       II, LXXIX   |                 rerum praeponere; itaque in parvis atque infrequentibus
 6054       II, LXXIX   |              quam rogando. Est id quidem in totam orationem confundendum
 6055       II, LXXIX   |                  confundendum nec minime in extremam; sed tamen multa
 6056       II, LXXIX   |                 partium; faciliora etiam in principiis, quod et attenti
 6057       II, LXXIX   |              exspectant et dociles magis in initiis esse possunt; inlustriora
 6058       II, LXXIX   |              inlustriora enim sunt, quae in principiis quam quae in
 6059       II, LXXIX   |                  in principiis quam quae in mediis causis dicuntur aut
 6060       II, LXXIX   |            animorum conficiendos inerunt in causa, quos tamen totos
 6061       II, LXXIX   |               quos tamen totos explicare in principio non oportebit,
 6062       II, LXXX    |               hastas ante pugnam, quibus in pugnando nihil utuntur,
 6063       II, LXXX    |               sed saepe obest vel maxime in narrando, non solum quod
 6064       II, LXXX    |              imus, ad sepulcrum venimus, in ignem imposita est, [fere]
 6065       II, LXXX    |                  si nihil fuisset, nisi "in ignem imposita est," tamen
 6066       II, LXXX    |               quam cetera; sed hoc magis in hac elaborandum est, quod
 6067       II, LXXX    |        difficilius est non esse obscurum in re narranda quam aut in
 6068       II, LXXX    |                  in re narranda quam aut in principio aut in argumentando
 6069       II, LXXX    |                quam aut in principio aut in argumentando aut in perorando;
 6070       II, LXXX    |                  aut in argumentando aut in perorando; et maiore etiam
 6071       II, LXXX    |           ceterae, vel quia, si quo alio in loco est dictum quid obscurius,
 6072       II, LXXX    |            planius, narrationis unus est in causa locus. Erit autem
 6073       II, LXXXI   |              Sequitur, ut causa ponatur, in quo videndum est, quid in
 6074       II, LXXXI   |                in quo videndum est, quid in controversiam veniat; tum
 6075       II, LXXXI   |                 confirmandis. Namque una in causis ratio quaedam est
 6076       II, LXXXII  |                       LXXXII] Atque haec in senatu minore apparatu agenda
 6077       II, LXXXII  |            varietatemque desiderat. Ergo in suadendo nihil est optabilius
 6078       II, LXXXII  |                Nemo est enim, praesertim in tam clara civitate, quin
 6079       II, LXXXII  |             inter hominum sententias aut in illo, utrum sit utilius;
 6080       II, LXXXII  |                 sit necesse aut non sit, in utraque re maxime est quaerendum;
 6081       II, LXXXII  |                commemoratione aliqua aut in spem aut in metum aut ad
 6082       II, LXXXII  |    commemoratione aliqua aut in spem aut in metum aut ad cupiditatem
 6083       II, LXXXIII |                 si displicet, aut si est in aliquo motu suae cupiditatis
 6084       II, LXXXIV  |                Eui fere, ut potui, vobis in utroque genere causarum
 6085       II, LXXXIV  |              quae spectare quaque omnino in causis ratione versari.
 6086       II, LXXXIV  |              nostrae laudationes, quibus in foro utimur, aut testimoni
 6087       II, LXXXIV  |          Perspicuum est igitur alia esse in homine optanda, alia laudanda:
 6088       II, LXXXIV  |                  aut corpori, non habent in se veram laudem, quae deberi
 6089       II, LXXXIV  |                  tamen, quod ipsa virtus in earum rerum usu et moderatione
 6090       II, LXXXIV  |               maxime cernitur, tractanda in laudationibus etiam haec
 6091       II, LXXXIV  |                naturae et fortunae bona; in quibus est summa laus non
 6092       II, LXXXIV  |              summa laus non extulisse se in potestate, non fuisse insolentem
 6093       II, LXXXIV  |         potestate, non fuisse insolentem in pecunia, non se praetulisse
 6094       II, LXXXIV  |                  virtutes, quae videntur in moribus hominum et quadam
 6095       II, LXXXIV  |        beneficentia positae; aliae, quae in ingeni aliqua facultate
 6096       II, LXXXIV  |             benignitas, fides, fortitudo in periculis communibus iucunda
 6097       II, LXXXIV  |            communibus iucunda est auditu in laudationibus;
 6098       II, LXXXIV  |                  pro nihilo putantur, et in excogitando vis quaedam
 6099       II, LXXXIV  |               ornare ac tueri. Sed tamen in laudando iungenda sunt etiam
 6100       II, LXXXIV  |                illa, quae mirabilia sunt in virtute, laudari. ~
 6101       II, LXXXV   |                debetur, erit explicandum in laude iustitiae, quid cum
 6102       II, LXXXV   |             laudabitur, fecerit; itemque in ceteris res gestae ad cuiusque
 6103       II, LXXXV   |                 esse fortuna, retinuisse in rebus asperis dignitatem;
 6104       II, LXXXV   |            iudiciis hominum comprobatae; in quibus etiam felicitatem
 6105       II, LXXXV   |           praestantibus viris comparatio in laudatione praeclara. De
 6106       II, LXXXV   |         videretis, si laudationes essent in oratoris officio, quod nemo
 6107       II, LXXXV   |                  saepe nobis est utendum in omni genere causarum.
 6108       II, LXXXVI  |                    inquit Antonius "erit in tua potestate; si enim vere
 6109       II, LXXXVI  |               enim, cum cenaret Crannone in Thessalia Simonides apud
 6110       II, LXXXVI  |            cecinissetque id carmen, quod in eum scripsisset, in quo
 6111       II, LXXXVI  |                 quod in eum scripsisset, in quo multa ornandi causa
 6112       II, LXXXVI  |              ornandi causa poetarum more in Castorem scripta et Pollucem
 6113       II, LXXXVI  |           vellent effingenda animo atque in eis locis conlocanda; sic
 6114       II, LXXXVII |                   Tenere, quae didiceris in accipienda causa, quae ipse
 6115       II, LXXXVII |              cogitaris? Omnis fixas esse in animo sententias? Omnem
 6116       II, LXXXVII |               sit, ut illi non infundere in auris tuas orationem, sed
 6117       II, LXXXVII |                auris tuas orationem, sed in animo videantur inscribere?
 6118       II, LXXXVII |                  ut totum aliquid, cuius in ingeniis nostris pars nulla
 6119       II, LXXXVII |                ut ea, quae sunt orta iam in nobis et procreata, educet
 6120       II, LXXXVII |               loco non potest. Qua re ne in re nota et pervulgata multus
 6121       II, LXXXVIII|              memoria, Athenis Charmadam, in Asia, quem vivere hodie
 6122       II, LXXXVIII|                 uterque tamquam litteris in cera, sic se aiebat imaginibus
 6123       II, LXXXVIII|                 sic se aiebat imaginibus in eis locis, quos haberet,
 6124       II, LXXXIX  |                unde esset illa tanta tua in causis divinitas; nec enim
 6125       II, LXXXIX  |               cognossemus, quae te causa in sermonem impulisset? Quae
 6126       II,  XC     |                 enim qui potui, qui puer in forum venerim neque inde
 6127       II,  XC     |              essem, doctissimos viros et in Asia istum ipsum Scepsium
 6128       II,  XC     |                visus est neque subtilius in hoc genere dicendi quam
 6129       II,  XC     |         inurbanus et paene inhumanus, ut in eo gravarer, quod vos cupere
 6130       II,  XC     |             loquemur aliquid, nisi forte in crastinum differre mavultis."
 6131      III,   I     |               quae ferebatur habita esse in contione a Philippo, quem
 6132      III,   I     |            senatus frequens vocatu Drusi in curiam venit; ibi cum Drusus
 6133      III,   I     |               senatum de illo ipso, quod in eum ordinem consul tam graviter
 6134      III,   I     |              ordinem consul tam graviter in contione esset invectus.
 6135      III,   I     |                  vehementi et diserto et in primis forti ad resistendum
 6136      III,   I     |                coercere. Quo quidem ipso in loco multa a Crasso divinitus
 6137      III,   I     |               pro pignere putaris eamque in conspectu populi Romani
 6138      III,  II     |                dictam et eundem, id quod in auctoritatibus perscriptis
 6139      III,  II     |                eius interitum veniebamus in curiam, ut vestigium illud
 6140      III,  II     |                ut vestigium illud ipsum, in quo ille postremum, institisset,
 6141      III,  II     |                 contentiones, quae medio in spatio saepe franguntur
 6142      III,  II     |          franguntur et corruunt aut ante in ipso cursu obruuntur, quam
 6143      III,  II     |               crudelissimam, non denique in omni genere deformatam eam
 6144      III,  II     |                deformatam eam civitatem? in qua ipse florentissima multum
 6145      III, III     |                        10] Iam M. Antoni in eis ipsis rostris, in quibus
 6146      III, III     |             Antoni in eis ipsis rostris, in quibus ille rem publicam
 6147      III, III     |                  maerori, qua mente ille in patriam fuit, etiam C. Carbonis,
 6148      III, III     |           civitate; Sulpicius autem, qui in eadem invidiae flamma fuisset,
 6149      III, III     |              coniunctissime vixerat, hos in tribunatu spoliare instituit
 6150      III,  IV     |               quae nosmet ipsi ob amorem in rem publicam incredibilem
 6151      III,  IV     |               Sed quoniam haec iam neque in integro nobis esse possunt
 6152      III,  IV     |              mirabiliter scriptos legit, in quibus omnibus fere Socrates
 6153      III,  IV     |                  sed a ceteris, qui haec in manus sument, maius ut quiddam
 6154      III,  IV     |           disputationis tradidisset, quo in genere orationis utrumque
 6155      III,  IV     |             cognoveramus, id ipsum sumus in eorum sermone adumbrare
 6156      III,  IV     |          doctrina praestans omnibus, tum in suo genere perfectus, ut
 6157      III,  IV     |               genere perfectus, ut neque in Antonio deesset hic ornatus
 6158      III,  IV     |                  ornatus orationis neque in Crasso redundaret. ~
 6159      III,   V     |       discesserunt paulumque requierunt, in primis hoc a se Cotta animadversum
 6160      III,   V     |                tempus meridianum Crassum in acerrima atque attentissima
 6161      III,   V     |               esset, obtutumque oculorum in cogitando probe nosset atque
 6162      III,   V     |             cogitando probe nosset atque in maximis causis saepe vidisset,
 6163      III,   V     |                opera quiescentibus aliis in eam exedram venisse, in
 6164      III,   V     |                  in eam exedram venisse, in qua Crassus posito lectulo
 6165      III,   V     |          recubuisset, cumque eum defixum in cogitatione esse sensisset,
 6166      III,   V     |                  statim recessisse atque in eo silentio duas horas fere
 6167      III,   V     |                  cum omnes inclinato iam in posmeridianum tempus die
 6168      III,   V     |                   inquit "ille locus? An in media silva placet? Est
 6169      III,   V     |               inquit Crassus "etenim est in eo loco sedes huic nostro
 6170      III,   V     |                 placuisset idem ceteris, in silvam venitur et ibi magna
 6171      III,   V     |          facilitas eripuit" inquit "mihi in optima mea causa libertatem
 6172      III,   V     |           libertatem recusandi: quamquam in partienda disputatione nostra,
 6173      III,  VI     |                   eloquentia, quascumque in oras disputationis regionesve
 6174      III, VII     |                 videtur, quae non habeat in suo genere res compluris
 6175      III, VII     |                  capiunt, ut unum sensum in dissimili genere delectent;
 6176      III, VII     |                 Atque hoc idem, quod est in naturis rerum, transferri
 6177      III, VII     |             artis; una fingendi est ars, in qua praestantes fuerunt
 6178      III, VII     |               quisquam est, cui quicquam in arte sua deesse videatur.
 6179      III, VII     |               deesse videatur. Et si hoc in his quasi mutis artibus
 6180      III, VII     |               verum, quanto admirabilius in oratione atque in lingua?
 6181      III, VII     |           admirabilius in oratione atque in lingua? Quae cum in eisdem
 6182      III, VII     |                atque in lingua? Quae cum in eisdem sententiis verbisque
 6183      III, VII     |                  constet esse laudandos, in dispari tamen genere laudentur.
 6184      III, VII     |                      27] Atque id primum in poetis cerni licet, quibus
 6185      III, VII     |          quamquam omnibus par paene laus in dissimili scribendi genere
 6186      III, VII     |               fuit? Et suo tamen quisque in genere princeps. ~
 6187      III, VIII    |           videatur, sic autem gravis, ut in singulari dignitate omnis
 6188      III, VIII    |             inter se dissimile? Quid tam in suo genere praestans? Limatus
 6189      III, VIII    |                  aptisque verbis; haeret in causa semper et quid iudici
 6190      III, VIII    |               omissis ceteris argumentis in eo mentem orationemque defigit;
 6191      III,  IX     |                 hominum sermonibus quasi in aliquod contentionis iudicium
 6192      III,  IX     |              Quid tam dissimile quam ego in dicendo et Antonius? Cum
 6193      III,  IX     |           paenitet, cum hoc maxime tamen in comparatione coniungar.
 6194      III,  IX     |                Forte, vehemens, commotum in agendo, praemunitum et ex
 6195      III,  IX     |                acre, acutum, enucleatum, in sua quaque re commorans,
 6196      III,  IX     |                 33] Nos autem, quicumque in dicendo sumus, quoniam esse
 6197      III,  IX     |               sumus, quoniam esse aliquo in numero vobis videmur, certe
 6198      III,  IX     |                vestigiis primum institi, in eis fere soleo perorare
 6199      III,  IX     |                  quod aliquanto me maior in verbis [quam in sententiis]
 6200      III,  IX     |                 me maior in verbis [quam in sententiis] eligendis labor
 6201      III,  IX     |                              34] Quod si in nobis, qui adsumus, tantae
 6202      III,  IX     |                 res cuiusque propriae et in ea varietate fere melius
 6203      III,  IX     |                atque omne laudatur, quod in suo genere perfectum est,
 6204      III,  IX     |               eodem quasi ludo [summorum in suo cuiusque genere artificum
 6205      III,  IX     |                 singularis se calcaribus in Ephoro, contra autem in
 6206      III,  IX     |                  in Ephoro, contra autem in Theopompo frenis uti solere:
 6207      III,  IX     |               limavit, ut id conformaret in utroque, quod utriusque
 6208      III,   X     |                 id, quod quisque vestrum in dicendo probaret, adhaerescerent,
 6209      III,   X     |           lectissimis ut utatur, is, qui in veteribus erit scriptis
 6210      III,  XI     |              apud Graecos Atticorum, sic in Latino sermone huius est
 6211      III,  XI     |              interiit, domicilium tantum in illa urbe remanet studiorum,
 6212      III,  XI     |             istis, quos nostis, urbanis, in quibus minimum est litterarum,
 6213      III, XII     |                generis urbisque propria, in qua nihil offendi, nihil
 6214      III, XII     |                 monuit idem, ut ea, quae in quoque maxima essent, imitaremur;
 6215      III, XIII    |                  et poetarum; neque vero in illo altero diutius commoremur,
 6216      III, XIII    |                 ut quodam modo ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur.
 6217      III, XIV     |                                      53] In quo igitur homines exhorrescunt?
 6218      III, XIV     |           stupefacti dicentem intuentur? In quo exclamant? Quem deum,
 6219      III, XIV     |                rebus et verbis dicunt et in ipsa oratione quasi quendam
 6220      III, XIV     |               dignitates ferunt, ei sunt in eo genere laudandi laudis,
 6221      III, XIV     |                  enim oratori, quae sunt in hominum vita, quandoquidem
 6222      III, XIV     |               hominum vita, quandoquidem in ea versatur orator atque
 6223      III,  XV     |                  ipsi aliquem excogitant in otio ludum, sic illi a negotiis
 6224      III,  XV     |                ludumque pepererunt atque in eis artibus, quae repertae
 6225      III, XVI     |              quidam eique multi, qui aut in re publica propter ancipitem,
 6226      III, XVI     |          Theramenes, aut, qui minus ipsi in re publica versarentur,
 6227      III, XVI     |         varietate, copia, quam se cumque in partem dedisset omnium fuit
 6228      III, XVI     |                 optimarum cognitio atque in eis exercitatio philosophia
 6229      III, XVI     |             illius variis et diversis et in omnem partem diffusis disputationibus
 6230      III, XVII    |               qui patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime
 6231      III, XVII    |              atque eloquentiae principem in senatu, in populo, in causis
 6232      III, XVII    |         eloquentiae principem in senatu, in populo, in causis publicis
 6233      III, XVII    |          principem in senatu, in populo, in causis publicis esse volumus.
 6234      III, XVII    |                  quo adgredi cupiet, sed in hortulis quiescet suis,
 6235      III, XVII    |             teneant, quod negant versari in re publica esse sapientis;
 6236      III, XVIII   |                dixerunt. Sed nimirum est in his, quod ab hoc, quem instruimus
 6237      III, XVIII   |                 et certe acutum, sed, ut in oratore, exile, inusitatum,
 6238      III, XVIII   |              recentior Academia manavit, in qua exstitit divina quadam
 6239      III, XIX     |          divortia, ut philosophi tamquam in superum mare [Ionium] defluerent
 6240      III, XIX     |                portuosum, oratores autem in inferum hoc, Tuscum et barbarum,
 6241      III, XIX     |               atque infestum laberentur, in quo etiam ipse Vlixes errasset.
 6242      III, XIX     |                oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis.
 6243      III, XIX     |            promisce haurirent, si manere in pristina communione voluissent.
 6244      III,  XX     |                  cum summo studio patris in pueritia doctus essem et
 6245      III,  XX     |                 pueritia doctus essem et in forum ingeni tantum, quantum
 6246      III,  XX     |               hominem et eloquentissimum in iudicium vocarim; cui disciplina
 6247      III,  XX     |                loquor, gustavi, quaestor in Asia cum essem, aequalem
 6248      III,  XX     |                                      77] In quo genere nos quidem versamur
 6249      III,  XX     |                   neque tamen istis, qui in una philosophia quasi tabernaculum
 6250      III,  XX     |                 conlocarunt, multum sane in disputatione concedimus. ~
 6251      III, XXI     |               hac dicendi exercitatione, in qua Velleius est rudis,
 6252      III, XXI     |               Stoici possint dicere, qua in disputatione ego his debeam
 6253      III, XXI     |              reliquarum: nam quid faciet in geometria qui non didicerit?
 6254      III, XXI     |                  qui non didicerit? Quid in musicis? Aut taceat oportebit
 6255      III, XXI     |          iudicetur. Haec vero, quae sunt in philosophia, ingeniis eruuntur
 6256      III, XXI     |            ingeniis eruuntur ad id, quod in quoque veri simile est,
 6257      III, XXI     |              minus erit doctus, at tamen in dicendo exercitatus, hac
 6258      III, XXI     |        Aristotelio more de omnibus rebus in utramque partem possit dicere
 6259      III, XXI     |                  partem possit dicere et in omni causa duas contrarias
 6260      III, XXI     |             quidem pullos suos excludere in nido, qui evolent clamatores
 6261      III, XXI     |         Pamphilumque nescio quem sinamus in infulis tantam rem tamquam
 6262      III, XXII    |                Crasse, mirandum est esse in te tantam dicendi vel vim
 6263      III, XXII    |                 esse adiumenta, potuisse in tantis tuis occupationibus
 6264      III, XXII    |              enim posse eum satis facere in gestu, nisi palaestram,
 6265      III, XXII    |               Catule, fateor neque hodie in istis libris et cum istis
 6266      III, XXIII   |                 tractatu delectati nihil in vita sunt aliud acturi.
 6267      III, XXIII   |                quamvis bonus ipse Samnis in ludo ac rudibus cuivis satis
 6268      III, XXIII   |                  aut usque ad senectutem in studiis detinentur aut sunt
 6269      III, XXIV    |              maxime iucunda, quam maxime in sensus eorum, qui audiunt,
 6270      III, XXIV    |           faciendum est ad annum; ut ego in aedilitate laboravi, quod
 6271      III, XXIV    |                  est eruditis, qui adhuc in hoc quidem genere nostri
 6272      III, XXV     |                  singulorum articulorum; in toto spectantur haec corpore.
 6273      III, XXV     |                distinctum, ut sint quasi in ornatu disposita quaedam
 6274      III, XXV     |                varietate floridiora sunt in picturis novis pleraque
 6275      III, XXV     |             picturis novis pleraque quam in veteribus! Quae tamen, etiam
 6276      III, XXV     |                 delectant; cum eidem nos in antiquis tabulis illo ipso
 6277      III, XXV     |           molliores sunt et delicatiores in cantu flexiones et falsae
 6278      III, XXV     |                     99] Licet hoc videre in reliquis sensibus unguentis
 6279      III, XXV     |              quod crocum olere videatur; in ipso tactu esse modum et
 6280      III, XXV     |              diutius potest? Cum utroque in genere ea, quae leviter
 6281      III, XXV     |                         100] Sic omnibus in rebus voluptatibus maximis
 6282      III, XXV     |             finitimum est; quo hoc minus in oratione miremur in qua
 6283      III, XXV     |                minus in oratione miremur in qua vel ex poetis vel oratoribus
 6284      III, XXV     |             poesis vel oratio, non posse in delectatione esse diuturna.
 6285      III, XXV     |                diuturna. Atque eo citius in oratoris aut in poetae cincinnis
 6286      III, XXV     |                eo citius in oratoris aut in poetae cincinnis ac fuco
 6287      III, XXV     |                  offenditur, quod sensus in nimia voluptate natura,
 6288      III, XXV     |             natura, non mente satiantur; in scriptis et in dictis non
 6289      III, XXV     |                satiantur; in scriptis et in dictis non aurium solum,
 6290      III, XXVI    |            crebra; sed habeat tamen illa in dicendo admiratio ac summa
 6291      III, XXVI    |                   sed abicit prorsus, ut in proximo: set quid video?
 6292      III, XXVI    |                  patria, o Priami domus! In quo tanta commoveri actio
 6293      III, XXVII   |                  desideratur omnibus eis in locis, quos ad fidem orationis
 6294      III, XXVII   |                                 105] sed in hoc, quod postremum dixi,
 6295      III, XXVII   |                  causarum et inhaerentes in earum nervis esse debent,
 6296      III, XXVII   |               nihil solet nec potest, ut in depeculatorem, in proditorem,
 6297      III, XXVII   |             potest, ut in depeculatorem, in proditorem, in parricidam;
 6298      III, XXVII   |            depeculatorem, in proditorem, in parricidam; quibus uti confirmatis
 6299      III, XXVII   |                 ancipitis disputationes, in quibus de universo genere
 6300      III, XXVII   |                quibus de universo genere in utramque partem disseri
 6301      III, XXVII   |              poena similibusque de rebus in utramque partem dicendi
 6302      III, XXVII   |               nostra possessione depulsi in parvo et eo litigioso praediolo
 6303      III, XXVII   |              quod indignissimum est, qui in nostrum patrimonium inruperunt,
 6304      III, XXVIII  |                  omnem civilem orationem in horum alterutro genere versari:
 6305      III, XXVIII  |            hactenus loquantur] etiam hac in instituendo divisione utuntur,
 6306      III, XXVIII  |                 enim apud Philonem, quem in Academia [maxime] vigere
 6307      III, XXVIII  |                 alterum vero tantum modo in prima arte tradenda nominant
 6308      III, XXIX    |                  disceptari potest, sive in infinitis consultationibus
 6309      III, XXIX    |        consultationibus disceptatur sive in eis causis, quae in civitate
 6310      III, XXIX    |                 sive in eis causis, quae in civitate et forensi disceptatione
 6311      III, XXIX    |              dicam, consecutio: nam quid in re sit, coniectura quaeritur,
 6312      III, XXIX    |               quaeritur, ut illud, sitne in humano genere sapientia,
 6313      III, XXIX    |             rursus ad coniecturam eamque in quattuor genera dispertiunt;
 6314      III, XXIX    |                 sit ius inter homines an in opinionibus; aut, quae sit
 6315      III, XXIX    |          disputetur, num interire virtus in homine aut num in vitium
 6316      III, XXIX    |                 virtus in homine aut num in vitium possit convertere.
 6317      III, XXIX    |                 aut, cum quaeritur, quid in communi mente quasi impressum
 6318      III, XXIX    |                aut? cum res distribuitur in partis, ut si quaeratur,
 6319      III, XXX     |               referuntur ad agendum, aut in offici disceptatione versantur,
 6320      III, XXX     |             disceptatione versantur, quo in genere quid rectum faciendumque
 6321      III, XXX     |                  est silva subiecta, aut in animorum aliqua permotione
 6322      III, XXX     |                  ad rem pertinet, si qua in re discrepavit ab Antoni
 6323      III, XXX     |              partitio: eadem sunt membra in utriusque disputatione,
 6324      III, XXXI    |                 si modo nos oratores, si in civium disceptationibus,
 6325      III, XXXI    |              civium disceptationibus, si in periculis, si in deliberationibus
 6326      III, XXXI    |    disceptationibus, si in periculis, si in deliberationibus publicis
 6327      III, XXXI    |                  doctrinaeque possessio, in quam homines quasi caducam
 6328      III, XXXI    |             inridentes oratorem, ut ille in Gorgia Socrates, cavillantur
 6329      III, XXXI    |                 ante dixi, omnem teramus in his discendis rebus aetatem;
 6330      III, XXXI    |                neque tam est acris acies in naturis hominum et ingeniis,
 6331      III, XXXI    |                videre, neque tanta tamen in rebus obscuritas, ut eas
 6332      III, XXXI    |               cernat, si modo aspexerit. In hoc igitur tanto tam immensoque
 6333      III, XXXI    |                  constiterit, consistere in suo, facile suppeditat omnis
 6334      III, XXXI    |              gignit; et, si est honestas in rebus ipsis, de quibus dicitur,
 6335      III, XXXI    |                naturalis quidam splendor in verbis. Sit modo is, qui
 6336      III, XXXI    |                 et a natura adiuvetur et in universorum generum infinitis
 6337      III, XXXI    |               istis requiret; ita facile in rerum abundantia ad orationis
 6338      III, XXXII   |             oratorem educere ausus es et in maiorum suorum regno conlocare!
 6339      III, XXXII   |                 accepimus semperque esse in omni orationis ratione versatos;
 6340      III, XXXII   |                  Graecia nihil esse ulla in arte rerum omnium quod ipse
 6341      III, XXXII   |                  melior orator - sed hic in illo ipso Platonis libro
 6342      III, XXXII   |             libro de omni re, quaecumque in disceptationem quaestionemque
 6343      III, XXXII   |            princeps ex omnibus ausus est in conventu poscere qua de
 6344      III, XXXII   |          oratorisque nomen apud antiquos in Graecia maiore quadam vel
 6345      III, XXXII   |                  esse tribuendum: cum tu in alia lingua ac moribus natus
 6346      III, XXXII   |              moribus natus occupatissima in civitate vel privatorum
 6347      III, XXXII   |                 qui consilio et oratione in civitate valeat, scientia
 6348      III, XXXII   |        exercitatione sociaris; illi nati in litteris ardentesque his
 6349      III, XXXIII  |                    132] Tum Crassus "non in hac" inquit "una, Catule,
 6350      III, XXXIII  |             inquit "una, Catule, re, sed in aliis etiam compluribus
 6351      III, XXXIII  |                  alius aliam sibi partem in qua elaboraret seponeret?
 6352      III, XXXIII  |                olim et ita ambulantis et in solio sedentis domi sic
 6353      III, XXXIII  |               rebus referretur; eidemque in senatu et apud populum et
 6354      III, XXXIII  |                senatu et apud populum et in causis amicorum et domi
 6355      III, XXXIII  |            scientiam neglegebat? Vtroque in genere et elaboravit et
 6356      III, XXXIII  |                conlectam gratiam tardior in re publica capessenda fuit?
 6357      III, XXXIII  |                 imperator; denique nihil in hac civitate temporibus
 6358      III, XXXIII  |            discit; aut eloquentiam, quam in clamore et in verborum cursu
 6359      III, XXXIII  |          eloquentiam, quam in clamore et in verborum cursu positam putant;
 6360      III, XXXIV   |                 quibus carere hoc quidem in sermonis genere non possumus -
 6361      III, XXXIV   |                iucundum videretur; cuius in labris veteres comici, etiam
 6362      III, XXXIV   |             habitasse dixerunt tantamque in eodem vim fuisse, ut in
 6363      III, XXXIV   |                  in eodem vim fuisse, ut in eorum mentibus, qui audissent,
 6364      III, XXXIV   |               ille Anaxagoras vir summus in maximarum rerum scientia:
 6365      III, XXXV    |             erudito dignae atque eo, qui in re publica vellet excellere,
 6366      III, XXXV    |               hoc erunt inferiores, quod in oratore perfecto inest illorum
 6367      III, XXXV    |                  illorum omnis scientia, in philosophorum autem cognitione
 6368      III, XXXVI   |                 ipse iam ingressus atque in quattuor partis omnem orationis
 6369      III, XXXVI   |            procul a terra abripuit atque in altum a conspectu paene
 6370      III, XXXVI   |             profeceris nescio, me quidem in Academiam totum compulisti.
 6371      III, XXXVI   |              Academiam totum compulisti. In qua velim sit illud, quod
 6372      III, XXXVII  |            transferuntur et quasi alieno in loco conlocantur; aut eis,
 6373      III, XXXVII  |                                     150] In propriis igitur est [verbis]
 6374      III, XXXVII  |                atque inlustribus utatur, in quibus plenum quiddam et
 6375      III, XXXVII  |              sonans inesse videatur. Sed in hoc verborum genere propriorum
 6376      III, XXXVII  |                 iudicio ponderandus est; in quo consuetudo etiam bene
 6377      III, XXXVII  |                naturali sensu iudicatur: in quo non magna laus est vitare
 6378      III, XXXVII  |                 ipse aedificet orator et in quo adiungat artem, id esse
 6379      III, XXXVIII |                XXXVIII] Tria sunt igitur in verbo simplici, quae orator
 6380      III, XXXVIII |               sed tamen raro habet etiam in oratione poeticum aliquod
 6381      III, XXXVIII |           Caelius "qua tempestate Poenus in Italiam venit," nec "prolem"
 6382      III, XXXVIII |             gemmare vitis, luxuriem esse in herbis, laetas segetes etiam
 6383      III, XXXVIII |          contracta brevitas, quod verbum in alieno loco tamquam in suo
 6384      III, XXXVIII |            verbum in alieno loco tamquam in suo positum si agnoscitur,
 6385      III, XXXVIII |                                 159] Hoc in genere persaepe mihi admirandum
 6386      III,  XL     |               proprium non habet, ut pes in navi, ut nexum, quod per
 6387      III,  XL     |               quod per libram agitur, ut in uxore divortium, necessitas
 6388      III,  XL     |              habeas, aliunde sumere; sed in suorum verborum maxima copia
 6389      III,  XL     |                 est delectatio; vel quod in singulis verbis res ac totum
 6390      III,  XL     |               acriora, quae paene ponunt in conspectu animi, quae cernere
 6391      III,  XL     |                 possumus. Nihil est enim in rerum natura, cuius nos
 6392      III,  XL     |              rerum natura, cuius nos non in aliis rebus possimus uti
 6393      III,  XL     |                                 162] Quo in genere primum est fugienda
 6394      III,  XL     |              fornices"; quamvis sphaeram in scaenam, ut dicitur, attulerit
 6395      III,  XL     |                  attulerit Ennius, tamen in sphaera fornicis similitudo
 6396      III, XLI     |                  haec vel summa laus est in verbis transferendis, ut
 6397      III, XLI     |            quamvis sit simile, tamen est in utroque deformis cogitatio
 6398      III, XLI     |              translatio, ut deducta esse in alienum locum, non inrupisse,
 6399      III, XLI     |              autem nullus est florentior in singulis verbis neque qui
 6400      III, XLI     |                  genere profluit non est in uno verbo translato, sed
 6401      III, XLI     |              illius rei propria deinceps in rem aliam, ut dixi, transferuntur. ~
 6402      III, XLII    |             magnum ornamentum orationis, in quo obscuritas fugienda
 6403      III, XLII    |                 aenigmata; non est autem in verbo modus hic, sed in
 6404      III, XLII    |                  in verbo modus hic, sed in oratione, id est, in continuatione
 6405      III, XLII    |                 sed in oratione, id est, in continuatione verborum.
 6406      III, XLII    |                traductio atque immutatio in verbo quandam fabricationem
 6407      III, XLII    |                 fabricationem habet [sed in oratione]: Africa terribili
 6408      III, XLII    |               magni ... Gravis est modus in ornatu orationis et saepe
 6409      III, XLII    |                            168] quo item in genere et virtutes et vitia
 6410      III, XLII    |             virtutes et vitia pro ipsis, in quibus illa sunt, appellantur: "
 6411      III, XLII    |              appellantur: "luxuries quam in domum inrupit," et "quo
 6412      III, XLII    |                 modo, non ut dictum est, in eo genere intellegitur,
 6413      III, XLIII   |             verbo non tam eleganter quam in transferendo, sed etiam
 6414      III, XLIII   |               coniunctione vel novitate, in quo item est auribus consuetudinique
 6415      III, XLIII   |              modo coagmentatus et levis; in quo lepide soceri mei persona
 6416      III, XLIII   |           vermiculato. Quae cum dixisset in Albucium inludens, ne a
 6417      III, XLIII   |           aliquanto quam Albucius: verum in me quidem lusit ille, ut
 6418      III, XLIV    |                 versus enim veteres illi in hac soluta oratione propemodum,
 6419      III, XLIV    |              modo interpunctas clausulas in orationibus esse voluerunt;
 6420      III, XLIV    |                                     175] In quo illud est vel maximum,
 6421      III, XLIV    |                 vel maximum, quod versus in oratione si efficitur coniunctione
 6422      III, XLV     |                              178] Sed ut in plerisque rebus incredibiliter
 6423      III, XLV     |                  est ipsa fabricata, sic in oratione, ut ea, quae maximam
 6424      III, XLV     |                  quae maximam utilitatem in se continerent, plurimum
 6425      III, XLV     |                  et inde sensim ascendat in diversam partem; ut luna
 6426      III, XLVI    |                               XLVI] Quid in eis arboribus? In quibus
 6427      III, XLVI    |                   Quid in eis arboribus? In quibus non truncus, non
 6428      III, XLVI    |                            180] Quid tam in navigio necessarium quam
 6429      III, XLVI    |                   Quae tamen hanc habent in specie venustatem, ut non
 6430      III, XLVI    |              consecuta est; ut, etiam si in caelo Capitolium statueretur,
 6431      III, XLVI    |                                 181] Hoc in omnibus item partibus orationis
 6432      III, XLVII   |              natura tamen incurrunt ipsi in orationem sermonemque nostrum;
 6433      III, XLVII   |         anapaesti spondi pedem] invitat: in quo impune progredi licet
 6434      III, XLVII   |                 aut paulo plus, ne plane in versum aut similitudinem
 6435      III, XLVII   |                    Hi tres [heroi] pedes in principia continuandorum
 6436      III, XLVIII  |                 pedes, ut ait idem, sunt in omni locupleti oratione
 6437      III, XLVIII  |            diffusa; et, si numerosum est in omnibus sonis atque vocibus,
 6438      III, XLVIII  |               dum modo ne continui sint, in orationis laude ponitur.
 6439      III, XLVIII  |                fieri, nisi inest numerus in voce, non potest.
 6440      III, XLVIII  |                       186] Numerus autem in continuatione nullus est;
 6441      III, XLVIII  |         percussio numerum conficit, quem in cadentibus guttis, quod
 6442      III, XLVIII  |          distinguuntur, notare possumus, in amni praecipitante non possumus.
 6443      III, XLVIII  |        modificata esse debebunt; quae si in extremo breviora sunt, infringitur
 6444      III, XLIX    |                  aut, quia non traduntur in vulgari ista disciplina,
 6445      III, XLIX    |                 inveni iam, quem negaram in eo, quem scripsi, libello
 6446      III, XLIX    |           Notatur enim maxime similitudo in conquiescendo. Et, si primi
 6447      III,   L     |            arbitror quam superiora, quod in eis maxime perfectio atque
 6448      III,   L     |             attenditur, qui debilitatur, in quacumque est parte titubatum;
 6449      III,   L     |           quacumque est parte titubatum; in oratione autem pauci prima
 6450      III,   L     |              alternos esse oportebit aut in paeane illo posteriore,
 6451      III,   L     |                 ac voluntate coniecisset in versum, verba sequerentur;
 6452      III,   L     |          sequerentur; quanto id facilius in oratione, exercitatione
 6453      III,   L     |                  haec vulgus imperitorum in audiendo notet, cum in omni
 6454      III,   L     |       imperitorum in audiendo notet, cum in omni genere tum in hoc ipso
 6455      III,   L     |                   cum in omni genere tum in hoc ipso magna quaedam est
 6456      III,   L     |               arte aut ratione quae sint in artibus ac rationibus recta
 6457      III,   L     |            diiudicant; idque cum faciunt in picturis et in signis et
 6458      III,   L     |               cum faciunt in picturis et in signis et in aliis operibus,
 6459      III,   L     |                 picturis et in signis et in aliis operibus, ad quorum
 6460      III,   L     |                tum multo ostendunt magis in verborum, numerorum vocumque
 6461      III,   L     |           vocumque iudicio; quod ea sunt in communibus infixa sensibus
 6462      III,   L     |                 numerorum ac modorum? At in eis si paulum modo offensum
 6463      III,   L     |                   Quid, hoc non idem fit in vocibus, ut a multitudine
 6464      III,  LI     |               Mirabile est, cum plurimum in faciendo intersit inter
 6465      III,  LI     |                 quam non multum differat in iudicando. Ars enim cum
 6466      III,  LI     |                            198] Verum ut in versu vulgus, si est peccatum,
 6467      III,  LI     |            peccatum, videt, sic, si quid in nostra oratione claudicat,
 6468      III,  LI     |                etiam verba dicebant; qui in illa infantia naturale illud,
 6469      III, LII     |            venustate moveatur, ut ei qui in armorum tractatione versantur, <
 6470      III, LII     |            egregium atque mirabile, nisi in singulis verbis illa tria
 6471      III, LII     |                 autem etiam pervetustis. In perpetua autem oratione,
 6472      III, LIII    |               202] Nam et commoratio una in re permultum movet et inlustris
 6473      III, LIII    |                 paene subiectio; quae et in exponenda re plurimum valent
 6474      III, LIII    |                 203] et ab re digressio, in qua cum fuerit delectatio,
 6475      III, LIII    |                quae maxime quasi inrepit in hominum mentis, alia dicentis
 6476      III, LIII    |                 adgrediare, et traiectio in alium; communicatio, quae
 6477      III, LIII    |              morum ac vitae imitatio vel in personis vel sine illis,
 6478      III, LIV     |               tum a primo repetitio, tum in extremum conversio et in
 6479      III, LIV     |                 in extremum conversio et in eadem verba impetus et concursio
 6480      III, LIV     |          exclamatio et imminutio et quod in multis casibus ponitur et
 6481      III, LIV     |        propositum subiecta ratio et item in distributis supposita ratio
 6482      III,  LV     |                usus autem gravissimus et in hoc toto dicendi studio
 6483      III,  LV     |                  est, quid maxime deceat in oratione, videamus. Quamquam
 6484      III,  LV     |                alias summissius; omnique in re posse quod deceat facere
 6485      III, LVI     |                  aguntur. Actio, inquam, in dicendo una dominatur; sine
 6486      III, LVI     |              sine hac summus orator esse in numero nullo potest, mediocris
 6487      III, LVI     |              dicitur, cum rogaretur quid in dicendo esset primum; huic
 6488      III, LVI     |           orationem illam egregiam, quam in Ctesiphontem contra Demosthenem
 6489      III, LVI     |              significavit, quantum esset in actione, qui orationem eandem
 6490      III, LVI     |                           214] Quid fuit in Graccho, quem tu melius,
 6491      III, LVI     |              miser conferam? Quo vertam? In Capitoliumne? At fratris
 6492      III, LVII    |                       215] Ac sine dubio in omni re vincit imitationem
 6493      III, LVII    |                 veritas, sed ea si satis in actione efficeret ipsa per
 6494      III, LVII    |                 omnesque voces, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut
 6495      III, LVII    |               inter omnis est suo quoque in genere mediocris, atque
 6496      III, LIX     |               orationis; supplosio pedis in contentionibus aut incipiendis
 6497      III, LIX     |                                 221] Sed in ore sunt omnia, in eo autem
 6498      III, LIX     |                   Sed in ore sunt omnia, in eo autem ipso dominatus
 6499      III, LIX     |                 solitum esse dicere, qui in agendo contuens aliquid
 6500      III, LIX     |                declarandos dedit, qua re in hac nostra actione secundum