bold = Main text
                                                                   grey = Comment text
(...) Pro Sestio
      Caput
13001  37               |                  rem gesserat), cum unus in legem per vim latam iurare
13002  37               |             plebis, vigilante homine, et in causa populari si non moderate
13003  39               |                me illa moverunt: omnibus in contionibus illa furia clamabat
13004 40a               |                 his se tribus auctoribus in consiliis capiendis, adiutoribus
13005 40a               |         consiliis capiendis, adiutoribus in re gerenda esse usurum dicebat;
13006 40a               |             quibus unum habere exercitum in Italia maximum, duo, qui
13007 40b               |                  praesertim, tam improbe in clarissimos viros coniecta
13008 40b               |                   sed eorum taciturnitas in quos illa oratio tam improba
13009  41               |                   erat cum imperio; erat in Italia eius exercitus, inque
13010  43               |              esset habiturus? cum quidam in contione dixisset aut mihi
13011  44               |                tenere possemus. quid, si in prima contentione vi tribunicia
13012  44               |         contentione vi tribunicia victus in foro cum multis bonis viris
13013  45               |                  fugisse. etenim si mihi in aliqua nave cum meis amicis
13014  45               |                  iecissem ipse me potius in profundum, ut ceteros conservarem,
13015  45               |               modo ad certam mortem, sed in magnum vitae discrimen adducerem.
13016  45               |            discrimen adducerem. Cum vero in hanc rei publicae navem,~
13017  46               |                  gubernaculis fluitantem in alto tempestatibus seditionum
13018  47               |                 aut ego illas res tantas in tanta improborum multitudine
13019  47               |            denique a me tum tamquam fata in ipsa re gerenda canebantur?
13020  47               |                 canebantur? an erat mihi in tanto luctu meorum, tanta
13021  48               |          quicquam expetendum esse homini in vita putassem, mortem, quam
13022  48               |         civitatis ex qua C. Mucius solus in castra Porsennae venisset
13023  48               |                turpitudinis causa mortem in variis bellis aequissimis
13024  48               |          aequissimis animis oppetissent; in qua civitate ipse meminissem
13025  49               |                  aerumna mea. neque enim in hoc me hominem esse infitiabor
13026  49               |               hoc meo quidem animo summi in patriam amoris mei signum
13027  50               |                portus terrasque fugeret, in oras Africae desertissimas
13028  50               |                 qui, quem ad modum multi in senatu me absente dixerunt,
13029  50               |                rem publicam prodidissem? in qua quidem nunc me restituto
13030  51               |                 eorumque periculorum est in re publica retinenda medicina;
13031  52               |         periculum ne quis umquam incidat in eius modi consules, praesertim
13032  52               |            accidissent, videtis me tamen in meam pristinam dignitatem
13033  53               |              revertar ad illud quod mihi in hac omni est oratione propositum,
13034  53               |               atque imperi, quaenam illa in re publica monstra, quae
13035  54               |              praedam, laetitiam paucorum in luctu omnium. vexabatur
13036  54               |              deferebantur, domus ardebat in Palatio: consules epulabantur.
13037  57               |                eius regis qui, cum esset in eadem causa, iam erat a
13038  58               |                  tamen illi sceleri quod in me illorum immanitas edidit
13039  58               |                   Attalo, ut is regnaret in ea, condonaverunt. Cum Armeniorum
13040  58               |              gessimus, cum ille iniuriis in socios nostros inferendis
13041  58               |                 cum reliquis suis copiis in pristina mente mansit. hunc
13042  58               |            mansit. hunc Cn. Pompeius cum in suis castris supplicem abiectum
13043  59               |               Romani et acerrimum hostem in regnum recepit, qui conflixit,
13044  60               |             denique virtus valeret, quae in tempestate saeva quieta
13045  60               |                saeva quieta est et lucet in tenebris et pulsa loco manet
13046  60               |                 manet tamen atque haeret in patria splendetque per sese
13047  60               |               imponendum putaverunt, qui in contione palam dixerint
13048  61               |             paruit?' quasi vero ille non in alias quoque leges, quas
13049  61               |                 tribunus plebis, obtulit in discrimen vitam suam; dixit
13050  61               |          periculum suum non videret, sed in tanta rei publicae tempestate
13051  62               |              ipse animo firmissimo venit in templum, et clamorem hominum
13052  63               |                hoc videbat, quoniam illa in re publica macula regni
13053  63               |                quod ex malis boni posset in rem publicam pervenire,
13054  63               |           veniret me tamen socium suorum in re publica consiliorum videre
13055  63               |                sententia sua condemnata, in hac urbe esse posset? ille
13056  64               |                de tot tantisque iniuriis in socios, in reges, in civitates
13057  64               |            tantisque iniuriis in socios, in reges, in civitates liberas
13058  64               |            iniuriis in socios, in reges, in civitates liberas consulum
13059  64               |            consulum querela esse debuit: in eius magistratus tutela
13060  65               |    constitutumque est illo anno, quantum in illis duabus huius imperi
13061  66               |               orave terrarum erat latior in qua non regnum aliquod statueretur?
13062  68               |               referente L. Ninnio, cuius in mea causa numquam fides
13063  68               |                  erat qui aliquam partem in meo luctu sceleris Clodiani
13064  69               |                perdidissent, -- qui, cum in senatu privati ut de me
13065  69               |              fuit quam diu inimicus meus in tribunatu. de meo reditu
13066  69               |                 absenti crevisse amicos, in ea praesertim fortuna in
13067  69               |                 in ea praesertim fortuna in qua non nulli etiam quos
13068  70               |               omnem spem melioris status in eorum fidem convertissent,
13069  71               |           hominis videtis. ingredior iam in Sesti tribunatum, nam hoc
13070  71               |                 exercitu neque equitatum in Syria et cohortis optimas
13071  72               |            inimicis meis is quem homines in luctu inridentes Gracchum
13072  72               |                Oleli area calatis Gaviis in Calatinos Atilios insitus,
13073  72               |               insitus, subito, nominibus in tabulas relatis, nomen suum
13074  75               |               quorum consilio P. Sestius in iudicium vocatur, quo se
13075  75               |           occupavissent, impetum faciunt in Fabricium, manus adferunt,
13076  75               |              vulnerant multos. venientem in forum virum optimum et constantissimum,~
13077  76               |             plebis, vi depellunt, caedem in foro maximam faciunt, universique
13078  76               |           destrictis gladiis et cruentis in omnibus fori partibus fratrem
13079  76               |               quorum ille telis libenter in tanto luctu ac desiderio
13080  76               |               venisset, pulsus e rostris in comitio iacuit, seque servorum
13081 77b               |          criminamini Sestium. 'atqui vis in foro versata est.' certe;
13082 77b               |               Octaviano die, quis umquam in foro vidit? qua ex concitatione
13083  78               |                liber quisquam cum gladio in forum descenderit ante lucem,
13084  78               |                 queritur cum multitudine in tribunatu et cum praesidio
13085  79               |           Sestius ut a suis munitus tuto in foro magistratum gereret,
13086  79               |              esse armatum putaret, venit in templum Castoris, obnuntiavit
13087  79               |              subito manus illa Clodiana, in caede civium saepe iam victrix,
13088  82               |                  illum suum transferendi in nos criminis causa occidere
13089  82               |                omnes, usque adeo hominem in periculo fuisse quoad scitum
13090  82               |           transferre potuissent invidiam in quos putabant, sed acerbissimi
13091  83               |                 tum P. Sestius, iudices, in templo Castoris animam quam
13092  83               |               dubito quin, si modo esset in re publica senatus, si maiestas
13093  83               |                  rem publicam interfecto in foro statueretur. nec vero
13094  83               |              nostris morte obita positos in illo loco atque in rostris
13095  83               |               positos in illo loco atque in rostris conlocatos videtis
13096  83               |              acerbitate mortis aut animo in rem publicam praeponendus;
13097  83               |                palam a nefariis pestibus in deorum hominumque conspectu
13098  83               |                esset occisus sanctissimo in templo, sanctissima in causa,
13099  83               |       sanctissimo in templo, sanctissima in causa, sanctissimo in magistratu.
13100  83               |        sanctissima in causa, sanctissimo in magistratu. eius igitur
13101  84               |             rerum capitalium condemnatos in liberas civitates per legatos
13102  85               |            praetoris comitatu comprensi, in senatum introducti, confessi,
13103  85               |            senatum introducti, confessi, in vincla coniecti a Milone,
13104  86               |          oporteret a praestantibus viris in re publica fieri et quid
13105  87               |                 conlaudatam probaro, vos in hoc crimine parem Sesti
13106  88               |            lacessitus, sed illum tot iam in funeribus rei publicae exsultantem
13107  89               |                id egit) ut, quoniam sibi in illum legibus uti non liceret,
13108  89               |                liceret, illius vim neque in suo neque in rei publicae
13109  89               |            illius vim neque in suo neque in rei publicae periculo pertimesceret. ~
13110  90               |                  90. quo modo igitur hoc in genere praesidi comparati
13111  90               |               sibi licere vult tuto esse in foro, in templo, in curia,
13112  90               |                  vult tuto esse in foro, in templo, in curia, iure praesidium
13113  90               |                 esse in foro, in templo, in curia, iure praesidium comparat:
13114  91               |             atque ingeni dissupatos unum in locum congregarunt eosque
13115  92               |               ratio fuit Sesti, si minus in accusando -- neque enim
13116  92               |                fieri necesse -- at certe in necessitate defendendae
13117  93               |            veteres inlibatasque divitias in profundissimum libidinum
13118  93               |             profundat, villam aedificare in oculis omnium tantam tugurium
13119  93               |              tribunus plebis pictam olim in contionibus explicabat,
13120  93               |              fortissimum ac summum civem in invidiam homo castus ac
13121  94               |                Thessalos, certam Achaeis in annos singulos pecuniam
13122  94               |             imperavisse neque tamen ullo in publico aut religioso loco
13123  95               |              tantaque firmitate animi se in rem publicam fuisse paeniteat;
13124  95               |                ad caedem idoneos emit et in tribunatu carcerem totum
13125  95               |                 tribunatu carcerem totum in forum effudit, volitat aedilis,
13126  95               |                qui se est tutatus sic ut in privata re deos penatis
13127  95               |            privata re deos penatis suos, in re publica iura tribunatus
13128 96a               |                 quod de me potissimum tu in accusatione quaesisti, quae
13129 96b               |                   96b. duo genera semper in hac civitate fuerunt eorum
13130 96b               |                fuerunt eorum qui versari in re publica atque in ea se
13131 96b               |              versari in re publica atque in ea se excellentius gerere
13132  97               |         voluntati, commodis, opinionibus in gubernanda re publica serviunt,
13133  99               |            magnaeque constantiae. etenim in tanto civium numero magna
13134  99               |             studiorum vitiorumque nacti, in re publica fluctus excitantur,
13135 101               |                qui cum florentem hominem in populari ratione, L. Saturninum,
13136 101               |               censu prohibuisset, cumque in eam legem quam non iure
13137 103               |                pertimescenda, cum multis in rebus multitudinis studium
13138 103               |               dissentiebant principes et in salute optimatium temeritatem
13139 104               |              consulto praetereo, fuerunt in ea contentione ut popularis
13140 104               |              quae illi velint audire qui in contione sunt, sed pretio
13141 105               |                  habebantur ullum umquam in contione habuisse conductum?
13142 105               |            significatione florebant. his in theatro plaudebatur, hi
13143 105               |                 habebantur; sed valebant in senatu multum, apud bonos
13144 106               |               106. nunc, nisi me fallit, in eo statu civitas est ut,
13145 106               |             esset non conducta sed vera, in qua populi Romani consensus
13146 107               |              factus; omnes ordines, tota in illa contione Italia constitit.
13147 107               |                ut semper gravis et grata in contionibus fuit, sic contendo
13148 108               |                me eodem ad verum populum in campo Martio contionem!
13149 109               |                  popularis debet videri: in qua omnes honestates civitatis,
13150 109               |              ordines una consentiunt, an in qua furiae concitatae tamquam
13151 110a              |               qui, cum eius adulescentia in amplissimis honoribus summi
13152 110a              |                 itaque semper versabatur in spe rerum novarum, otio
13153 110b              |               ecquae seditio umquam fuit in qua non ille princeps? ecqui
13154 111               |            gratulationibus parricidarum; in quo tamen est me ultus,
13155 111               |               gregalis tuos defendissem, in civitate esse me nolles?
13156 111               |             senili iudicio, notavit, cum in magno numero tutorem liberis
13157 111               |                  dixi quam dicendum fuit in furiosissimum atque egentissimum
13158 112               |            publicam mecum simul revocare in suas sedis arbitraretur.~
13159 113               |             conlegium nuper tribunicium, in quo tres minime, vehementer
13160 113               |         populares non habebantur, quibus in illo genere conductarum
13161 113               |               Romanus ferebat sibi illum in tribunatu Cn. Domiti animum
13162 113               |              quod iudicium populi Romani in honoribus eius futurum sit,
13163 114               |               parum videlicet intellexit in tribunatu quid vero populo
13164 114               |                 esse populum Romanum qui in contione erat arbitrabatur,
13165 114               |       arbitrabatur, non tenuit eum locum in quem, nisi popularis esse
13166 114               |           pervenisset. alter, qui ita se in populari ratione iactarat
13167 115               |               enim, iudices, vester iste in me animorum oculorumque
13168 116               |               sororis embolia novit, qui in coetum mulierum pro psaltria
13169 116               |                   nec tuos ludos aspexit in illo ardenti tribunatu suo
13170 116               |           popularis commisit omnino, cum in templo virtutis honos habitus
13171 117               |            sentire se ostenderet utroque in genere declaratum est: primum
13172 118               |                  servitute dispicientis, in eo homine cui tum petenti
13173 118               |              tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens
13174 118               |              illud quidem praetermittam, in magna varietate sententiarum
13175 118               |              numquam ullum fuisse locum, in quo aliquid a poeta dictum
13176 118               |            aliquid a poeta dictum cadere in tempus nostrum videretur,
13177 119a              |                de histrionibus, de ludis in iudicio loquar. ~
13178 119b              |               causarum, non tam insolens in dicendo, ut omni ex genere
13179 119b              |         iuventuti, qui essent optimates. in ea explicanda demonstrandum
13180 120               |                 consulto quod factum est in templo virtutis ad ludos
13181 120               |                me hercule semper partium in re publica tam quam in scaena
13182 120               |           partium in re publica tam quam in scaena optimarum, flens
13183 121a              |        plauderetur: ~summum amicum summo in bello -- ~nam illud ipse
13184 121b              |               Romani ab eodem paulo post in eadem fabula sunt acta! ~
13185 121b              |           Catulus, quem multi alii saepe in senatu patrem patriae nominarant.
13186 122               |         acceperant non liceret, nec unus in quemquam umquam gratior
13187 122               |             quemquam umquam gratior quam in me universi; sed tamen illud
13188 122               |                ab universo populo Romano in causa hominis non popularis,
13189 123               |                 nominatim sum appellatus in Bruto: ~tullius, qui libertatem
13190 124               |             multitudo maxime delectatur. in hunc consessum P. Sestius
13191 124               |                   cum ageret nihil aliud in eo magistratu nisi meam
13192 124               |              Romani universi fuisse ulla in causa diceretur.~
13193 127a              |                  quibus autem consistere in operarum contionibus non
13194 128               |            salutem et vitam custodirent: in una mea causa post Romam
13195 128               |      convocarentur. quod numquam senatus in universae rei publicae periculo
13196 128               |           publicae periculo decrevit, id in unius mea salute conservanda
13197 128               |                   quis est Italiae locus in quo non fixum sit in publicis
13198 128               |               locus in quo non fixum sit in publicis monumentis studium
13199 129a              |            consulta commemorem? vel quod in templo Iovis optimi maximi
13200 129a              |              quod est postridie decretum in curia populi ipsius Romani,
13201 129a              |                 non esset actum, redirem in patriam dignitate omni reciperata. ~
13202 130               |                 130. haec erat studiorum in mea salute contentio ut
13203 130               |                  supplicarent. atque ita in his rebus unus est solus
13204 130               |              absens beneficio suo rediit in gratiam.~
13205 131a              |              certe, si est aliqui sensus in morte praeclarorum virorum,
13206 131b              |                  florebat, iter a porta, in Capitolium adscensus, domum
13207 131b              |                  erat eius modi ut summa in laetitia illud dolerem,
13208 132               |                per indicem Vettium, quem in contione de me et de clarissimis
13209 132               |       clarissimis viris interrogavit, -- in quo tamen eos civis coniunxit
13210 134               |                                     134. in quo eius temeritatem satis
13211 134               |                pro recenti populi Romani in se beneficio populari studio
13212 135a              |                dare et totam aedilitatem in munus hoc transtulisse.
13213 135b              |            cohortari ausus est accusator in hac causa vos, iudices,
13214 136               |                consequi, ad eam rationem in qua multi homines novi et
13215 137               |          sempiternum, deligerentur autem in id consilium ab universo
13216 137               |                universo populo aditusque in illum summum ordinem omnium
13217 139               |                  haec legimus. neque eos in laude positos videmus qui
13218 139               |               bene de re publica meritos in invidiam aliquam vocaverunt.
13219 140               |             vitae viam pertimescat, unus in hac civitate, quem quidem
13220 140               |                  monumentum celeberrimum in foro, sepulcrum desertissimum
13221 140               |                  sepulcrum desertissimum in litore Dyrrachino relictum
13222 141               |            tandem facere debemus, primum in ea civitate nati unde orta
13223 141               |             magnitudo animi videtur, tum in tanta gloria insistentes
13224 142               |              tanta hodie gloria sunt non in Graecia solum sed etiam
13225 142               |                 sed etiam apud nos atque in ceteris terris, ut eos a
13226 143               |              stabiliverunt; quos equidem in deorum immortalium coetu
13227 143               |                  neque hanc opinionem si in illo sanctissimo hercule
13228 144               |                  parantem horum aspectus in ipso cursu orationis repressit.
13229 144               |                  liberorumque nostrorum, in hoc misero squalore et sordibus;
13230 144               |             togam dederit, hunc hoc anno in hac toga rogationis iniustissimae
13231 145               |             reddiderunt. quod tantum est in me scelus? quid tanto opere
13232 145               |                   amore inaudito, maximo in squalore volutatus est ad
13233 146               |                inquam, iudices, praestat in eandem illam recidere fortunam
13234 146               |      conservatoribus calamitatem. an ego in hac urbe esse possim, his
13235 146               |               dicet videre. ego vero hos in omni fortuna, quaecumque


Pro Sulla
      Caput
13236   1               |                  tulit casus infestus ut in amplissimo honore cum communi
13237   1               |             Autroni odio everteretur, et in his pristinae fortunae reliquiis
13238   1               |             animo molestiam capio, tamen in ceteris malis facile patior
13239   1               |                 oblatum mihi tempus esse in quo boni viri lenitatem
13240   2               |                  existimavit, si nostram in accusatione sua necessitudinem
13241   3               |                 ac principibus civitatis in hoc officio atque in defensionis
13242   3               |           civitatis in hoc officio atque in defensionis iure secernas.
13243   3               |                 iudicium, qui adiuvandus in his causis, qui oppugnandus,
13244   4               |           defensionis ea quae posita est in oratione; omnes qui adsunt,
13245   5               |                              5] An vero, in quibus subselliis haec ornamenta
13246   5               |             lumina rei publicae viderem, in his me apparere nollem,
13247   5               |           apparere nollem, cum ego illum in locum atque in hanc excelsissimam
13248   5               |                 ego illum in locum atque in hanc excelsissimam sedem
13249   5               |                id offendit quod ego, qui in hoc genere quaestionis defenderim
13250   6               |                   Quid ita? Quia ceteris in causis etiam nocentis viri
13251   6               |              deserendos esse non putant; in hoc crimine non solum levitatis
13252   7               |         abundarat, non hi omnes qui sunt in re publica principes defuerunt?
13253   7               |                  mirere, si cum isdem me in hac causa vides adesse cum
13254   7               |                  vides adesse cum quibus in ceteris intellegis afuisse?
13255   8               |                  meas res gestas imponis in omni vita mea, Torquate,
13256   8               |             severitatem postulavit, haec in omni vita misericordiam
13257   9               |                quod admirere posthac, si in ea parte in qua hos animum
13258   9               |                  posthac, si in ea parte in qua hos animum adverteris
13259   9               |                  videbis. Nulla est enim in re publica mea causa propria;
13260  10               |                                     10] 'In Autronium testimonium dixisti,'
13261  10               |         defensioni auctoritatem; sin est in me ratio rei publicae, religio
13262  11               |            altera quae me consule; harum in utraque Sullam dicis fuisse.
13263  11               |                credo quod nondum penitus in re publica versabar, quod
13264  12               |                quos vides huic adesse et in primis Q. Hortensius; qui
13265  12               |          dignitatem atque animum eximium in rem publicam, tum propter
13266  12               |          familiaritatem summumque amorem in patrem tuum cum communibus
13267  12               |            vestri fuit et timoris; cuius in hoc crimine propulsando
13268  12               |                minus inerat auctoritatis in ea quam facultatis. Illius
13269  13               |                            13] Qui vobis in consilio fuerunt, qui vobiscum
13270  13               |              Autronio non adfuerunt, qui in illum testimonia gravia
13271  13               |                  defendunt, huic adsunt, in huius periculo declarant
13272  16               |                             16] Hac vero in coniuratione quid tam coniunctum
13273  17               |             atque causarum dissimilem me in utroque praebui. ~
13274  18               |                 et se meum condiscipulum in pueritia, familiarem in
13275  18               |                  in pueritia, familiarem in adulescentia, conlegam in
13276  18               |                in adulescentia, conlegam in quaestura commemorabat fuisse;
13277  18               |           commemorabat fuisse; multa mea in se, non nulla etiam sua
13278  18               |                  se, non nulla etiam sua in me proferebat officia. Quibus
13279  18               |                ab eo C. Cornelium qui me in meis sedibus, in conspectu
13280  18               |                  qui me in meis sedibus, in conspectu uxoris ac liberorum
13281  19               |          matronarum ac virginum veniebat in mentem, et cum illae infestae
13282  19               |           scelere posse, quod maleficium in aliis vindicassem, idem
13283  19               |                  aliis vindicassem, idem in illorum socio, cum scirem,
13284  21               |                  Consulatus, credo, mei; in quo ego imperavi nihil et
13285  21               |                 bonis omnibus parui; quo in magistratu non institutum
13286  21               |            regnum, sed repressum. An tum in tanto imperio, tanta potestate
13287  21               |                quo tandem nomine? 'Quod, in quos testimonia dixisti,'
13288  21               |         respondeo, si falsum dixerim, te in eosdem dixisse; sin verum,
13289  23               |            vehementer laetor eum esse me in quem tu, cum cuperes, nullam
13290  25               |                ceterarum rerum indigere, in senatu sentire libere, populi
13291  26               |                   tantis a me beneficiis in re publica positis, si nullum
13292  26               |                  omnibus; si neque amici in foro requirunt studium meum
13293  26               |           studium meum neque res publica in curia; si me non modo non
13294  27               |            adeptum fore, si ex hoc tanto in omnis mortalis beneficio
13295  27               |                mortalis beneficio nullum in me periculum redundarit. ~
13296  28               |                               28] Etenim in qua civitate res tantas
13297  28               |                  tantas gesserim memini, in qua urbe verser intellego.
13298  28               |            nescius quanto periculo vivam in tanta multitudine improborum,
13299  31               |                                      31] In quo primum illud erat absurdum
13300  31               |              modo talem adulescentem sed in ea causa in qua te vindicem
13301  31               |             adulescentem sed in ea causa in qua te vindicem coniurationis
13302  32               |             filium suum vita privavit ut in ceteros firmaret imperium;
13303  33               |       interitumque rei publicae Catilina in castris, in his autem templis
13304  33               |            publicae Catilina in castris, in his autem templis atque
13305  34               |               existimasti haec iniuratum in iudicio non esse dicturum
13306  34               |               esse dicturum quae iuratus in maxima contione dixissem?
13307  34               |              Harum omnium rerum quas ego in consulatu pro salute rei
13308  34               |                 esset meus contubernalis in consulatu atque etiam in
13309  34               |                 in consulatu atque etiam in praetura fuisset, cum princeps,
13310  35               |                  ille tota illa oratione in me esset invectus et cum,
13311  36               |                 tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse
13312  37               |               simile est P. Sullae nomen in memoria Cassio non fuisse.
13313  38               |         quaerendum, Cassio, si hic esset in eodem scelere, ne cum appellasset
13314  38               |                  quidem Autronium, huius in mentem venire potuisse.
13315  39               |                              39] Sed ego in iudiciis et in quaestionibus
13316  39               |                   Sed ego in iudiciis et in quaestionibus non hoc quaerendum
13317  39               |                   Qui negare noluit esse in eo numero Sullam quo plus
13318  39               |                 contra Sullam nihil esse in indicio. ~
13319  40               |            criminatione Torquatus rursus in me inruit, me accusat; ait
13320  40               |                  me aliter ac dictum sit in tabulas publicas rettulisse.
13321  40               |               tam varias, tam repentinas in illa turbulentissima tempestate
13322  40               |                convertistis, vos denique in tantis tenebris erroris
13323  41               |                quo facilius vento aliquo in optimum quemque excitato
13324  41               |                  quemque excitato posset in malis rei publicae portum
13325  41               |             invenire. Itaque introductis in senatum indicibus constitui
13326  42               |                 fide, cuius generis erat in senatu facultas maxima,
13327  42               |                ita esse indicium relatum in tabulas publicas ut illae
13328  42               |                Divisi tota Italia, emisi in omnis provincias; eius indici
13329  43               |                    43] Itaque dico locum in orbe terrarum esse nullum,
13330  43               |                terrarum esse nullum, quo in loco populi Romani nomen
13331  43               |                 hoc indicium pervenerit. In quo ego tam subito et exiguo
13332  44               |                  mei, si voluisses, quam in codicem rettulissent, <cur>
13333  44               |             quoniam tam facile inveheris in amicos, iracundius et vehementius
13334  44               |                  tantam rem ementiare et in eum locum te deducas ut,
13335  48               |                    Non debes tu quemquam in coniurationis quaestione
13336  48               |                  Cur dixisti testimonium in alios?' Quia coactus sum. '
13337  48               |                  est. 'Regnum est dicere in quem velis et defendere
13338  48               |                  servitus est non dicere in quem velis et non defendere
13339  49               |               vos clamitabatis, ut victi in campo in foro vinceretis;
13340  49               |          clamitabatis, ut victi in campo in foro vinceretis; tum qui
13341  51               |                   quod praemi solet esse in indicio, reliquerit, quod
13342  51               |            reliquerit, quod turpitudinis in confessione, id per accusationem
13343  51               |                Autroni et Catilinae, cum in campo consularibus comitiis,
13344  51               |                 voluerunt, Autronium tum in campo vidimus —sed quid
13345  52               |                 est igitur qui tum dicat in campum aspirasse Sullam?
13346  52               |               cum Autronio non erat, cur in pari causa non paria signa
13347  52               |                more et iure amicitiae me in meo lectulo trucidaret. ~
13348  53               |       egrederetur ad exercitum, Lentulus in urbe relinqueretur, Cassius
13349  53               |             Romae? Immo longe afuit. Num in eis regionibus quo se Catilina
13350  53               |                 Multo etiam longius. Num in agro Camerti, Piceno, Gallico,
13351  53               |           Camerti, Piceno, Gallico, quas in oras maxime quasi morbus
13352  53               |                 ante dixi, Neapoli, fuit in ea parte Italiae quae maxime
13353  55               |                  libertus eius>.' Iam si in paranda familia nulla suspicio
13354  56               |                  enim Sittius est ab hoc in ulteriorem Hispaniam missus
13355  56               |         profectus non tum primum sed cum in isdem locis aliquanto ante
13356  57               |              dimittere ab se et amandare in ultimas terras! Vtrum quo
13357  57               |                  conabatur efficeret, si in Hispania turbatum esset?
13358  57               |               coniunctione agebantur. An in tantis rebus, tam novis
13359  57               |                  simile non est ut, quem in secundis rebus, quem in
13360  57               |                  in secundis rebus, quem in otio secum semper habuisset,
13361  57               |             secum semper habuisset, hunc in adversis et in eo tumultu
13362  57               |           habuisset, hunc in adversis et in eo tumultu quem ipse comparabat
13363  58               |             vicini, singulari exstiterit in rem publicam nostram officio
13364  58               |                  qui ita Romae debuit ut in provinciis et in regnis
13365  58               |               debuit ut in provinciis et in regnis ei maximae pecuniae
13366  59               |                   ego numquam timui, cum in illa rei publicae tempestate
13367  60               |                dissensione facta oppidum in sua potestate posset per
13368  60               |                 res cognita est ut nulla in re a ceterorum sententiis
13369  61               |              custodem illius coloniae si in omni fortuna atque omni
13370  61               |          incolumem habere non potuerunt, in hoc tamen casu in quo adflictus
13371  61               |             potuerunt, in hoc tamen casu in quo adflictus iacet per
13372  61               |            Pompeiani, qui ab istis etiam in crimen vocantur; qui ita
13373  62               |             comparabatur. Atque hoc loco in L. Caecilium, pudentissimum
13374  62               |                  tantum dico, talem hunc in ista rogatione quam promulgarat
13375  63               |                                63] Atque in ea re per L. Caecilium Sulla
13376  63               |                Caecilium Sulla accusatur in qua re est uterque laudandus.
13377  63               |          Caecilius—quid? 'id promulgavit in quo res iudicatas videbatur
13378  64               |            promulgatum, semper Caecilius in calamitate fratris sui iudicum
13379  64               |              unius cuiusque indulgentiam in suos testarer, peterem veniam
13380  65               |             coepta numquam, deposita est in senatu. Kalendis Ianuariis
13381  65               |                   Kalendis Ianuariis cum in Capitolium nos senatum convocassemus,
13382  65               |                 impedivit, ita se gessit in tribunatu ut onere deposito
13383  66               |                                66] Atque in ipsa rogatione ne per vim
13384  66               |                  amittere coactus est et in adversis sine ullo remedio
13385  67               |                  et ex ea crimen aliquod in P. Sullam quaeris et, si
13386  67               |                  ante conceptum erupisse in meo consulatu scripsi, me
13387  67               |               demonstrasse dicis, Sullam in illa fuisse superiore coniuratione.
13388  69               |                 dissolutis, contra atque in ceteris causis fieri solet,
13389  69               |            mentisque convertere. Omnibus in rebus, iudices, quae graviores
13390  70               |             etiam consuetudine et studio in omni flagitio, stupro, caede
13391  70               |                 de C. Cethego atque eius in Hispaniam profectione ac
13392  71               |              petulans, libidinosus; quem in stuprorum defensionibus
13393  71               |                armis disturbare iudicia, in bonis rebus omnis contemnere,
13394  71               |                  rebus omnis contemnere, in malis pugnare contra bonos,
13395  72               |              umquam ex ore huius excidit in quo quisquam posset offendi?
13396  72               |                  posset offendi? At vero in illa gravi L. Sullae turbulentaque
13397  73               |              liberalitatem, moderationem in privatis rebus, splendorem
13398  73               |               privatis rebus, splendorem in publicis? quae ita deformata
13399  73               |                quam si nemo alius habuit in consulatu petendo, cupidior
13400  73               |            fuisse quam ceteri; sin etiam in aliis non nullis fuit iste
13401  73               |                 consulatus amor, fortuna in hoc fuit fortasse gravior
13402  73               |               fuit fortasse gravior quam in ceteris. ~
13403  74               |             amicorum, quae tamen ei sola in malis restiterunt, afuit
13404  74               |                  exsilio paene multavit. In hoc vos pudore, iudices,
13405  74               |                  vos pudore, iudices, et in hac vita tanto sceleri locum
13406  75               |              degeret? Non, inquam, cadit in hos mores, non in hunc pudorem,
13407  75               |                  cadit in hos mores, non in hunc pudorem, non in hanc
13408  75               |                 non in hunc pudorem, non in hanc vitam, non in hunc
13409  75               |                   non in hanc vitam, non in hunc hominem ista suspicio.
13410  76               |                  tam immanis umquam fuit in qua non modo tot, sed unus
13411  76               |             iudices,—nihil enim est quod in hac causa dici possit vehementius—
13412  76               |            ceterorumque mentis; quas vos in his libidines, quae flagitia,
13413  76               |                arbitretur illis inclusis in re publica pestibus diutius
13414  77               |                                      77] In hunc igitur gregem vos nunc
13415  77               |                hac familiarium dignitate in impiorum partem atque in
13416  77               |                 in impiorum partem atque in parricidarum sedem et numerum
13417  77               |                  praesidium pudoris, quo in loco nobis vita ante acta
13418  77               |                 fructus reservabitur, si in extremo discrimine ac dimicatione
13419  78               |         accusator et tormenta minitatur. In quibus quamquam nihil periculi
13420  78               |                 spes, infirmat metus, ut in tot rerum angustiis nihil
13421  78               |              audacia. Nihil erroris erit in causa nec obscuritatis,
13422  79               |                               79] Nullum in hac causa testem timemus,
13423  79               |        honestorum hominum ponderari, sed in magnis disquisitionibus
13424  80               |               laedimur, si accusamur, si in invidiam vocamur, profecto
13425  81               |                  vitae eius turpitudinem in summis eius periculis non
13426  81               |                  At idem non adfuit alio in iudicio, cum adessent ceteri.'
13427  81               |               cognorat ipse aliquid quod in consulatu ignorasset, ignoscendum
13428  81               |                 Sed si tuus parens etiam in ipsa suspicione periculi
13429  82               |             eorum constantia atque animo in rem publicam dicam quorum
13430  82               |                 hominum memoriam numquam in illo ordine plus virtutis,
13431  82               |               plus virtutis, plus amoris in rem publicam, plus gravitatis
13432  83               |         testimonium de coniuratione dixi in alios, adeone vobis alienus
13433  83               |                cum, quotiens quisque est in hoc scelere convictus, totiens
13434  84               |               non modo mihi nihil adsumo in quo quispiam repugnet sed
13435  84               |                 id reddo ac remitto. Non in ea re publica versor, non
13436  85               |        supplicationem decreverit, dicere in iudicio: 'non defenderem,
13437  85               |               grave est, dico illud quod in his causis coniurationis
13438  87               |               idem ego ille qui vehemens in alios, qui inexorabilis
13439  87               |                  alios, qui inexorabilis in ceteros esse visus sum,
13440  87               |               mitis quam qui lenissimus; in quo vehemens fui vobiscum
13441  88               |                     88] Nihil video esse in hoc P. Sulla, iudices, odio
13442  88               |                hanc labem tanti sceleris in familia relinquat, id laborat,
13443  89               |                est huic reliqui quod eum in hac vita teneat, aut quid
13444  89               |             videatur? Nuper is homo fuit in civitate P. Sulla ut nemo
13445  89               |                non repetit; quod fortuna in malis reliqui fecit, ut
13446  90               |                honore detracta sint, cum in hac fortuna miserrima ac
13447  90               |               lacrimarum atque maeroris, in qua cum maximo cruciatu
13448  91               |       calamitosum uno malo adflictum uno in luctu perire. ~
13449  92               |                sunt iam partes, iudices, in vestra mansuetudine atque
13450  92               |            suspicantibus nobis repentini in nos iudices consedistis,
13451  92               |                existimaret, quia severus in improbos fueram, laboravi
13452  92               |           iudiciorum quae per hos mensis in homines audacissimos facta
13453  93               |          reiectione devenire convenerit. In quo ego vos, iudices, quantum
13454  93               |               vos, iudices, quantum meus in vos amor postulat, tantum
13455  93               |                  communi studio, quoniam in re publica coniuncti sumus,


Timaeus
      Caput
13456 <LIV2             |                  I Multa sunt a nobis et in Academicis conscripta contra
13457 <LIV2             |                 modo, cum aliquot saecla in Italia Siciliaque viguisset,
13458 <LIV2             |              illam renovaret. Qui cum me in Ciliciam proficiscentem
13459 <LIV2             |               quidem tempus salutationis in percunctatione consumpsimus ... ~
13460 <LIV2             |          consideremus quod principio est in omni quaestione considerandum,
13461 <LIV2             |                moventia quae sunt, eadem in opinatione considunt, quae
13462 <LIV2             |               cum iam invenerit indicare in vulgus nefas. Rursus igitur
13463 <LIV2             |                  Difficillimum autem est in omni conquisitione rationis
13464 <LIV2             |            pateretur, quicquid erat quod in cernendi sensum caderet
13465 <LIV2             |            fluitans, idque ex inordinato in ordinem adduxit; hoc enim
13466 <LIV2             |               inintellegens intellegente in toto genere praestantius.
13467 <LIV2             |                  Quocirca intellegentiam in animo, animum inclusit in
13468 <LIV2             |                in animo, animum inclusit in corpore: sic ratus est opus
13469 <LIV2             |                 cuiusnam animantium deus in fingendo mundo similitudinem
13470 <LIV2             |               animantia: sunt enim omnia in quaedam genera partita aut
13471 <LIV2             |             particula quaedam est - sive in singulis sive in universo
13472 <LIV2             |                    sive in singulis sive in universo genere cernatur -
13473 <LIV2             |                   Quod enim pulcherrimum in rerum natura intellegi potest
13474 <LIV2             |                 animal unum aspectabile, in quo omnia animalia continerentur,
13475 <LIV2             |             aequabile explicaretur neque in eo quicquam esset ... requisitum;
13476 <LIV2             |                rerum quas supra dixi sic in omni mundo partes omnes
13477 <LIV2             |                 excederet extra atque ut in hoc universo inessent genera
13478 <LIV2             |               perfectis. Animum autem ut in eo medio conlocavit ita
13479 <LIV2             |            caeloque solivago volubili et in orbem incitato conplexus
13480 <LIV2             |                 materiae genus ex duobus in medium admiscuit, quod esset
13481 <LIV2             |             atque id quod dividuum esset in corpore; ea cum tria sumpsisset
13482 <LIV2             |                   ea cum tria sumpsisset in unam speciem temperavit,
13483 <LIV2             |                effecisset unum, id ipsum in ea quae decuit membra partitus
13484 <LIV2             |            rursus ex toto desecans; quas in intervallis ita locabat
13485 <LIV2             |               intervallis ita locabat ut in singulis essent bina media -
13486 <LIV2             |                   eadem partem praestant in extremis eademque superatam]
13487 <LIV2             |           sumptis ex his conligationibus in primis intervallis sesqueoctavis
13488 <LIV2             |               pro contione comparationem in extremis quam habent ducenta
13489 <LIV2             |             omnem coniunctionem duplicem in longitudinem diffidit mediamque
13490 <LIV2             |                  quasi decusavit, deinde in orbem intorsit, ut et ipsae
13491 <LIV2             |                 motu, cuius orbis semper in eodem erat eodemque modo
13492 <LIV2             |                eiusdem detorsit a latere in dexteram partem, hanc autem
13493 <LIV2             |            reliquit; interiore autem cum in sex partis caeli divisisset,
13494 <LIV2             |                autem vera, quae versatur in is quae sunt semper eadem
13495 <LIV2             |                quae sunt semper eadem et in is quae mutantur, cum in
13496 <LIV2             |                 in is quae mutantur, cum in eodem et in altero movetur
13497 <LIV2             |                mutantur, cum in eodem et in altero movetur ipsa per
13498 <LIV2             |            veraeque gignuntur; cum autem in illis rebus vertitur quae
13499 <LIV2             |            quaeque eorum sit conlocatio, in sermonem alium differendum
13500 <LIV2             |                alium differendum est, ne in eo quod adtingendum fuit