bold = Main text
                                                                   grey = Comment text
(...) Timaeus
      Caput
13501 <LIV2             |               quod adtingendum fuit quam in eo quoius causa id adtingimus
13502 <LIV2             |               naturae motione transversa in eiusdem naturae motum incurrentia
13503 <LIV2             |                naturae motum incurrentia in eaque haerentia atque inpedita,
13504 <LIV2             |             mensura quaedam evidens quae in octo cursibus celeritates
13505 <LIV2             |                  quia nondum omne animal in mundo intus incluserat,
13506 <LIV2             |             quales animalium formas mens in speciem rerum intuens poterat
13507 <LIV2             |                cernere, totidem et tales in hoc mundo secum cogitavit
13508 <LIV2             |                   unum quod semper esset in eodem +de quo et idem de
13509 <LIV2             |                  cogitaret, alterum quod in antiquam partem a conversione
13510 <LIV2             |               deos concursiones, quaeque in orbibus eorum conversiones
13511 <LIV2             |            imiteminique vim meam, qua me in vestro ortu usum esse meministis.
13512 <LIV2             |               ortu usum esse meministis. In quibus qui tales creantur
13513 <LIV2             |       temperationem superiorem revertit, in qua omnem animum universae
13514 <LIV2             |                  singula atque ita quasi in currum universitatis imposuit
13515 <LIV2             |              vixerit, eum secundus ortus in figuram muliebrem transferet,
13516 <LIV2             |              gravius etiam iactabitur et in suis moribus simillimas
13517 <LIV2             |                conversionem quam habebit in se ipse eiusdem et +uni
13518 <LIV2             |          causamque posuisset, alios[que] in terram alios in lunam alios
13519 <LIV2             |               alios[que] in terram alios in lunam alios in reliquas
13520 <LIV2             |              terram alios in lunam alios in reliquas mundi partes, quae
13521 <LIV2             |              cuncta conposuit constanter in suo manebat statu; qui autem
13522 <LIV2             |                  ex omnibus corpus atque in eo influente atque affluente
13523 <LIV2             |                  inligabant. Itaque illi in flumen inmersi neque tenebant
13524 <LIV2             |                 et ita dexteram detrusit in laevam partem oculorum laevamque
13525 <LIV2             |                partem oculorum laevamque in dexteram. Supina etiam ora
13526 <LIV2             |                 atque ratione, quae nisi in animo nulla alia in natura
13527 <LIV2             |                 nisi in animo nulla alia in natura reperiantur; animus


Topica
      Caput
13528   1               |             voluntas tua. Cum enim mecum in Tusculano esses et in bibliotheca
13529   1               |              mecum in Tusculano esses et in bibliotheca separatim uterque
13530   1               |              vellet evolveret, incidisti in Aristotelis Topica quaedam,
13531   5               |                   ut autem a te discessi in Graeciam proficiscens, cum
13532   5               |                haberem, memoria repetita in ipsa navigatione conscripsi
13533   6               |           Aristoteles fuit. Stoici autem in altera elaboraverunt; iudicandi
13534   7               |                    7] Nos autem, quoniam in utraque summa utilitas est
13535   8               |                 fidem. ~Sed ex his locis in quibus argumenta inclusa
13536   8               |             argumenta inclusa sunt, alii in eo ipso de quo agitur haerent,
13537   8               |                  assumuntur extrinsecus. In ipso tum ex toto, tum ex
13538  11               |                 quaeritur. Sed hoc genus in pluris partis distributum
13539  14               |               materfamilias esset; si ea in manum non convenerat, nihil
13540  14               |           matrumfamilias, eae sunt, quae in manum convenerunt; altera
13541  14               |                modo uxores habentur. Qua in parte cum fuerit Fabia,
13542  16               |                 suum esset, idcirco quae in nominibus fuerunt legata
13543  16               |                sunt. Multum enim differt in arcane positum sit argentum
13544  16               |                  positum sit argentum an in tabulis debeatur. ~
13545  22               |                  vel fornicatum. Sed qui in pariete communi demoliendo
13546  23               |                hoc modo: Cum mulier viro in manum convenit, omnia quae
13547  23               |               quae sunt huius modi: Quod in re maiore valet valeat in
13548  23               |                in re maiore valet valeat in minore, ut si in urbe fines
13549  23               |                  valeat in minore, ut si in urbe fines non reguntur,
13550  23               |             fines non reguntur, nec aqua in urbe arceatur. Item contra:
13551  23               |              arceatur. Item contra: Quod in minore valet, valeat in
13552  23               |                  in minore valet, valeat in maiore. Licet idem exemplum
13553  23               |          exemplum convertere. Item: Quod in re pari valet valeat in
13554  23               |                  in re pari valet valeat in hac quae par est; ut: Quoniam
13555  23               |                est, sit etiam aedium. At in lege aedes non appellantur
13556  23               |            Valeat aequitas, quae paribus in causis paria iura desiderat. ~
13557  24               |                proiceretur, ex quo tecto in eius aedis qui protexisset
13558  27               |                  notionem voco. Ea saepe in argumentando definitione
13559  28               |                 quae proposita est quasi in membra discerpitur, ut si
13560  28               |                civile dicat id esse quod in legibus, senatus consultis,
13561  28               |                 traditio alteri nexu aut in iure cessio inter quos ea
13562  29               |                  efficiatur, quod nullam in aliam rem transferri possit.
13563  29               |                   Atque haec ratio valet in utroque genere definitionum,
13564  30               |          differant planius dicendum est. In partitione quasi membra
13565  30               |                  crura, pedes et cetera. In divisione formae, quas Graeci
13566  30               |             inutiliter ad mutandos casus in dicendo. Nolim enim, ne
13567  30               |               significetur, commoditatem in dicendo non arbitror neglegendam. ~
13568  31               |                   Formae sunt igitur eae in quas genus sine ullius praetermissione
13569  31               |                dividitur; ut si quis ius in legem, morem, aequitatem
13570  33               |               partiare, non est vitiosum in re infinita praetermittere
13571  33               |        praetermittere aliquid. Quod idem in divisione vitiosum est.
13572  34               |                               34] Itaque in oratoriis artibus quaestionis
13573  36               |                         36] Multa igitur in disputando notatione eliciuntur
13574  36               |               postlimini; nam id caderet in divisionem, quae talis est:
13575  36               |                 et verbum ipsum notatur; in quo Servius noster, ut opinor,
13576  36               |         productionem esse verbi vult, ut in finitimo, legitimo, aeditimo
13577  36               |               non plus inesse timum quam in meditullio tullium;
13578  37               |                putat esse verbum, ut sit in eo et post et limen; ut,
13579  38               |                ambigitur; quem modo dixi in plures partes distributum.
13580  39               |             crescit imbri, sed propiore, in quo quasi ius arcendi continetur,
13581  40               |             quibus id modis fiat, deinde in eorum aliquem id quod arguas
13582  40               |          includere; quod genus argumenti in primis firmum videri solet. ~
13583  42               |         nominatur, qua plurimum est usus in sermonibus Socrates.
13584  43               |                  modo: Quem ad modum, si in urbe de finibus controversia
13585  43               |              possis, sic, si aqua pluvia in urbe nocet, quoniam res
13586  44               |             exempla sumuntur, ut Crassus in causa Curiana exemplis plurimis
13587  44               |                 ut si filius natus esset in decem mensibus isque mortuus
13588  44               |                 isque mortuus prius quam in suam tutelam venisset, hereditatem
13589  44               |             exemplorum valuit, eaque vos in respondendo uti multum soletis.
13590  45               |                rem se ulla re obligavit? In hoc genere oratoribus et
13591  45               |                 locis, ut ante dixi, et [in] maximis et minimis [in]
13592  45               |                  in] maximis et minimis [in] quaestionibus argumenta
13593  47               |            genera plura; unum eorum quae in eodem genere plurimum differunt,
13594  48               |              sterhtikã. Praeposito enim 'in' privatur verbum ea vi quam
13595  48               |            verbum ea vi quam haberet si 'in' praepositum non fuisset,
13596  49               |                est? Tantum intellegatur, in argumento quaerendo contrariis
13597  50               |     coniecturales causas, quae versantur in iudiciis, valet, cum quaeritur
13598  53               |                  distribuatur locus hic, in consecutionem, antecessionem,
13599  54               |                  conclusionem argumenti, in qua, cum primum assumpseris,
13600  55               |                     hoc metuere, alterum in metu non ponere! ~        
13601  56               |           attingit omnino vestras quoque in respondendo disputationes,
13602  56               |                  idcirco ratae sunt quod in disiunctione plus uno verum
13603  57               |                 innumerabiles nascuntur, in quo est tota fere dialektikæ.
13604  60               |                           60] Qua re cum in disputationem inciderit
13605  60               |               autem erit talis causa, ut in ea non sit efficiendi necessitas,
13606  60               |              esse non possunt, propterea in parentibus causa fuit gignendi
13607  61               |                  sine quo non fit, ab eo in quo certe fit diligenter
13608  61               |               enim est tamquam utinam ne in nemore Pelio—Nisi enim '
13609  61               |                non esset, nec tamen fuit in his trabibus efficiendi
13610  61               |        efficiendi vis necessaria. At cum in Aiacis navim crispisulcans
13611  62               |             irascitur; natura, ut vitium in dies crescat; arte, ut bene
13612  63               |                63] Omnium autem causarum in aliis inest constantia,
13613  63               |                  aliis inest constantia, in aliis non inest. In natura
13614  63               |          constantia, in aliis non inest. In natura et in arte constantia
13615  63               |                  non inest. In natura et in arte constantia est, in
13616  63               |                  in arte constantia est, in ceteris nulla. Sed tamen
13617  64               |                 quo aries subicitur ille in vestris actionibus: si telum
13618  64               |                 quam iecit. Cadunt etiam in ignorationem atque imprudentiam
13619  65               |          explicato, ex earum differentia in magnis quidem causis vel
13620  65               |             argumentorum suppetit copia; in vestris autem si non uberior,
13621  65               |           iudicia maximarum quidem rerum in iuris consultorum mihi videntur
13622  65               |              adsunt multum et adhibentur in consilia et patronis diligentibus
13623  66               |                                      66] In omnibus igitur eis iudiciis,
13624  66               |             omnibus igitur eis iudiciis, in quibus ex fide bona est
13625  66               |                bonos bene agier oportet, in primisque in arbitrio rei
13626  66               |              agier oportet, in primisque in arbitrio rei uxoriae, in
13627  66               |                 in arbitrio rei uxoriae, in quo est quod eius aequius
13628  68               |               minora aut paria dicuntur; in quibus spectantur haec:
13629  70               |                            70] Vis autem in comparatione sic cernitur:
13630  70               |              quam quae egent aliis; quae in nostra quam quae in aliorum
13631  70               |                 quae in nostra quam quae in aliorum potestate sunt;
13632  70               |            quoque laudata. Atque ut haec in comparatione meliora, sic
13633  71               |            iuvare cives et auxilio aequa in laude ponendum est, pari
13634  72               |                 ut alios locos diceremus in eo ipso de quo ambigitur
13635  72               |                ad te scribuntur ut etiam in aliorum manus sint ventura,
13636  73               |               quae dicitur artis expers, in testimonio posita est. Testimonium
13637  73               |               affert. Naturae auctoritas in virtute inest maxima; in
13638  73               |                 in virtute inest maxima; in tempore autem multa sunt
13639  74               |                  modo enumeravi quamquam in his nulla species virtutis
13640  75               |              patefacta sunt. Multi etiam in res odiosas imprudenter
13641  75               |           interposito, quibus patefactis in iudiciumque prolatis ille
13642  76               |                non esset, aut diceretur. In hoc genere etiam illa est
13643  76               |                hoc genere etiam illa est in Palamedem coniecta suspicionum
13644  77               |               appellata sunt, quod inest in his deorum oratio—; deinde
13645  77               |            deorum oratio—; deinde rerum, in quibus insunt quasi quaedam
13646  77               |                ardores multarumque rerum in terra portenta atque etiam
13647  78               |                                      78] In homine virtutis opinio valet
13648  78               |               eos censent esse talis qui in honoribus populi reque publica
13649  79               |                 ullam esse disputationem in qua non aliquis locus incurrat,
13650  79               |                fere omnis locos incidere in omnem quaestionem et quibusdam
13651  80               |        actionibus, negotiis cernitur aut in omnibus aut in plerisque
13652  80               |              cernitur aut in omnibus aut in plerisque eorum, propositum
13653  80               |              eorum, propositum autem aut in aliquo eorum aut in pluribus
13654  80               |                  aut in aliquo eorum aut in pluribus nec tamen in maximis.
13655  80               |                aut in pluribus nec tamen in maximis. Itaque propositum
13656  82               |           explicatur. ~Coniecturae ratio in quattuor partes distributa
13657  82               |                  causa effecerit; quarta in qua de commutatione rei
13658  82               |                  re vera; an haec tantum in opinione sint. Unde autem
13659  82               |             commutatione aliqua converti in infantiam. ~
13660  83               |               utile est. Proprietas sic: in hominemne solum cadat an
13661  83               |           hominemne solum cadat an etiam in beluas aegritudo. Divisio
13662  83               |               ceteraque eiusdem generis, in quibus et natura et vita
13663  86               |        aegritudinem abstergens. Haec cum in propositi quaestionibus
13664  86               |         quaestionibus genera sint, eadem in causas transferuntur. ~
13665  88               |                88] Loci autem convenient in eius generis quaestionem
13666  89               |               tertium genus quaestionis, in quo quale sit quaeritur,
13667  89               |                 quo quale sit quaeritur, in comparationem ea cadunt
13668  89               |                ea cadunt quae paulo ante in comparationis loco enumerata
13669  89               |       comparationis loco enumerata sunt. In illud autem genus in quo
13670  89               |               sunt. In illud autem genus in quo de expetendo fugiendoque
13671  92               |                  instruuntur, . . . quae in accusationem defensionemque
13672  92               |                 defensionemque partitae; in quibus exsistunt haec genera,
13673  92               |                 sumpta locis quos euimus in praeceptis oratoriis explicata
13674  93               |            Refutatio autem accusationis, in qua est depulsio criminis,
13675  93               |                appelletur Latine status; in quo primum insistit quasi
13676  93               |                congressa defensio. Atque in deliberationibus etiam et
13677  93               |                 ea futura quae ab aliquo in sententia dicta sunt fore,
13678  93               |                difficultate non possint; in qua argumentatione status
13679  94               |             nominis; quod idem contingit in laudationibus. Nam aut negari
13680  95               |                 Sed quoniam lege firmius in controversiis disceptandis
13681  95               |         adiutricem et testem adhibeamus. In qua re alii quasi status
13682  96               |                genera quae controversiam in omni scripto facere possint:
13683  96               |                perspicuum est, non magis in legibus quam in testamentis,
13684  96               |                non magis in legibus quam in testamentis, in stipulationibus,
13685  96               |             legibus quam in testamentis, in stipulationibus, in reliquis
13686  96               |         testamentis, in stipulationibus, in reliquis rebus quae ex scripto
13687  96               |             existere. Horum tractationes in aliis libris explicantur. ~
13688  97               |          propriis, partim communibus; ut in principiis, quibus ut benevoli,
13689  97               |                 dignitate. Quae quamquam in tota oratione esse debent,
13690  98               |                maxime valeant dictum est in eis in quibus de omni ratione
13691  98               |                valeant dictum est in eis in quibus de omni ratione dicendi.
13692  99               |                         99] Huic generi, in quo et misericordia et iracundia
13693  99               |            praecepta suppeditantur aliis in libris, quos poteris mecum
13694 100               |               aliquid quod ad argumentum in omni ratione reperiendum


Tusculanae
      Liber, Caput
13695     Tusc,   I     |                quidem digna statuissent, in quibus elaborarent. ~
13696     Tusc,   I     |              quid loquar de re militari? in qua cum virtute nostri multum
13697     Tusc,   I     |                fides, quae tam excellens in omni genere virtus in ullis
13698     Tusc,   I     |          excellens in omni genere virtus in ullis fuit, ut sit cum maioribus
13699     Tusc,   I     |             litterarum genere superabat; in quo erat facile vincere
13700     Tusc,  II     |                vel recepti. quamquam est in Originibus solitos esse
13701     Tusc,  II     |                  Originibus solitos esse in epulis canere convivas ad
13702     Tusc,  II     |                 declarat oratio Catonis, in qua obiecit ut probrum M.
13703     Tusc,  II     |             probrum M.Nobiliori, quod is in provinciam poetas duxisset;
13704     Tusc,  II     |                duxerat autem consul ille in Aetoliam, ut scimus, Ennium.
13705     Tusc,  II     |                   si qui magnis ingeniis in eo genere extiterunt, non
13706     Tusc,  II     |       eruditionem Graeci sitam censebant in nervorum vocumque cantibus;
13707     Tusc,  II     |   Themistoclesque aliquot ante annos cum in epulis recusaret lyram,
13708     Tusc,  II     |                  habitus indoctior. ergo in Graecia musici floruerunt,
13709     Tusc,  II     |                                        5 in summo apud illos honore
13710     Tusc, III     |                                        6 in quo eo magis nobis est elaborandum,
13711     Tusc,  IV     |              dicendi studium deponere et in hac maiore et uberiore arte
13712     Tusc,  IV     |                 posset ornateque dicere; in quam exercitationem ita
13713     Tusc,  IV     |                nuper tuum post discessum in Tusculano cum essent complures
13714     Tusc,  IV     |               familiares, temptavi, quid in eo genere possem. ut enim
13715     Tusc,  IV     |            scholas, ut Graeci appellant, in totidem libros contuli.
13716     Tusc,   V     |               esset tamen miseriae finis in morte. quoniam autem etiam
13717     Tusc,   V     |                etiam mortui miseri sunt, in miseriam nascimur sempiternam.
13718     Tusc,  VI     |                         11 Quis enim non in eius modi causa? aut quid
13719     Tusc, VII     |        dialecticis ne imbutus quidem es? in primis enim hoc traditur:
13720     Tusc, VII     |              pronuntiatum (sic enim mihi in praesentia occurrit ut appellarem
13721     Tusc, VII     |                  sumus? quae enim potest in vita esse iucunditas, cum
13722     Tusc, VIII    |              sempiternum malum haberemus in vita; nunc video calcem,
13723     Tusc, VIII    |                scis enim me Graece loqui in Latino sermone non plus
13724     Tusc, VIII    |             sermone non plus solere quam in Graeco Latine. Et recte
13725     Tusc, VIII    |                  tempus est post mortem, in quo mali nihil esse concedis:
13726     Tusc,  IX     |               corpus occidere, animumque in corpore extingui. qui discedere
13727     Tusc,  IX     |             partem esse animum, sed alii in corde, alii in cerebro dixerunt
13728     Tusc,  IX     |                  sed alii in corde, alii in cerebro dixerunt animi esse
13729     Tusc,   X     |               intentionem quandam, velut in cantu et fidibus quae harmonia
13730     Tusc,   X     |               varios motus cieri tamquam in cantu sonos. ~
13731     Tusc,   X     |              ante Pythagorae visum erat, in natura maxuma esset. eius
13732     Tusc,   X     |            principatum, id est rationem, in capite sicut in arce posuit,
13733     Tusc,   X     |                rationem, in capite sicut in arce posuit, et duas partes
13734     Tusc,   X     |               quas locis disclusit: iram in pectore, cupiditatem supter
13735     Tusc,   X     |                     21 Dicaearchus autem in eo sermone, quem Corinthi
13736     Tusc,   X     |               animantis appellari, neque in homine inesse animum vel
13737     Tusc,   X     |             inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam,
13738     Tusc,   X     |               agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis
13739     Tusc,   X     |           laetari, haec et similia eorum in horum quattuor generum inesse
13740     Tusc,  XI     |         sentientis autem nihil est ullam in partem quod intersit. reliquorum
13741     Tusc,  XI     |                  corporibus excesserint, in caelum quasi in domicilium
13742     Tusc,  XI     |             excesserint, in caelum quasi in domicilium suum pervenire.
13743     Tusc, XII     |               uti optimis possumus, quod in omnibus causis et debet
13744     Tusc, XII     |             cascos appellat Ennius, esse in morte sensum neque excessu
13745     Tusc, XII     |                sanxissent, nisi haereret in eorum mentibus mortem non
13746     Tusc, XII     |             commutationemque vitae, quae in claris viris et feminis
13747     Tusc, XII     |              claris viris et feminis dux in caelum soleret esse, in
13748     Tusc, XII     |                  in caelum soleret esse, in ceteris humi retineretur
13749     Tusc, XII     |              nostrorum opinione 'Romulus in caelo cum diis agit aevum',
13750     Tusc, XII     |                   qui non modo adiutores in proeliis victoriae populi
13751     Tusc, XIII    |             habentur hinc nobis profecti in caelum reperientur. quaere,
13752     Tusc, XIII    |            quorum demonstrentur sepulcra in Graecia; reminiscere, quoniam
13753     Tusc, XIII    |                  non legibus; omni autem in re consensio omnium gentium
13754     Tusc, XIV     |               prosint', ut ait (Statius) in Synephebis, quid spectans
13755     Tusc, XIV     |                   quae est melior igitur in hominum genere natura quam
13756     Tusc,  XV     |                                 XV. quid in hac re publica tot tantosque
13757     Tusc,  XV     |                 nescio quo modo inhaeret in mentibus quasi saeclorum
13758     Tusc,  XV     |                augurium futurorum, idque in maximis ingeniis altissimisque
13759     Tusc,  XV     |                  esset amens, qui semper in laboribus et periculis viveret? ~
13760     Tusc,  XV     |                 similem speciem inclusit in clupeo Minervae, cum inscribere (
13761     Tusc,  XV     |                  nostri philosophi nonne in is libris ipsis, quos scribunt
13762     Tusc, XVI     |            consensu nationum omnium, qua in sede maneant qualesque sint,
13763     Tusc, XVI     |                 non sine causa videbare. in terram enim cadentibus corporibus
13764     Tusc, XVI     |                  enim consessus theatri, in quo sunt mulierculae et
13765     Tusc, XVI     |          nekuomante(I](Ba faciebat, inde in vicinia nostra Averni lacus,
13766     Tusc, XVI     |                 qui cum Superbo regnante in Italiam venisset, tenuit
13767     Tusc, XVII    |                 Pythagoreos cognosceret, in Italiam venisse et didicisse
13768     Tusc, XVII    |                relinquamus. An tu cum me in summam exspectationem adduxeris,
13769     Tusc, XVII    |                  enim mathematici terram in medio mundo sitam ad universi
13770     Tusc, XVII    |                 pondere ad paris angulos in terram et in mare ferantur,
13771     Tusc, XVII    |               paris angulos in terram et in mare ferantur, reliquae
13772     Tusc, XVII    |            animalis, ut illae superiores in medium locum mundi gravitate
13773     Tusc, XVII    |                 hae rursum rectis lineis in caelestem locum subvolent,
13774     Tusc, XVII    |                   ne tam vegeta mens aut in corde cerebrove aut in Empedocleo
13775     Tusc, XVII    |               aut in corde cerebrove aut in Empedocleo sanguine demersa
13776     Tusc, XVIII   |                quam quisque norit artem, in hac se exerceat.' ~
13777     Tusc, XIX     |                 dividat omne caelum hoc, in quo nubes, imbres, ventique
13778     Tusc, XIX     |             examinatus ponderibus nullam in partem movetur, eaque ei
13779     Tusc, XIX     |                ad sui simile penetravit; in quo nulla re egens aletur
13780     Tusc, XIX     |           faciemus liberius totosque nos in contemplandis rebus perspiciendisque
13781     Tusc, XIX     |           propterea quod et natura inest in mentibus nostris insatiabilis
13782     Tusc, XIX     |              haec enim pulchritudo etiam in terris 'patritam' illam
13783     Tusc,  XX     |               nominata Argo, quia Argivi in ea delecti viri Vecti petebant
13784     Tusc,  XX     |              neque est enim ullus sensus in corpore, sed, ut non physici
13785     Tusc, XXI     |                 quanta spectacula animus in locis caelestibus esset
13786     Tusc, XXI     |                    non pudet philosophum in eo gloriari, quod haec non
13787     Tusc, XXII    |                  intellegant, qualis sit in ipso corpore, quae conformatio,
13788     Tusc, XXII    |                locus; ut, si iam possent in homine vivo cerni omnia
13789     Tusc, XXII    |               nunc tecta sunt, casurusne in conspectum videatur animus,
13790     Tusc, XXII    |        intellegere posse: videbunt, quem in ipso corpore intellegant.
13791     Tusc, XXII    |                 obscurior, qualis animus in corpore sit tamquam alienae
13792     Tusc, XXII    |              quam qualis, cum exierit et in liberum caelum quasi domum
13793     Tusc, XXII    |             Platonis, quae a Socrate est in Phaedro explicata, a me
13794     Tusc, XXII    |         explicata, a me autem posita est in sexto libro de re publica:
13795     Tusc, XXIII   |                vero facile sim passus ne in mentem quidem mihi aliquid
13796     Tusc, XXIV    |            censes, quae declarant inesse in animis hominum divina quaedam?
13797     Tusc, XXIV    |             animum ipsum —si nihil esset in eo nisi id, ut per eum viveremus,
13798     Tusc, XXIV    |               volt vitae superioris. nam in illo libro, qui inscribitur
13799     Tusc, XXIV    |                etiam accuratius explicat in eo sermone, quem habuit
13800     Tusc, XXIV    |             insitas et quasi consignatas in animis notiones, quas ennoias
13801     Tusc, XXIV    |                   nisi animus, ante quam in corpus intravisset, in rerum
13802     Tusc, XXIV    |              quam in corpus intravisset, in rerum cognitione viguisset. ~
13803     Tusc, XXIV    |                   non potuit animus haec in corpore inclusus adgnoscere,
13804     Tusc, XXIV    |                videt animus, cum repente in tam insolitum tamque perturbatum
13805     Tusc, XXIV    |              loquor, et eorum maxume qui in aliquo maiore studio et
13806     Tusc, XXV     |                utrum capacitatem aliquam in animo putamus esse, quo
13807     Tusc, XXV     |                putamus esse, quo tamquam in aliquod vas ea, quae meminimus,
13808     Tusc, XXV     |                memoriam signatarum rerum in mente vestigia? quae possunt
13809     Tusc, XXV     |                  qui ea fabricatus esset in caelo. ~
13810     Tusc, XXV     |                  quinque errantium motus in sphaeram inligavit, effecit
13811     Tusc, XXV     |              effecit idem quod ille, qui in Timaeo mundum aedificavit,
13812     Tusc, XXV     |               regeret conversio. quod si in hoc mundo fieri sine deo
13813     Tusc, XXV     |                  sine deo non potest, ne in sphaera quidem eosdem motus
13814     Tusc, XXVI    |                  hominum, quod situm est in generis humani societate,
13815     Tusc, XXVI    |            inventio? profecto id, quo ne in deo quidem quicquam maius
13816     Tusc, XXVI    |                  secuti his ipsis verbis in Consolatione hoc expressimus: ~
13817     Tusc, XXVII   |                       66 'Animorum nulla in terris origo inveniri potest;
13818     Tusc, XXVII   |          inveniri potest; nihil enim est in animis mixtum atque concretum
13819     Tusc, XXVII   |             flabile aut igneum. his enim in naturis nihil inest, quod
13820     Tusc, XXVIII  |                  significantem dies, tum in eodem orbe in duodecim partes
13821     Tusc, XXVIII  |                  dies, tum in eodem orbe in duodecim partes distributo,
13822     Tusc, XXVIII  |                  eminentem e mari, fixum in medio mundi universi loco,
13823     Tusc, XXIX    |                                    XXIX. In quo igitur loco est? credo
13824     Tusc, XXIX    |                  loco est? credo equidem in capite, et cur credam adferre
13825     Tusc, XXIX    |                 sit animus; certe quidem in te est. quae est ei natura?
13826     Tusc, XXIX    |                                       71 in animi autem cognitione dubitare
13827     Tusc, XXIX    |                 non possumus, nisi plane in physicis plumbei sumus,
13828     Tusc, XXIX    |          custodia, noluit, et tum, paene in manu iam mortiferum illud
13829     Tusc, XXIX    |               non ad mortem trudi, verum in caelum videretur escendere. ~
13830     Tusc, XXX     |                  sevocavissent essentque in corporibus humanis vitam
13831     Tusc, XXX     |          videantur, qua providentes quid in morte boni sit cum cantu
13832     Tusc, XXX     |                 adversa reverens tamquam in rate in mari inmenso nostra
13833     Tusc, XXX     |                 reverens tamquam in rate in mari inmenso nostra vehitur
13834     Tusc, XXX     |                 vetat enim dominans ille in nobis deus iniussu hinc
13835     Tusc, XXX     |           sapiens laetus ex his tenebris in lucem illam excesserit,
13836     Tusc, XXXI    |                 mori. hoc, et dum erimus in terris, erit illi caelesti
13837     Tusc, XXXI    |                 cursus animorum. nam qui in compedibus corporis semper
13838     Tusc, XXXI    |                       76 Satis tu quidem in Consolatione es lamentatus;
13839     Tusc, XXXI    |                 ego autem numquam ita te in hoc sermone dimittam, ulla
13840     Tusc, XXXI    |                 Mytilenis sermo habetur, in quibus volt efficere animos
13841     Tusc, XXXII   |                  sit, mors tamen non sit in malis? Ut videtur, sed me
13842     Tusc, XXXII   |             sententiam clarioribus etiam in rebus; in his est enim aliqua
13843     Tusc, XXXII   |              clarioribus etiam in rebus; in his est enim aliqua obscuritas.
13844     Tusc, XXXII   |                Istos vero qui, quod tota in hac causa difficillimum
13845     Tusc, XXXII   |                  procreentur, quae etiam in ingeniis, non solum in corporibus
13846     Tusc, XXXII   |             etiam in ingeniis, non solum in corporibus appareat. alteram
13847     Tusc, XXXII   |                quoque possit; quod autem in morbum cadat, id etiam interiturum;
13848     Tusc, XXXIII  |              vacet, non de partibus iis, in quibus aegritudines, irae,
13849     Tusc, XXXIII  |                 similitudo magis apparet in bestiis, quarum animi sunt
13850     Tusc, XXXIII  |                 hominum autem similitudo in corporum figura magis exstat,
13851     Tusc, XXXIII  |                 animi magni refert quali in corpore locati sint. multa
13852     Tusc, XXXIII  |                vis est ad habitum mentis in iis quae gignuntur in corpore,
13853     Tusc, XXXIII  |             mentis in iis quae gignuntur in corpore, ea sunt autem,
13854     Tusc, XXXIII  |                animi, quicquam mali esse in morte? Ego vero memineram,
13855     Tusc, XXXIV   |                te alte spectare et velle in caelum migrare. spero fore
13856     Tusc, XXXIV   |                omnino post mortem sensus in corpore est? nemo id quidem
13857     Tusc, XXXIV   |          Epicurus, Democritii negant. ne in animo quidem igitur sensus
13858     Tusc, XXXIV   |               omnibus iis quae sunt bona in vita'. vide ne 'a malis'
13859     Tusc, XXXIV   |                  miseriorem? fecimus hoc in eo libro, in quo nosmet
13860     Tusc, XXXIV   |                 fecimus hoc in eo libro, in quo nosmet ipsos, quantum
13861     Tusc, XXXIV   |             prohibitus esse dicatur illa in scholis dicere, quod multi
13862     Tusc, XXXIV   |              Callimachi quidem epigramma in Ambraciotam Theombrotum
13863     Tusc, XXXIV   |            accidisset adversi, e muro se in mare abiecisse, lecto Platonis
13864     Tusc, XXXV    |           septemdecim iusta uxore natis; in utroque eandem habuit fortuna
13865     Tusc, XXXV    |              fortuna potestatem, sed usa in altero est: Metellum enim
13866     Tusc, XXXV    |                  filiae, nepotes, neptes in rogum inposuerunt, Priamum
13867     Tusc, XXXV    |              tanta progenie orbatum, cum in aram confugisset, hostilis
13868     Tusc, XXXV    |                non exercitu amisso nudus in servorum ferrum et manus
13869     Tusc, XXXV    |                   si mortem tum obisset, in amplissimis fortunis occidisset,
13870     Tusc, XXXVI   |         infelices aut certi quicquam sit in rebus humanis aut sperare
13871     Tusc, XXXVI   |              liberis, orbitas. valet hoc in vivis, mortuorum autem non
13872     Tusc, XXXVI   |          possumus, quin tantus interitus in morte sit, ut ne minima
13873     Tusc, XXXVI   |              relinquatur aliquid erroris in verbo. carere igitur hoc
13874     Tusc, XXXVI   |                  velis; inest enim velle in carendo, nisi cum sic tamquam
13875     Tusc, XXXVI   |            carendo, nisi cum sic tamquam in febri dicitur alia quadam
13876     Tusc, XXXVI   |             facile patiare. (ita) carere in morte non dicitur; nec enim
13877     Tusc, XXXVI   |                   si eo non indiget; sed in vivo intellegi tamen potest
13878     Tusc, XXXVI   |                te carere —dici autem hoc in te satis subtiliter non
13879     Tusc, XXXVI   |            subtiliter non potest; posset in Tarquinio, cum regno esset
13880     Tusc, XXXVI   |               regno esset expulsus —: at in mortuo ne intellegi quidem.
13881     Tusc, XXXVI   |               sentientis est; nec sensus in mortuo: ne carere quidem
13882     Tusc, XXXVI   |                  ne carere quidem igitur in mortuo est. ~
13883     Tusc, XXXVII  |                89 Quamquam quid opus est in hoc philosophari, cum rem
13884     Tusc, XXXVII  |           tyrannum, quem ipse expulerat, in proelio concidisset; non
13885     Tusc, XXXVII  |               perspicuum sit nihil posse in eo esse, qui ipse non sit,
13886     Tusc, XXXVII  |                non sit, quid potest esse in eo odiosum, qui nec careat
13887     Tusc, XXXVIII |            potest longe abesse,quo minus in omne tempus rei p. suisque
13888     Tusc, XXXVIII |             nihil post mortem pertinebit.in quo quid potest esse mali,
13889     Tusc, XXXVIII |                 volumus,ut nescio quando in Latmo obdormivit,qui est
13890     Tusc, XXXVIII |                   et dubitas quin sansus in morte nullus sit, cum in
13891     Tusc, XXXVIII |                 in morte nullus sit, cum in eius simulacro videas esse
13892     Tusc, XXXIX   |                 ferendum putant, si vero in cunis, ne querendum quidem.
13893     Tusc, XXXIX   |                  coeperat.' at id quidem in ceteris rebus melius putatur,
13894     Tusc, XXXIX   |               quam nullam attingere: cur in vita secus? (quamquam non
13895     Tusc, XXXIX   |                 pueros,modo adulescentes in cursu a tergo insequens
13896     Tusc, XXXIX   |            fluvium, qui ab Europae parte in Pontum influit, Aristoteles
13897     Tusc, XXXIX   |                 aetatem cum aeternitate: in eodem propemodum brevitate
13898     Tusc,  XL     |                totamque vim bene vivendi in animi robore ac magnitudine
13899     Tusc,  XL     |                 robore ac magnitudine et in omnium rerum humanarum contemptione
13900     Tusc,  XL     |          contemptione ac despicientia et in omni virtute ponamus. nam
13901     Tusc,  XL     |              emoritur: qui cum coniectus in carcerem triginta iussu
13902     Tusc,  XL     |                hoc pulchro Critiae', qui in eum fuerat taeterrimus.
13903     Tusc,  XL     |                taeterrimus. Graeci enim <in> conviviis solent nominare,
13904     Tusc,  XL     |                  maximi animi aequitatem in ipsa morte laudaret, si
13905     Tusc,  XL     |              malum iudicaret? vadit enim in eundem carcerem atque in
13906     Tusc,  XL     |                 in eundem carcerem atque in eundem paucis post annis
13907     Tusc, XLI     |            omnino omnes mors auferat aut in alium quendam locum ex his
13908     Tusc, XLI     |                  migrationem esse mortem in eas oras, quas qui e vita
13909     Tusc, XLII    |               scribat Cato saepe alacris in eum locum profectas, unde
13910     Tusc, XLII    |                  pari animo Lacedaemonii in Thermopylis occiderunt,
13911     Tusc, XLII    |                  Thermopylis occiderunt, in quos Simonides: 'Dic, hospes,
13912     Tusc, XLII    |                  unus, cum Perses hostis in conloquio dixisset glorians: '
13913     Tusc, XLII    |              sagittarum non videbitis', 'in umbra igitur' inquit 'pugnabimus.' ~
13914     Tusc, XLII    |                 Lacaena? quae cum filium in proelium misisset et interfectum
13915     Tusc, XLIII   |            quidem quid senserit, apparet in eo libro in quo moritur,
13916     Tusc, XLIII   |            senserit, apparet in eo libro in quo moritur, de quo iam
13917     Tusc, XLIII   |              amicis, velletne Clazomenas in patriam, si quid accidisset,
13918     Tusc, XLIII   |            occiderit animus sive vigeat. in corpore autem perspicuum
13919     Tusc, XLIV    |               malis.' vides, quanto haec in errore versentur: portum
13920     Tusc, XLIV    |                  corporis et requiescere in sepulcro putat mortuum;
13921     Tusc, XLV     |                 feris sint ante laniata; in Hyrcania plebs publicos
13922     Tusc, XLV     |              colligit Chrysippus, ut est in omni historia curiosus,
13923     Tusc, XLV     |               hic locus est contemnendus in nobis, non neglegendus in
13924     Tusc, XLV     |                in nobis, non neglegendus in nostris, ita tamen, ut mortuorum
13925     Tusc, XLV     |            carent. etsi enim nihil habet in se gloria cur expetatur,
13926     Tusc, XLVI    |              feret, gradietur ad mortem; in qua aut summum bonum aut
13927     Tusc, XLVI    |               Diagora' inquit; 'non enim in caelum ascensurus es.' magna
13928     Tusc, XLVI    |           prodire cunctari illum diutius in vita fortunae obiectum inutile
13929     Tusc, XLVI    |                   concesseras enim nullo in malo mortuos esse —; sed
13930     Tusc, XLVI    |          contendi ut plura dicerem, quod in desiderio et luctu haec
13931     Tusc, XLVI    |              sumus esse cum aliquo sensu in is malis quibus volgo opinantur.
13932     Tusc, XLVII   |               est, ut mortem non ducerem in malis. Num igitur etiam
13933     Tusc, XLVII   |               inmortalium iudicia solent in scholis proferre de morte,
13934     Tusc, XLVII   |        accesserunt. ita sacerdos advecta in fanum, cum currus esset
13935     Tusc, XLVIII  |                    115 qua est sententia in Cresphonte usus Euripedes: '
13936     Tusc, XLVIII  |                Lugere, ubi esset aliquis in lucem editus, Humanae vitae
13937     Tusc, XLVIII  |             exsequi.' simile quiddam est in Consolatione Crantoris:
13938     Tusc, XLVIII  |                 mortem maereret, venisse in psychomantium quaerentem,
13939     Tusc, XLVIII  |                  calamitatis causa; huic in tabellis tris huius modi
13940     Tusc, XLVIII  |                  datos: 'Igraris homines in vita mentibus errant: Euthynous
13941     Tusc, XLVIII  |                  quidem, rhetor antiquus in primis nobilis, acripsit
13942     Tusc, XLVIII  |              commemorant> Codrum, qui se in medios inmisit hostis veste
13943     Tusc, XLIX    |                          XLIX. Harmodius in ore est et Aristogiton;
13944     Tusc, XLIX    |                 omnino, quid melius quam in mediis vitae laboribus obdormiscere
13945     Tusc, XLIX    |                vinclis arbitremur,ut aut in aeternam et plane in nostram
13946     Tusc, XLIX    |                 aut in aeternam et plane in nostram domum remigremus
13947     Tusc, XLIX    |                 faustum putemus nihilque in malis ducamus, quod sit
13948     Tusc, XLIX    |             omnes labores, tum incideret in mortis malum sempiternum:
13949     Tusc, XLIX    |                autem et quot dies erimus in Tusculano, agamus haec et
13950     Tusc,   0     |                 ille. Difficile est enim in philosophia pauca esse ei
13951     Tusc,   0     |                              2 Sed tamen in vita occupata atque, ut
13952     Tusc,   0     |               quae mihi nuper habita est in Tusculano, magna videbatur
13953     Tusc,   0     |             populo facere possit, vel si in eam quam nos maxime sequimur,
13954     Tusc,   0     |              vituperatoribus respondimus in Hortensio, pro Academia
13955     Tusc,   0     |           dicenda essent, satis accurate in Academicis quattuor libris
13956     Tusc,   0     |                 id etiam maxime optemus. In ipsa enim Graecia philosophia
13957     Tusc,   0     |                Graecia philosophia tanto in honore numquam fuisset,
13958     Tusc,   0     |                  eripiant et transferant in hanc urbem, sicut reliquas
13959     Tusc,   0     |                 ut iam, quod natura fert in omnibus fere rebus, senescat
13960     Tusc,   0     |                 quidem Graecis egebimus, in quibus multitudo infinita
13961     Tusc,   0     |               fere praeter suos quisquam in manus sumit, sic hos Latinos
13962     Tusc,   0     |              consuetudo de omnibus rebus in contrarias partis disserendi
13963     Tusc,   0     |              quod aliter non posset quid in quaque re veri simile esset
13964     Tusc,   0     |             familiaribus nostris adducti in Tusculano, quod datum est
13965     Tusc,   0     |                datum est temporis nobis, in eo consumpsimus. Itaque
13966     Tusc,   0     |                 feceramus, post meridiem in Academiam descendimus; in
13967     Tusc,   0     |                in Academiam descendimus; in qua disputationem habitam
13968     Tusc,   0     |                 fortuna adiuvat", ut est in vetere proverbio, sed multo
13969     Tusc,   0     |       despicientem genuit, itaque facile in animo forti contra mortem
13970     Tusc,   0     |            musicum, hoc turpior sit quod in eo ipso peccet cuius profitetur
13971     Tusc,   0     |               scientiam, sic philosophus in vitae ratione peccans hoc
13972     Tusc,   0     |             peccans hoc turpior est quod in officio cuius magister esse
13973     Tusc,   0     |                vitae professus delinquit in vita. ~Nonne verendum est
13974     Tusc,   0     |                illud Accii: ~Probae etsi in segetem sunt deteriorem
13975     Tusc,   0     |                fructum ferunt. Atque, ut in eodem simili verser, ut
13976     Tusc,   0     |                 Magis esset pudendum, si in sententia permaneres. Quid
13977     Tusc,   0     |               summum bonum dixit; tantum in dolore duxit mali. Ceteri
13978     Tusc,   0     |          dedecore sententia depellerere, in eo magistra vitae philosophia
13979     Tusc,   0     |            premetur summis doloribus, si in his est summum malum, sed
13980     Tusc,   0     |                 duro, non est hoc satis; in Phalaridis tauro si erit,
13981     Tusc,   0     |                   Ille dixerit sane idem in Phalaridis tauro, quod si
13982     Tusc,   0     |          Phalaridis tauro, quod si esset in lectulo; ego tantam vim
13983     Tusc,   0     |               contra dolorem. Sit fortis in perferendo, officio satis
13984     Tusc,   0     |              ipsum enim Herculem viderat in Oeta magnitudine dolorum
13985     Tusc,   0     |          Difficile dictu videtur eum non in malo esse, et magno quidem
13986     Tusc,   0     |                 hic voces apud Sophoclem in Trachiniis edit! cui cum
13987     Tusc,   0     |          caelestum sator,~iace, obsecro, in me vim coruscam fulminis!~
13988     Tusc,   0     |                credo, cum Athenis esses, in scholis philosophorum. Vero,
13989     Tusc,   0     |                Graecis, ne quo ornamento in hoc genere disputationis
13990     Tusc,   0     |            dolorem quam maximum dedecus; in ipso enim dedecore mali
13991     Tusc,   0     |                quidem vivendum, quod est in una virtute positum ; sed
13992     Tusc,   0     |                  quae natura aspernetur, in malis esse, quae adsciscat,
13993     Tusc,   0     |              malis esse, quae adsciscat, in bonis. Hoc posito et verborum
13994     Tusc,   0     |                malum quidem ullum nec si in unum locum collata omnia
13995     Tusc,   0     |                  dum decus aderit, tuque in ea intuens te continebis,
13996     Tusc,   0     |             certe non fortis, qui iacet ~in tecto umido,~Quod eiulatu,
13997     Tusc,   0     |                  dolor autem motus asper in corpore alienus a sensibus.
13998     Tusc,   0     |         voluerunt. Quod Spartiatae etiam in feminas transtulerunt quae
13999     Tusc,   0     |               transtulerunt quae ceteris in urbibus mollissimo cultu "
14000     Tusc,   0     |                   pulvis, labor,~Militia in studio est quam fertilitas