bold = Main text
                                                                   grey = Comment text
(...) Tusculanae
      Liber, Caput
14501     Tusc,  XX     |              occiderat. Sic distrahuntur in contrarias partis impotentium
14502     Tusc, XXI     |                   Damocles, commemoraret in sermone copias eius, opes,
14503     Tusc, XXI     |                 conlocari iussit hominem in aureo lecto strato pulcherrimo
14504     Tusc, XXI     |                 sibi Damocles videbatur. In hoc medio apparatu fulgentem
14505     Tusc, XXI     |            argentum nec manum porrigebat in mensam; iam ipsae defluebant
14506     Tusc, XXI     |                 extimescebat, declaravit in Pythagoriis duobus illis,
14507     Tusc, XXI     |                quam bonum, nihil ad rem; in hoc enim genere nescio quo
14508     Tusc, XXI     |              nescio quo pacto magis quam in aliis suum cuique pulchrum
14509     Tusc, XXIII   |                 quosdam senariolos, quos in eius monumento esse inscriptos
14510     Tusc, XXIII   |               acceperam, qui declarabant in summo sepulcro sphaeram
14511     Tusc, XXIII   |                multum e dumis eminentem, in qua inerat sphaerae figura
14512     Tusc, XXIII   |                pastus animorum, alterius in caede et iniuriis cum et
14513     Tusc, XXIII   |             Etenim, quae pars optuma est in homine, in ea situm esse
14514     Tusc, XXIII   |               pars optuma est in homine, in ea situm esse necesse est
14515     Tusc, XXIII   |                  optumum. Quid est autem in homine sagaci ac bona mente
14516     Tusc, XXIV    |              animi fructus existet, unus in cognitione rerum positus
14517     Tusc, XXIV    |              cognitione rerum positus et in explicatione naturae, alter
14518     Tusc, XXIV    |              explicatione naturae, alter in discriptione expetendarum
14519     Tusc, XXIV    |                 fugiendarumque rerum <et in ratione be>ne vivendi, tertius
14520     Tusc, XXIV    |           ratione be>ne vivendi, tertius in iudicando, quid cuique rei
14521     Tusc, XXIV    |               consequens quid repugnans, in quo inest omnis cum subtilitas
14522     Tusc, XXIV    |                interitus quaeque ex alio in aliud vicissitudo atque
14523     Tusc, XXIV    |           expetant, qui est idem infimus in rutundo. ~
14524     Tusc, XXV     |          aeternitatem imitandi, neque se in brevitate vitae conlocatam
14525     Tusc, XXV     |               aeterno tempore fluentibus in aeternum ratio tamen mensque,
14526     Tusc, XXV     |                  natura spectet extremum in bonis, quid in malis ultumum,
14527     Tusc, XXV     |                  extremum in bonis, quid in malis ultumum, quo referenda
14528     Tusc, XXV     |            civium cernat, iustitia nihil in suam domum inde derivet,
14529     Tusc, XXV     |             Adiunge fructum amicitiarum, in quo doctis positum est cum
14530     Tusc, XXVI    |                      XXVI. [73] -Etiamne in cruciatu atque tormentis?~ -
14531     Tusc, XXVI    |             atque tormentis?~ - An tu me in viola putabas aut in rosa
14532     Tusc, XXVI    |                  me in viola putabas aut in rosa dicere? An Epicuro,
14533     Tusc, XXVI    |             turpia inrideat dicatque nos in vocibus occupatos inanis
14534     Tusc, XXVI    |                quod aut leve aut asperum in corpore sentiatur: huic
14535     Tusc, XXVI    |              omne et bonum eius et malum in potestate fortunae, tum
14536     Tusc, XXVI    |           fortunae, tum dicere se beatum in summo cruciatu atque tormentis,
14537     Tusc, XXVI    |           recordari velit sese aliquando in Arpinati nostro gelidis
14538     Tusc, XXVI    |                  nihil expetendum, nihil in bonis ducendum, quod honestate
14539     Tusc, XXVI    |              audeant dicere beatam vitam in Phalaridis taurum descensuram. ~
14540     Tusc, XXVII   |             India vastior aut agrestior? in ea tamen gente primum ei,
14541     Tusc, XXVII   |           aduruntur. ~[78] Mulieres vero in India, cum est cuius earum
14542     Tusc, XXVII   |                 cuius earum vir mortuus, in certamen iudiciumque veniunt,
14543     Tusc, XXVII   |         prosequentibus suis una cum viro in rogum imponitur, illa victa
14544     Tusc, XXVIII  |              deflexit. Dabit, inquam, se in tormenta vita beata nec
14545     Tusc, XXVIII  |               nec iustitiam temperantiam in primisque fortitudinem,
14546     Tusc, XXVIII  |                  sit beatius, mihi certe in mentem venire non potest. ~[
14547     Tusc, XXVIII  |          convenienter vivere, cum id sit in sapientis situm non officio
14548     Tusc, XXVIII  |          sequatur necesse est, ut, cuius in potestate summum bonum,
14549     Tusc, XXVIII  |                  potestate summum bonum, in eiusdem vita beata sit.
14550     Tusc, XXIX    |               libertate, qua nobis solis in philosophia licet uti, quorum
14551     Tusc, XXIX    |                ipsa iudicat, sed habetur in omnis partis, ut ab aliis
14552     Tusc, XXX     |                 sunt. Quamquam enim sint in quibusdam malis, tamen hoc
14553     Tusc, XXXI    |             multo maiore ex parte exstat in utraque felicitas, sic vita
14554     Tusc, XXXI    |             virtutem cumque ea descendet in taurum Aristotele Xenocrate
14555     Tusc, XXXI    |                 iudicet pertinere. Item <in> dolore certa habet quae
14556     Tusc, XXXII   |               potuerunt. ~[91] Socrates, in pompa cum magna vis auri
14557     Tusc, XXXII   |                 abduxit legatos ad cenam in Academiam; is apposuit tantum,
14558     Tusc, XXXIII  |                 oratio, facilis communis in medio sitas esse dicunt,
14559     Tusc, XXXIII  |                  et contextas voluptates in sapiente fore semper, cum
14560     Tusc, XXXIV   |              omnia ista condiri ? Darius in fuga cum aquam turbidam
14561     Tusc, XXXIV   |                  non consecutis cibarius in casa panis datus esset,
14562     Tusc, XXXIV   |                   victum Lacedaemoniorum in philitiis nonne videmus?
14563     Tusc, XXXIV   |             tandem?' inquit ille. 'Labor in venatu, sudor, cursus ad
14564     Tusc, XXXIV   |            consequitur hanc continentiam in victu, adde integritatem
14565     Tusc, XXXIV   |              iucunditatemque victus esse in desiderio, non in satietate. ~
14566     Tusc, XXXIV   |            victus esse in desiderio, non in satietate. ~
14567     Tusc, XXXV    |           Vestrae quidem cenae non solum in praesentia, sed etiam postero
14568     Tusc, XXXV    |           Platonis ad Dionis propinquos, in qua scriptum est his fere
14569     Tusc, XXXV    |             nullo modo mihi placuit, bis in die saturum fieri nec umquam
14570     Tusc, XXXV    |              quae comitantur huic vitae, in qua sapiens nemo efficietur
14571     Tusc, XXXV    |           adgnoscitur, qui incidi iussit in busto:~'Haec habeo, quae
14572     Tusc, XXXV    |               aliud' inquit Aristoteles 'in bovis, non in regis sepulcro
14573     Tusc, XXXV    |               Aristoteles 'in bovis, non in regis sepulcro inscriberes?
14574     Tusc, XXXV    |                 enim carum rerum omnium <in> nostra urbe summa in publico
14575     Tusc, XXXV    |            omnium <in> nostra urbe summa in publico copia. Quae qui
14576     Tusc, XXXV    |                multa et raro vident, cum in sua rura venerunt; quos
14577     Tusc, XXXVI   |                 Vide ne plus commendatio in vulgus et haec, quae expetitur,
14578     Tusc, XXXVI   |             ferentis mulierculae, ut mos in Graecia est, insusurrantisque
14579     Tusc, XXXVI   |                 sin quis extiterit, alio in loco et apud alios sit.'
14580     Tusc, XXXVI   |                  An hoc non ita fit omni in populo? nonne omnem exsuperantiam
14581     Tusc, XXXVI   |       infinitatem rerum atque naturae et in hoc ipso mundo caelum terras
14582     Tusc, XXXVII  |                sit? Exilium, credo, quod in maxumis malis ducitur. Id
14583     Tusc, XXXVII  |                  ex quibus admodum pauci in patriam revertuntur. ~[107] '
14584     Tusc, XXXVII  |                  peregrinatione differt? In qua aetates suas philosophi
14585     Tusc, XXXVII  |                ea referunt quae secuntur in vita, ut, quocumque haec
14586     Tusc, XXXVII  |                 ipsum non accidisset, si in re p. quiescens Epicuri
14587     Tusc, XXXVII  |              enim beatior Epicurus, quod in patria vivebat, quam, quod
14588     Tusc, XXXVIII |                  ausus est dicere semper in pluribus bonis esse sapientem,
14589     Tusc, XXXVIII |               sapientem, quia semper sit in voluptatibus. Ex quo effici
14590     Tusc, XXXVIII |             disputent ceteras voluptates in ipsis habitare sensibus,
14591     Tusc, XXXVIII |             percipiantur, ea non versari in oculorum ulla iucunditate,
14592     Tusc, XXXVIII |           olfaciamus tractemus audiamus, in ea ipsa, ubi sentimus, parte
14593     Tusc, XXXVIII |               sentimus, parte versentur. In oculis tale nil fit; animus
14594     Tusc, XXXVIII |                rebus gestis intellegimus in illo suo casu nec privato
14595     Tusc, XXXVIII |                   Aufidius praetorius et in senatu sententiam dicebat
14596     Tusc, XXXVIII |           scribebat historiam et videbat in litteris. ~
14597     Tusc, XXXIX   |                 credibile vix esset, cum in philosophia multo etiam
14598     Tusc, XXXIX   |                  dies legerentur, quibus in studiis oculis non egebat,
14599     Tusc, XXXIX   |               esset, non viderent, ille <in> infinitatem omnem peregrinabatur,
14600     Tusc, XXXIX   |                 peregrinabatur, ut nulla in extremitate consisteret.
14601     Tusc,  XL     |                                XL. [116] In surditate vero quidnam est
14602     Tusc,  XL     |               nec Graeci Latine. Ergo hi in illorum et illi in horum
14603     Tusc,  XL     |               Ergo hi in illorum et illi in horum sermone surdi, omnesque
14604     Tusc,  XL     |              sermone surdi, omnesque nos in eis linguis quas non intellegimus,
14605     Tusc,  XL     |                non requiret. Congerantur in unum omnia, ut idem oculis
14606     Tusc,  XL     |              Paulus Persi deprecanti, ne in triumpho duceretur, 'In
14607     Tusc,  XL     |                  in triumpho duceretur, 'In tua id quidem potestate
14608     Tusc, XLI     |                         XLI. Mihi quidem in vita, servanda videtur illa
14609     Tusc, XLI     |          servanda videtur illa lex, quae in Graecorum conviviis optinetur: '
14610     Tusc, XLI     |                  potandi aut, ne sobrius in violentiam vinolentorum
14611     Tusc, XLI     |                 alii tantam praestantiam in bonis animi esse dicunt,
14612     Tusc, XLI     |              haec ne bona quidem ducunt, in animo reponunt omnia. ~[
14613     Tusc, XLI     |                   verum etiam lacessiti. In quo quantum ceteris profuturi