bold = Main text
                                                                   grey = Comment text
(...) De finibus
      Liber, Par.
 1501        I,         |                  in longinquitate levis, in gravitate brevis soleat
 1502        I,         |            corporisque doloribus, quanti in hominem maximi cadere possunt,
 1503        I,         |          quicquam, ubi consistat tamquam in extremo, omnesque et metus
 1504        I,         |                  iucunde vivere. ~Id qui in una virtute ponunt et splendore
 1505        I,         |                  sinat. qua praeceptrice in tranquillitate vivi potest
 1506        I,         |                 solum iactant nec tantum in alios caeco impetu incurrunt,
 1507        I,         |               incurrunt, sed intus etiam in animis inclusae inter se
 1508        I,         |               temperantia est enim, quae in rebus aut expetendis aut
 1509        I,         |                  sed stare etiam oportet in eo, quod sit iudicatum.
 1510        I,         |                  possent sine dolore tum in morbos gravis, tum in damna,
 1511        I,         |                tum in morbos gravis, tum in damna, tum in dedecora incurrunt,
 1512        I,         |                gravis, tum in damna, tum in dedecora incurrunt, saepe
 1513        I,         |                 id non faciant, incidant in maiorem. ex quo intellegitur
 1514        I,         |          contemnit, qua qui affecti sunt in eadem causa sunt, qua ante
 1515        I,         |                sic [inprobitas si] cuius in mente consedit, hoc ipso,
 1516        I,         |                 odioque civium? et tamen in quibusdam neque pecuniae
 1517        I,         |       desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti
 1518        I,         |              iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae
 1519        I,         |                 etiam magis, quod, cuius in animo versatur, numquam
 1520        I,         |            ipsarum quidem virtutum laus, in qua maxime ceterorum philosophorum
 1521        I,         |                  explicabo brevi. nullus in ipsis error est finibus
 1522        I,         |               bonorum et malorum, id est in voluptate aut in dolore,
 1523        I,         |                  id est in voluptate aut in dolore, sed in his rebus
 1524        I,         |             voluptate aut in dolore, sed in his rebus peccant, cum e
 1525        I,         |               quod idem licet transferre in voluptatem, ut ea maior
 1526        I,         |               utrumvis, si aeque diu sit in corpore. Non placet autem
 1527        I,         |       aegritudinem statim consequi, nisi in voluptatis locum dolor forte
 1528        I,         |               delectant. est autem situm in nobis ut et adversa quasi
 1529        I,         |                   58] Neque enim civitas in seditione beata esse potest
 1530        I,         |          seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
 1531        I,         |         intemperantes et ignavi, numquam in sententia permanentes, quas
 1532        I,         |              permanentes, quas ob causas in eorum vita nulla est intercapedo
 1533        I,         |              rebus instructus semper est in voluptate. neque enim tempus
 1534        I,         |              quod videamus esse finitum. In dialectica autem vestra
 1535        I,         |              commodius disserendum viam. In physicis plurimum posuit.
 1536        I,         |               veterum fabulae declarant, in quibus tam multis tamque
 1537        I,         |             Theseo. at vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta,
 1538        I,         |           idcirco et hoc ipsum efficitur in amicitia, et amicitia cum
 1539        I,         |                affectus erga amicum, quo in se ipsum, quosque labores
 1540        I,         |            timeret malum, quae perspexit in hoc ipso vitae spatio amicitiae
 1541        I,         |               adamare solemus, quanto id in hominum consuetudine facilius
 1542        I,         |               amicitiae, si summum bonum in voluptate ponatur, sed sine
 1543        I,         |      comprehenderit, ut omnes bene sanos in viam placatae, tranquillae,
 1544        I,         |                   72] An ille tempus aut in poetis evolvendis, ut ego
 1545        I,         |           hortatore facimus, consumeret, in quibus nulla solida utilitas
 1546        I,         |            delectatio, aut se, ut Plato, in musicis, geometria, numeris,
 1547       II,         |            aliquam explicaturum, quod ne in ipsis quidem philosophis
 1548       II,         |                  ausus Leontinus Gorgias in conventu poscere quaestionem,
 1549       II,         |                quod quidem iam fit etiam in Academia. ubi enim is, qui
 1550       II,         |                 videri dicant, non ipsos in ea sententia esse, sed audire
 1551       II,         |           perpetua, tamen commodius, cum in rebus singulis insistas
 1552       II,         |            rapidam coerceas. Omnis autem in quaerendo, quae via quadam
 1553       II,         |                primum debet ut quibusdam in formulis ea res agetur,
 1554       II,         |                           4] Hoc positum in Phaedro a Platone probavit
 1555       II,         |              probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri
 1556       II,         |                 id, de quo agatur, velut in hoc ipso, de quo nunc disputamus.
 1557       II,         |                ipsum Epicurum nescire et in eo nutare eumque, qui crebro
 1558       II,         |                  Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; dici
 1559       II,         |                 quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quis istud
 1560       II,         |            voluptas ipsius restinctionis in motu est. Cur igitur, inquam,
 1561       II,         |                est, idque proprie quidem in disparibus coloribus dicitur,
 1562       II,         |                 dicitur, sed transfertur in multa disparia: varium poema,
 1563       II,         |                 cum dolore careamus, tum in summa voluptate nos esse,
 1564       II,         |              afferant sensibus, tum esse in motu voluptatem, qui faciat
 1565       II,         |                  constituto, ut id totum in non dolendo sit, id tenere
 1566       II,         |                  est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem
 1567       II,         |        matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
 1568       II,         |                   etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum
 1569       II,         |                 res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem
 1570       II,         |          commotionem suavem iucunditatis in corpore. nam et ille apud
 1571       II,         |              quod voluptas dicitur etiam in animo—vitiosa res, ut Stoici
 1572       II,         |             dicitur laetitia nec gaudium in corpore. ~
 1573       II,         |                                      14] in eo autem voluptas omnium
 1574       II,         |           iucunditatem, si vis, transfer in animum; iuvare enim in utroque
 1575       II,         |          transfer in animum; iuvare enim in utroque dicitur, ex eoque
 1576       II,         |          intellegatur oratio, qualis est in Timaeo Platonis. Epicurus
 1577       II,         |                illustri et facili et iam in vulgus pervagata loquitur.
 1578       II,         |                adiungendam eam, quae sit in motu—sic enim appellat hanc
 1579       II,         |              enim appellat hanc dulcem: 'in motu', illam nihil dolentis '
 1580       II,         |                    illam nihil dolentis 'in stabilitate'—, quid tendit?
 1581       II,         |                 qui non videat haec esse in natura rerum tria? unum,
 1582       II,         |             natura rerum tria? unum, cum in voluptate sumus, alterum,
 1583       II,         |            voluptate sumus, alterum, cum in dolore, tertium hoc, in
 1584       II,         |                  in dolore, tertium hoc, in quo nunc equidem sum, credo
 1585       II,         |                 sum, credo item vos, nec in dolore nec in voluptate;
 1586       II,         |              item vos, nec in dolore nec in voluptate; ut in voluptate
 1587       II,         |              dolore nec in voluptate; ut in voluptate sit, qui epuletur,
 1588       II,         |             voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.
 1589       II,         |          omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem
 1590       II,         |            quidem summa, esse dico. Ergo in eadem voluptate eum, qui
 1591       II,         |                 ut iam ante Aristoteles, in duas tributam esse partes,
 1592       II,         |               omnem et perspiciendi quid in quaque re sit scientiam
 1593       II,         |                  ac via disputandi, ruit in dicendo, ut mihi quidem
 1594       II,         |           voluptatem summum bonum dicit, in voluptate ponit non dolere,
 1595       II,         |                indolentia, quippe qui ne in expetendis quidem rebus
 1596       II,         |                est oratio de summo bono. in alio vero libro, in quo
 1597       II,         |                bono. in alio vero libro, in quo breviter comprehensis
 1598       II,         |            mortem non timentes, ut illud in ore habeant ex Hymnide: '
 1599       II,         |                  asotos, ut soletis, qui in mensam vomant, et qui de
 1600       II,         |                  satis cognitu' qui sis! In quo [cognitu] Laelius clamores
 1601       II,         |              homo miser, inquit. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia
 1602       II,         |                  numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque
 1603       II,         |          decimano. is haec loquitur, qui in voluptate nihil ponens negat
 1604       II,         |                  cenare, qui omnia ponat in voluptate, et tamen non
 1605       II,         |                  miserum, cum praesertim in eo omne studium consumeret.
 1606       II,         |         neglegebat; quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. ~
 1607       II,         |              frugaliter. possumusne ergo in vita summum bonum dicere,
 1608       II,         |                  bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
 1609       II,         |                 esset. vitiosum est enim in dividendo partem in genere
 1610       II,         |                 enim in dividendo partem in genere numerare. ~
 1611       II,         |                radicitus. quis est enim, in quo sit cupiditas, quin
 1612       II,         |          mediocritate vitiorum? quamquam in hac divisione rem ipsam
 1613       II,         |             amplexari saepe vehementius, in magnis interdum versatur
 1614       II,         |             voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?
 1615       II,         |                verborum teneret, numquam in tantas salebras incidisset.
 1616       II,         |               duo sunt, unum facit. hanc in motu voluptatem —sic enim
 1617       II,         |                 est. non est enim vitium in oratione solum, sed etiam
 1618       II,         |                oratione solum, sed etiam in moribus. luxuriam non reprehendit,
 1619       II,         |          voluptate, quae est a te posita in non dolendo. ~
 1620       II,         |                  hic non dolendi, itaque in hoc eodem peccat Hieronymus.
 1621       II,         |                   quod ea voluptas, quae in motu sit, et parvos ad se
 1622       II,         |              bestias, non illa stabilis, in qua tantum inest nihil dolere.
 1623       II,         |               dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? ~
 1624       II,         |              duasque, quae maximae sunt, in primis amplectitur, animum
 1625       II,         |            utriusque partes. nam sunt et in animo praecipua quaedam
 1626       II,         |               animo praecipua quaedam et in corpore, quae cum leviter
 1627       II,         |                                      34] in his primis naturalibus voluptas
 1628       II,         |                  Carneadi tertius, tres, in quibus honestas cum aliqua
 1629       II,         |                cuius Zeno auctor, posita in decore tota, id est in honestate;
 1630       II,         |            posita in decore tota, id est in honestate; nam Pyrrho, Aristo,
 1631       II,         |             extremum. Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem
 1632       II,         |               voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. ~
 1633       II,         |                  quod est nostri iudicii—in quo frustra iudices solent,
 1634       II,         |                 non modo ut sola ponatur in summi boni sede, quam quaerimus,
 1635       II,         |              simplices sententias eorum, in quibus nulla inest virtutis
 1636       II,         |             omnium, quos non est veritum in ea voluptate, quae maxima
 1637       II,         |                  est disputari. dum enim in una virtute sic omnia esse
 1638       II,         |            totumque discrimen summi boni in earum comparatione positum
 1639       II,         |               cum vacui curis etiam quid in caelo fiat scire avemus,
 1640       II,         |              iniuriam. eadem ratio habet in se quiddam amplum atque
 1641       II,         |              notatis quartum sequitur et in eadem pulchritudine et aptum
 1642       II,         |                et aptum ex illis tribus, in quo inest ordo et moderatio.
 1643       II,         |             cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate
 1644       II,         |          honestatem omnia referant neque in ea voluptatem dicant inesse,
 1645       II,         |                  quid sit, si id non sit in voluptate, negat se intellegere,
 1646       II,         |               videbare. tanta vis inerat in verbis propter earum rerum,
 1647       II,         |            Oculorum', inquit Plato, 'est in nobis sensus acerrimus,
 1648       II,         |            vetustate proverbium: 'quicum in tenebris'? hoc dictum in
 1649       II,         |                 in tenebris'? hoc dictum in una re latissime patet,
 1650       II,         |               una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste
 1651       II,         |              afficiantur aut semper sint in metu ne afficiantur aliquando.
 1652       II,         |                  Cn. Caepioni. profectus in exilium Tubulus statim nec
 1653       II,         |            quaerimus, qualis Q. Pompeius in foedere Numantino infitiando
 1654       II,         |            heredem Q. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset
 1655       II,         |                 rogare. addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra
 1656       II,         |                 proposita, si Hannibalem in Africam retraxisset. itaque
 1657       II,         |              deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris
 1658       II,         |                  dicere quam voluptates, in tanto praesertim viro—,
 1659       II,         |              collega P. Decius, princeps in ea familia consulatus, cum
 1660       II,         |                devoverat et equo admisso in mediam aciem Latinorum irruebat,
 1661       II,         |                 gerens consul cecidisset in proelio seque e continenti
 1662       II,         |          superstitiosus, ut illa plurima in sua patria sacrificia et
 1663       II,         |                non timidus ad mortem, ut in acie sit ob rem publicam
 1664       II,         |           beatiorem fuisse quam potantem in rosa Thorium. bella magna
 1665       II,         |                 omnis vita consumpta est in laboribus gloriosis, qui
 1666       II,         |                  audire non possent, sic in vestris disputationibus
 1667       II,         |                 muta est. numquam audivi in Epicuri schola Lycurgum,
 1668       II,         |                Epaminondam nominari, qui in ore sunt ceterorum omnium
 1669       II,         |                  honestati, sed tamen et in corpore et extra esse quaedam
 1670       II,         |              secum ipsos cogitare pictam in tabula Voluptatem pulcherrimo
 1671       II,         |                 vestitu et ornatu regali in solio sedentem, praesto
 1672       II,         |               illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat,
 1673       II,         |              detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. ~
 1674       II,         |             quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua
 1675       II,         |                 vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. quid enim?
 1676       II,         |              velis, quid optimum denique in vita iudices non audere
 1677       II,         |                  vita iudices non audere in conventu dicere? quid enim
 1678       II,         |               cum magistratum inieris et in contionem ascenderis—est
 1679       II,         |          edicendum quae sis observaturus in iure dicendo, et fortasse
 1680       II,         |             merearis igitur, ut dicas te in eo magistratu omnia voluptatis
 1681       II,         |                esse, teque nihil fecisse in vita nisi voluptatis causa? '
 1682       II,         |            loquar?' At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam
 1683       II,         |               aut, si coronam times, dic in senatu. numquam facies.
 1684       II,         |                  est enim iucundus motus in sensu—, sed etiam quid eam
 1685       II,         |                  dixi, et nomen inponis, in motu ut sit et faciat aliquam
 1686       II,         |                                  76] dic in quovis conventu te omnia
 1687       II,         |              dici putas, dic te omnia et in isto magistratu et in omni
 1688       II,         |                 et in isto magistratu et in omni vita utilitatis tuae
 1689       II,         |                 tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas?
 1690       II,         |               Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in
 1691       II,         |                  semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. officium,
 1692       II,         |                 in ore sunt in iudiciis, in senatu. officium, aequitatem,
 1693       II,         |               locum, non modo illa, quam in motu esse dicitis, quam
 1694       II,         |           domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit, intus
 1695       II,         |         laudabiles, quae gloriosae, quae in senatu, quae apud populum,
 1696       II,         |                  quae apud populum, quae in omni coetu concilioque profitendae
 1697       II,         |               causa expetenda vides. 'Ne in odium veniam, si amicum
 1698       II,         |                  eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus.
 1699       II,         |                  fuisse? de ingenio eius in his disputationibus, non
 1700       II,         |              moribus quaeritur. sit ista in Graecorum levitate perversitas,
 1701       II,         |           dissentiunt. sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen,
 1702       II,         |                testimonium multitudinis. in omni enim arte vel studio
 1703       II,         |                  vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque
 1704       II,         |                 fuerunt et hodie sunt et in amicitiis fideles et in
 1705       II,         |                  in amicitiis fideles et in omni vita constantes et
 1706       II,         |                   ut, quem ad modum sint in se ipsos animati, eodem
 1707       II,         |                amicorum.' Satis est tibi in te, satis in legibus, satis
 1708       II,         |              Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus
 1709       II,         |                  satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
 1710       II,         |                  amici futuri sumus. Sed in rebus apertissimis nimium
 1711       II,         |                  beate autem vivere alii in alio, vos in voluptate ponitis,
 1712       II,         |                 vivere alii in alio, vos in voluptate ponitis, item
 1713       II,         |               item contra miseriam omnem in dolore, id primum videamus,
 1714       II,         |                   id oportere totum poni in potestate sapientis. nam
 1715       II,         |                 miser. beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo
 1716       II,         |                beatus potest. neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate
 1717       II,         |                enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis vita
 1718       II,         |               minorem voluptatem percipi in brevitate temporis, quam
 1719       II,         |  inconstantissime. cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito
 1720       II,         |             atque modico. qui bonum omne in virtute ponit, is potest
 1721       II,         |                aeternitate non vincitur? in qua quid est boni praeter
 1722       II,         |                 nisi constanter loquare? In voluptate corporis—addam,
 1723       II,         |                 voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. non
 1724       II,         |            potestate sapientis. non enim in ipsa sapientia positum est
 1725       II,         |             positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia
 1726       II,         |                est, et quod externum, id in casu est. ita fit beatae
 1727       II,         |                 non anteponere. cui vero in voluptate summum bonum est,
 1728       II,         |                   sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci
 1729       II,         |           solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis, quae
 1730       II,         |                  tanta tormenta sunt, ut in iis beata vita, si modo
 1731       II,         |               qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? ~
 1732       II,         |                  videbatur; at miser, si in flagitiosa et vitiosa vita
 1733       II,         |                  effeminari virum vetant in dolore. quam ob rem turpe
 1734       II,         |             dolor.' At iam decimum annum in spelunca iacet. 'Si longus,
 1735       II,         |               ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria
 1736       II,         |          sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Leonidas
 1737       II,         |                  rex Lacedaemoniorum, se in Thermopylis trecentosque
 1738       II,         |           imperatoriae; philosophi autem in suis lectulis plerumque
 1739       II,         |                 liberos commendas? quid <in> isto egregio tuo officio
 1740       II,         |                vos versetis licet, nihil in hac praeclara epistula scriptum
 1741       II,         |           amicitiae, summorum officiorum in extremo spiritu conservatio
 1742       II,         |               verbis et breviter arteque in eo libro, quem modo nominavi,
 1743       II,         |                  quem ad modum agatis et in quantam hominum facetorum
 1744       II,         |                  concludi sic licet: qui in summo malo est, is tum,
 1745       II,         |              summo malo est, is tum, cum in eo est, non est beatus;
 1746       II,         |              beatus est et est aliquando in dolore; non est igitur summum
 1747       II,         |           meminisse non oportere? primum in nostrane potestate est,
 1748       II,         |             poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum
 1749       II,         |            epigramma tantopere derideat, in quo ille rex Syriae glorietur
 1750       II,         |                  corpus, tu totus haeres in corpore. ~
 1751       II,         |               pertinacissimus fueris, si in eo perstiteris ad corpus
 1752       II,         |           indulgenter vel cum labore, ut in gignendo, in educando, perfacile
 1753       II,         |                  labore, ut in gignendo, in educando, perfacile appareat
 1754       II,         |                             110] videmus in quodam volucrium genere
 1755       II,         |                   cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus.
 1756       II,         |                  desideria videmus. ergo in bestiis erunt secreta e
 1757       II,         |              quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi
 1758       II,         |                  111] Nos vero, siquidem in voluptate sunt omnia, longe
 1759       II,         |               tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?
 1760       II,         |       navigavisset, si, cum tanto impetu in Graeciam venisset, causam
 1761       II,         |                 ex animi solum partibus, in quibus inest memoria rerum
 1762       II,         |            memoria rerum innumerabilium, in te quidem infinita, inest
 1763       II,         |           iustitiae fida custodia, inest in perpetiendis laboribus adeundisque
 1764       II,         |           mortisque contemptio—ergo haec in animis, tu autem etiam membra
 1765       II,         |                            114] Quid? si in ipso corpore multa voluptati
 1766       II,         |                 pulchritudo, quid tandem in animis censes? in quibus
 1767       II,         |                 tandem in animis censes? in quibus doctissimi illi veteres
 1768       II,         |                 putaverunt. Quodsi esset in voluptate summum bonum,
 1769       II,         |           dicitis, optabile esset maxima in voluptate nullo intervallo
 1770       II,         |               unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis?
 1771       II,         |                   cur similem animi usum in sapiente esse nolitis. ~
 1772       II,         |                 praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?
 1773       II,         |          conficiendis voluptatibus? ergo in iis adolescentibus bonam
 1774       II,         |          plurimum valeat, cur non cadant in sapientem non est facile
 1775       II,         |          expectare noli. tute introspice in mentem tuam ipse eamque
 1776       II,         |             malis voluptatibus perfruens in ea, quam saepe usurpabas,
 1777       II,         |               tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. ~
 1778       II,         |                 nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi,
 1779      III,         |            praestantius. itaque quamquam in eo sermone, qui cum Torquato
 1780      III,         |                qui defendunt eam versuti in disserendo sunt nec qui
 1781      III,         |                sit positum iudicium eius in sensibus, ut commoneri nos
 1782      III,         |                  illa nobis simplex fuit in utramque partem disputatio.
 1783      III,         |              partem disputatio. nec enim in Torquati sermone quicquam
 1784      III,         |                doctus mirabitur cogitans in omni arte, cuius usus vulgaris
 1785      III,         |               earum rerum vocabula, quae in quaque arte versentur.
 1786      III,         |                  populares, verbis tamen in docendo quasi privatis utuntur
 1787      III,         |                elegantia, tamen eas res, in quibus versatur, nominibus
 1788      III,         |                 verborum novorum. quodsi in ea lingua, quam plerique
 1789      III,         |                 verborum copia, sed esse in ea etiam superiores, elaborandum
 1790      III,         |               elaborandum est ut hoc non in nostris solum artibus, sed
 1791      III,         |                 solum artibus, sed etiam in illorum ipsorum adsequamur.
 1792      III,         |              haec ad te scribam, qui cum in philosophia, tum in optimo
 1793      III,         |                  cum in philosophia, tum in optimo genere philosophiae
 1794      III,         |                mitto, sed quia facillime in nomine tuo adquiesco, et
 1795      III,         |                                   7] nam in Tusculano cum essem vellemque
 1796      III,         |               quibusdam libris uti, veni in eius villam, ut eos ipse,
 1797      III,         |                 ibi esse nescieram, vidi in bibliotheca sedentem multis
 1798      III,         |              libris. erat enim, ut scis, in eo aviditas legendi, nec
 1799      III,         |                 vulgi inanem reformidans in ipsa curia soleret legere
 1800      III,         |                 detrahens. quo magis tum in summo otio maximaque copia
 1801      III,         |            helluari libris, si hoc verbo in tam clara re utendum est,
 1802      III,         |                  deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid
 1803      III,         |                 qui, ut opinio mea fert, in principibus iam esset, si
 1804      III,         |              tuum nihil praeter virtutem in bonis ducere. ~Vide, ne
 1805      III,         |                  expetendum esse dixeris in bonisque numeraveris, et
 1806      III,         |                  moderatos aut audivimus in re publica fuisse aut ipsi
 1807      III,         |            praeter eam, quae nihil aliud in bonis haberet nisi honestum,
 1808      III,         |               honestum, nihil nisi turpe in malis; ceterae philosophorum
 1809      III,         |              ullam virtutis expertem aut in bonis aut in malis numerent,
 1810      III,         |                expertem aut in bonis aut in malis numerent, eas non
 1811      III,         |              omnia sic exaequaverunt, ut in utramque partem ita paria
 1812      III,         |            quiddam et obscurius. nam cum in Graeco sermone haec ipsa
 1813      III,         |             diuturna trivit; quid censes in Latino fore? ~Facillimum
 1814      III,         |            dixisti, utar potius Latinis, in ceteris subvenies, si me
 1815      III,         |                                      17] in principiis autem naturalibus [
 1816      III,         |               voluptatem natura posuisse in iis rebus videatur, quae
 1817      III,         |         arbitramur, quod habeant quiddam in se quasi complexum et continens
 1818      III,         |            continens veritatem. id autem in parvis intellegi potest,
 1819      III,         |         adsumendas putamus, cum quia sit in iis aliquid dignum adsumptione,
 1820      III,         |      cognitionibus et contineant quiddam in se ratione constitutum et
 1821      III,         |                   ut ea, quae sunt intus in corpore, quorum utilitas
 1822      III,         |                kayƒkon—, ut se conservet in naturae statu, deinceps
 1823      III,         |                  consentaneaque naturae, in qua primum inesse incipit
 1824      III,         |           ratione collegit, ut statueret in eo collocatum summum illud
 1825      III,         |              bonum, quod cum positum sit in eo, quod žmolog¤an Stoici,
 1826      III,         |     convenientiam, si placet,—cum igitur in eo sit id bonum, quo omnia
 1827      III,         |            ipsumque honestum, quod solum in bonis ducitur, quamquam
 1828      III,         |                 propterea quod non inest in primis naturae conciliationibus
 1829      III,         |              sagittam, sicut nos ultimum in bonis dicimus, [sic illi
 1830      III,         |               possit, ut conliniet] huic in eius modi similitudine omnia
 1831      III,         |                ultimum, quale nos summum in vita bonum dicimus, illud
 1832      III,         |                  dixi, et saltationi, ut in ipsa insit, non foris petatur
 1833      III,         |            dissimilitudo, propterea quod in illis quae recte facta sunt
 1834      III,         |           continent. sola enim sapientia in se tota conversa est, quod
 1835      III,         |                  conversa est, quod idem in ceteris artibus non fit.
 1836      III,         |               duobus, quae erant sumpta, in eo vides esse conclusum.
 1837      III,         |              dolorem? ut enim qui mortem in malis ponit non potest eam
 1838      III,         |                non timere, sic nemo ulla in re potest id, quod malum
 1839      III,         |                forti, omnia, quae cadere in hominem possint, despicere
 1840      III,         |             bonum, quod ultimum appello, in animo ponerent. quae quamquam
 1841      III,         |                doloris aut prima naturae in summis bonis ponerent, sed
 1842      III,         |        cuicuimodi sunt, qui summum bonum in animo atque in virtute posuerunt.
 1843      III,         |              summum bonum in animo atque in virtute posuerunt.
 1844      III,         |                                  32] Sed in ceteris artibus cum dicitur
 1845      III,         |      pigennhmatikÒn appellant; cum autem in quo sapienter dicimus, id
 1846      III,         |              esse omnibus suis partibus; in eo enim positum est id,
 1847      III,         |               fana depeculari, quae sunt in effectu, sic timere, sic
 1848      III,         |                 timere, sic maerere, sic in libidine esse peccatum est
 1849      III,         |               effectu. verum ut haec non in posteris et in consequentibus,
 1850      III,         |                  haec non in posteris et in consequentibus, sed in primis
 1851      III,         |                et in consequentibus, sed in primis continuo peccata
 1852      III,         |                    33] Bonum autem, quod in hoc sermone totiens usurpatum
 1853      III,         |          absoluto. cumque rerum notiones in animis fiant, si aut usu
 1854      III,         |                 quae éj¤a dicitur, neque in bonis numerata sit nec rursus
 1855      III,         |                  numerata sit nec rursus in malis, quantumcumque eo
 1856      III,         |              quantumcumque eo addideris, in suo genere manebit. alia
 1857      III,         |                Stoicis], qui nihil aliud in bonorum numero nisi honestum
 1858      III,         |               causis ea <quae> versantur in caelo? quis autem tam agrestibus
 1859      III,         |            Africanorum aut eius, quem tu in ore semper habes, proavi
 1860      III,         |                   38] quis autem honesta in familia institutus et educatus
 1861      III,         |               Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non
 1862      III,         |               tacita adsentiatur. itaque in rebus minime obscuris non
 1863      III,         |             egregia quadam exercitatione in dialecticis summaque eloquentia
 1864      III,         |                  summaque eloquentia rem in summum discrimen adduxit,
 1865      III,         |                quod pugnare non destitit in omni hac quaestione, quae
 1866      III,         |             illorum ratione, qui dolorem in malis ponunt, non posse
 1867      III,         |                 eorum autem, qui dolorem in malis non habent, ratio
 1868      III,         |             habent, ratio certe cogit ut in omnibus tormentis conservetur
 1869      III,         |                qui plura habeat ea, quae in corpore magni aestimantur,
 1870      III,         |                iudicamus neque eam tamen in bonis ponimus, idem censemus
 1871      III,         |                 lucernae, et ut interit <in> magnitudine maris Aegaei
 1872      III,         |              Aegaei stilla mellis, et ut in divitiis Croesi teruncii
 1873      III,         |                  accessio et gradus unus in ea via, quae est hinc in
 1874      III,         |                 in ea via, quae est hinc in Indiam, sic, cum sit is
 1875      III,         |                denique ipsum bonum, quod in eo positum est, ut naturae
 1876      III,         |                 ut enim qui demersi sunt in aqua nihilo magis respirare
 1877      III,         |                 quam si etiam tum essent in profundo, nec catulus ille,
 1878      III,         |            virtutis habitum nihilo minus in miseria est quam ille, qui
 1879      III,         |          contineant, non idem facere eas in virtute neque in ceteris
 1880      III,         |              facere eas in virtute neque in ceteris artibus, ad quas
 1881      III,         |                 aut si bona valitudo sit in bonis, divitias quoque in
 1882      III,         |                in bonis, divitias quoque in bonis esse ponendas, at,
 1883      III,         |                 ab ulla re, quae non sit in bonis, id, quod sit in bonis,
 1884      III,         |               sit in bonis, id, quod sit in bonis, contineri potest,
 1885      III,         |            movent, cum divitiae non sint in bonis, nulla ars divitiis
 1886      III,         |       exercitationis indigeat, quod idem in artibus non sit, et quod
 1887      III,         |             complectatur, nec haec eadem in artibus esse videamus. ~
 1888      III,         |                 aestimanda essent, eorum in aliis satis esse causae,
 1889      III,         |             quibusdam anteponerentur, ut in valitudine, ut in integritate
 1890      III,         |     anteponerentur, ut in valitudine, ut in integritate sensuum, ut
 1891      III,         |                  integritate sensuum, ut in doloris vacuitate, ut gloriae,
 1892      III,         |                  nominavit, cum uteretur in lingua copiosa factis tamen
 1893      III,         |           nominibus ac novis, quod nobis in hac inopi lingua non conceditur;
 1894      III,         |                 enim, inquit, nemo dicit in regia regem ipsum quasi
 1895      III,         |                prohgmšnon), sed eos, qui in aliquo honore sunt, quorum
 1896      III,         |                  regium principatum, sic in vita non ea, quae primo
 1897      III,         |              reiecta. re enim intellecta in verborum usu faciles esse
 1898      III,         |                   ut nihil relinqueretur in mediis, quod aut secundum
 1899      III,         |                  id relinqueretur, nihil in his poni, quod satis aestimabile
 1900      III,         |               est conveniens actio, est <in> illo pertinenti genere,
 1901      III,         |             vultus, ut status, ut motus, in quibus sunt et praeponenda
 1902      III,         |             officio, cum id officium nec in bonis ponamus nec in malis.
 1903      III,         |                 nec in bonis ponamus nec in malis. est enim aliquid
 1904      III,         |                  malis. est enim aliquid in his rebus probabile, et
 1905      III,         |                 quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
 1906      III,         |             neque in bonis ponatur neque in contrariis. quoniamque in
 1907      III,         |                in contrariis. quoniamque in iis rebus, quae neque in
 1908      III,         |                 in iis rebus, quae neque in virtutibus sunt neque in
 1909      III,         |                 in virtutibus sunt neque in vitiis, est tamen quiddam,
 1910      III,         |          officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. ~
 1911      III,         |                 nec in bonis ponatur nec in contrariis. ~
 1912      III,         |              perspicuum etiam illud est, in istis rebus mediis aliquid
 1913      III,         |                 quoniam numquam fallitur in iudicando, erit in mediis
 1914      III,         |              fallitur in iudicando, erit in mediis rebus officium. quod
 1915      III,         |                  iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis
 1916      III,         |             reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum
 1917      III,         |                  autem hoc ipsum reddere in officio ponitur. quoniamque
 1918      III,         |           quoniamque non dubium est quin in iis, quae media dicimus,
 1919      III,         |                 ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus. ~
 1920      III,         |              omnes nostras cogitationes, in his et excessum e vita et
 1921      III,         |                his et excessum e vita et in vita mansionem. in quo enim
 1922      III,         |               vita et in vita mansionem. in quo enim plura sunt quae
 1923      III,         |                 sunt, huius officium est in vita manere; in quo autem
 1924      III,         |             officium est in vita manere; in quo autem aut sunt plura
 1925      III,         |             beatus sit, et stulti manere in vita, cum sit miser.
 1926      III,         |            sapientiae. itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis
 1927      III,         |                 virtute retinetur <ille> in vita, nec iis, qui sine
 1928      III,         |               sint, officium esse manere in vita, si sint in maiore
 1929      III,         |                  manere in vita, si sint in maiore parte rerum earum,
 1930      III,         |           naturalibus frui possint, esse in vita manendum. ~
 1931      III,         |                 non curaret. atque etiam in bestiis vis naturae perspici
 1932      III,         |                  perspici potest; quarum in fetu et in educatione laborem
 1933      III,         |                potest; quarum in fetu et in educatione laborem cum cernimus,
 1934      III,         |                  alienum videri. ut enim in membris alia sunt tamquam
 1935      III,         |                natae sunt, at illa, quae in concha patula pina dicitur,
 1936      III,         |              custodit, pinoteres vocatur in eandemque cum se recepit
 1937      III,         |                 natae sunt. quodque nemo in summa solitudine vitam agere
 1938      III,         |           prodesse velimus quam plurimis in primisque docendo rationibusque
 1939      III,         |                 volumus, salutem hominum in eius esse tutela. minime
 1940      III,         |              quem quisque occuparit, sic in urbe mundove communi non
 1941      III,         |                  atque vitam alii cadere in sapientem dicunt, si qui
 1942      III,         |               commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita
 1943      III,         |                  prosunt. quamquam autem in amicitia alii dicant aeque
 1944      III,         |                 recte igitur, si omnibus in rebus temeritas ignoratioque
 1945      III,         |             nonne miraris? quid enim aut in natura, qua nihil est aptius,
 1946      III,         |                   nihil descriptius, aut in operibus manu factis tam
 1947       IV,   1     |       responderet tribus horis perorare, in hac me causa tempus dilaturum
 1948       IV,   1     |                  de industria, sed inest in rebus ipsis obscuritas. ~
 1949       IV,   2     |             Quorum fuit haec institutio, in qua animadvertas velim quid
 1950       IV,   2     |    communitatemque generis humani, eaque in maximis ingeniis maxime
 1951       IV,   2     |                  totam philosophiam tris in partis diviserunt, quam
 1952       IV,   3     |                multa non solum praecepta in artibus, sed etiam exempla
 1953       IV,   3     |               artibus, sed etiam exempla in orationibus bene dicendi
 1954       IV,   3     |              nominis controversiam. Ergo in utroque exercebantur, eaque
 1955       IV,   3     |           effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. ~
 1956       IV,   4     |          disputationem omnem conferemus. In his igitur partibus duabus
 1957       IV,   4     |             praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quid enim
 1958       IV,   4     |            definitioni adiunctum, ut res in partes dividatur, id et
 1959       IV,   4     |           sequuntur, tum, quid verum sit in singulis, extrema conclusio
 1960       IV,   4     |            poterit eruere semperque esse in disputando suus. Quod etsi
 1961       IV,   5     |                                12] Inest in eadem explicatione naturae
 1962       IV,   5     |              cognoscendis rebus voluptas,in qua una confectis rebus
 1963       IV,   5     |        liberaliter possimus vivere. Ergo in hac ratione tota de maximis
 1964       IV,   5     |                  intellegentia oriretur, in quo etiam de animis cuius
 1965       IV,   5     |                  Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum
 1966       IV,   6     |                non perfecti, quod cadere in non nullos insipientes potest.
 1967       IV,   6     |              vivere. Hoc non est positum in nostra actione. Completur
 1968       IV,   6     |              secundum naturam neque sunt in nostra potestate. Sed hoc
 1969       IV,   6     |                 coniuncta ei virtus est. In sapientem solum cadit, isque
 1970       IV,   7     |                  sui, ut et salva sit et in genere conservetur suo.
 1971       IV,   7     |                  quae naturam adiuvarent in quibus ea numeretur in primis,
 1972       IV,   7     |        adiuvarent in quibus ea numeretur in primis, quae est est vivendi
 1973       IV,   7     |               diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Cumque
 1974       IV,   7     |           constaret ex animo et corpore, in utroque iuvaret eum ac contineret.
 1975       IV,   7     |             bonis accuratius exquirebant in primisque reperiebant inesse
 1976       IV,   7     |             primisque reperiebant inesse in iis iustitiae semina primique
 1977       IV,   7     |                  quod maximae res essent in potestate sapientis. Varietates
 1978       IV,   7     |            societatem animadvertentesque in omnibus rebus, quas ageret
 1979       IV,   8     |             commendatum, ut se et salvum in suo genere et incolume vellet,
 1980       IV,   8     |             reliquorumque sensuum ponere in bonis potius, quam dicerent
 1981       IV,   8     |                 bona, itemque illa, quae in corpore excellerent, stulte
 1982       IV,   8     |                  denique omni vita, quae in una virtute consisteret,
 1983       IV,   9     |              aditum habere nullum potest in urbem, in forum, in curiam.
 1984       IV,   9     |                  nullum potest in urbem, in forum, in curiam. Quis enim
 1985       IV,   9     |               potest in urbem, in forum, in curiam. Quis enim ferre
 1986       IV,   9     |                    22] Patronusne causae in epilogo pro reo dicens negaret
 1987       IV,   9     |      misericordem iudicem esse oportere? In contione autem si loqueretur,
 1988       IV,   9     |                traiecisset, negaret esse in malis capi, venire, interfici,
 1989       IV,   9     |                  dicere, si neque virtus in ullo nisi in sapiente nec
 1990       IV,   9     |                neque virtus in ullo nisi in sapiente nec felicitas vere
 1991       IV,   9     |           philosophia, quae communi more in foro loquitur, in libellis
 1992       IV,   9     |           communi more in foro loquitur, in libellis suo? Praesertim
 1993       IV,   9     |                 suis verbis significent, in eo nihil novetur, [de ipsis
 1994       IV,   9     |          praeposita nominas? Itaque homo in primis ingenuus et gravis,
 1995       IV,   9     |               esset et quale, quantumque in eo inesset alieni, deinde
 1996       IV,  10     |             utamur quasi concessis; quae in controversiam veniunt, de
 1997       IV,  11     |                  ut fingimus, tamen esse in animo quaedam similia eorum,
 1998       IV,  11     |                 similia eorum, quae sunt in corpore, ut nullo modo,
 1999       IV,  11     |              extremum. Cum autem hominem in eo genere posuisset, ut
 2000       IV,  11     |                videretur. Uno autem modo in virtute sola summum bonum