De officiis
   Liber, Caput
 1       II, 238|         non modo turpe est, sed sceleratum etiam et nefarium. Itaque,
 2      III, 288|        e medio ( est enim totum sceleratum et impium), qui deliberant,


De re publica
   Liber
 3      III     |   civitas, ut bonum illum virum sceleratum, facinerosum, nefarium putet,


Philippicae
   Oratio, Caput
 4       II,   9|     bonum virum, non tamquam ad sceleratum et latronem. At ego tuas
 5      III,   9|   superbum non tulit; D. Brutus sceleratum atque impium regnare patietur
 6        V,   6|                     6] Tu civem sceleratum et perditum Gallorum et
 7     VIII,  16|   arbitrabar perniciosum civem, sceleratum, libidinosum, impium, audacem,
 8     XIII,  22|  deliberabitis. 'Dedisse poenas sceleratum cineri atque ossibus clarissimi
 9     XIII,  22|       Trebonium dedisse poenas? sceleratum Trebonium? quo scelere,
10      XIV,  14| traderem? Quemquamne fuisse tam sceleratum, qui hoc fingeret, tam furiosum,


Post reditum in senatu
   Caput
11  19          |        loquetur? qui cumvideret sceleratum civem aut domesticum potius


Pro Deiotaro
   Caput
12   2          |     crudelem Castorem, ne dicam sceleratum et impium, qui nepos avum


Pro Ligario
   Pars, Caput
13       VI     |        non uiderentur, si me ut sceleratum a te conseruatum putarem.


Pro Milone
   Caput
14   2          |         arbitrarer? Quae mulier sceleratum ac perniciosum civem interficere


Pro Sestio
   Caput
15 29b          |       aut quo potius hostem tam sceleratum reserves? qui, ut omittam


Pro Sulla
   Caput
16  32          |  voluntatem venditabas, aut tam sceleratum statuis fuisse ut haec omnia