Academica
Liber, Caput
1 I, 10 | hi bonis idque appellaret honestum quod esset simplex quoddam
De divinatione
Liber, Par.
2 II, 218 | Praenestinorum monumenta declarant, honestum hominem et nobilem, somniis
De finibus
Liber, Par.
3 I, | illam umbram, quod appellant honestum non tam solido quam splendido
4 II, | statuet nihil esse bonum nisi honestum, nihil malum nisi turpe,
5 II, | ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero,
6 II, | 45] Honestum igitur id intellegimus,
7 II, | decet, quia rectum, quia honestum est, etsi nullum consecuturum
8 II, | loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama
9 II, | omnis barbaria commota est, honestum quid sit, si id non sit
10 II, | causam tamen illud dici esse honestum, quia laudetur a multis,
11 II, | ergo hoc loco intellegit honestum? certe nihil nisi quod possit
12 II, | neget posse vivi, illud honestum, quod populare sit, sentiat
13 II, | posse, aut quicquam aliud honestum intellegat, nisi quod sit
14 II, | quicquam esse bonum, nisi quod honestum sit, alteri plurimum se
15 II, | quaedam bona. et certamen honestum et disputatio splendida!
16 III, | quicquid enim praeter id, quod honestum sit, expetendum esse dixeris
17 III, | bonisque numeraveris, et honestum ipsum quasi virtutis lumen
18 III, | aliud in bonis haberet nisi honestum, nihil nisi turpe in malis;
19 III, | id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari
20 III, | nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam,
21 III, | virtus, unum istud, quod honestum appellas, rectum, laudabile,
22 III, | honeste facta ipsumque honestum, quod solum in bonis ducitur,
23 III, | nostras, id est ut, quod honestum sit, id solum bonum iudicemus,
24 III, | laudabile est, omne est honestum; bonum igitur quod est,
25 III, | bonum igitur quod est, honestum est. satisne hoc conclusum
26 III, | nam quod laudabile sit honestum esse conceditur. illud autem
27 III, | etiam laudabile; id autem honestum. ita fit, ut, quod bonum
28 III, | quod bonum sit, id etiam honestum sit.
29 III, | honestate cernitur, quod honestum est, id bonum solum habendum
30 III, | solum bonum esse, quod honestum sit, idque esse beate vivere:
31 III, | 36] Omne autem, quod honestum sit, id esse propter se
32 III, | aliud in bonorum numero nisi honestum esse voluerunt. sed haec
33 III, | de quo ante diximus, quod honestum esset, id esse solum bonum,
34 III, | necesse est pluris id, quod honestum sit, aestimandum esse quam
35 III, | solum esse bonum, quod esset honestum, et id malum solum, quod
36 III, | 58] Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse
37 III, | iustumque esset, id etiam honestum vicissimque, quicquid esset
38 III, | vicissimque, quicquid esset honestum, id iustum etiam atque aequum
39 III, | cum ratio docuerit, quod honestum esset, id esse solum bonum,
40 IV, 16 | sententiam, quae familiam ducit, honestum quod sit, id esse bonum
41 IV, 16 | si quicquam, nisi quod honestum sit, numeretur, idem dicetur
42 IV, 17 | bonum solum esse, quod honestum sit, tum rursum dicitis
43 IV, 17 | propositum nisi rectum atque honestum, unde officii, unde agendi
44 IV, 18 | laudabile, laudabile autem honestum, bonum igitur omne honestum.
45 IV, 18 | honestum, bonum igitur omne honestum. 0 plumbeum pugionem! Quis
46 IV, 18 | bonum laudabile est, omne honestum est -
47 IV, 19 | dixisset, nisi quod esset honestum, nec virtutem posse constare,
48 IV, 21 | praestantissimum esse, quod honestum esset atque laudabile. Sed
49 IV, 25 | summo bono. Cum enim, quod honestum sit, id solum bonum esse
50 IV, 25 | vitae, ipsum denique illud honestum, in quo uno vultis esse
51 IV, 25 | posse vivi; se dicere inter honestum et turpe nimium quantum,
52 IV, 28 | quam eundem dicere, quod honestum sit, solum id bonum esse,
53 V, 35 | congruere possit, ut aut id honestum is sit, facere omnia [aut]
54 V, 35 | faciendi per se expetendum et honestum et solum bonum sit, nemo
55 V, 35 | non assequamur, id esse et honestum et solum per se expetendum
56 V, 36 | vel non dolendi id ipsum honestum, quod amplecti vult, id
57 V, 36 | quibus nihil [quod non] aut honestum aut turpe sit, negant esse
58 V, 51 | profecto et virtutes omnes et honestum illud, quod ex iis oritur
59 V, 51 | virtutum, tale est illud ipsum honestum, quandoquidem honestum aut
60 V, 51 | ipsum honestum, quandoquidem honestum aut ipsa virtus est aut
61 V, 55 | respondet: 'Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum!
62 V, 56 | virtus, ut placet illis, nec honestum crescat, idque bonum solum
De inventione
Liber, Caput
63 I, 20 | Genera causarum quinque sunt: honestum, admirabile, humile, anceps,
64 I, 21 | captare oportebit, ut in genus honestum causa translata videatur.
65 I, 21 | videatur. Cum autem erit honestum causae genus, vel praeteriri
66 I, 96 | fateamur, quod nos dicamus, honestum esse demonstremus. Ac de
67 II, 12 | demonstrationibus, quid honestum, in deliberationibus, ut
68 II, 12 | ut nos arbitramur, quid honestum sit et quid utile. Nam
69 II, 75 | quod comparabitur, aut non honestum aut non utile aut non necessarium
70 II, 75 | utile aut non tantopere honestum aut non tantopere necessarium
71 II, 77 | turpe neque item utile neque honestum putari oportere, nisi, quo
72 II, 84 | tam rectum, non tam fuerit honestum in iudicium illam rem pervenire,
73 II, 92 | imperator, qui videret, ut satis honestum foedus feriretur". I n f i r m a t i o
74 II, 119 | quod nos demonstrabimus, honestum aut utile aut necessarium
75 II, 141 | postulemus, quam utile aut quam honestum sit; deinde leges nobis
76 II, 159 | parte propter se petitur, honestum nominabimus. Quare, cum
77 II, 166 | quoque adiungitur, quod tamen honestum vocamus, dicendum videtur.
De legibus
Liber, Caput
78 I, 48 | dicta sunt, et ius et omne honestum sua sponte esse expetendum.
79 I, 54 | decreuerint, hic nisi quod honestum esset <non> putarit bonum. ~
80 I, 55 | bonum esse <dixisset> quod honestum esset malumque quod turpe,
De officiis
Liber, Caput
81 I, 10 | sunt. Nec enim solum, utrum honestum an turpe sit, deliberari
82 I, 14 | efficitur id, quod quaerimus, honestum, quod etiamsi nobilitatum
83 I, 14 | nobilitatum non sit, tamen honestum sit, quodque vere dicimus,
84 I, 15 | sapientiae". Sed omne, quod est honestum, id quattuor partium oritur
85 I, 55 | familiaritate coniuncti; illud enim honestum, quod saepe dicimus, etiam
86 I, 60 | humanae, quemadmodum ducatur honestum, ex quo aptum est officium,
87 I, 62 | est adeptus: nihil enim honestum esse potest, quod iustitia
88 I, 65 | sapiens animi magnitudo honestum illud, quod maxime natura
89 I, 66 | nihil hominem nisi quod honestum decorumque sit aut admirari
90 I, 67 | duobus, si et solum id, quod honestum sit, bonum iudices et ab
91 I, 79 | 79] Omnino illud honestum, quod ex animo excelso magnificoque
92 I, 79 | et in labore tolerando. Honestum autem id, quod exquirimus,
93 I, 94 | separari; nam et quod decet honestum est et quod honestum est
94 I, 94 | decet honestum est et quod honestum est decet. qualis autem
95 I, 106 | molliter vivere, quamque honestum parce, continenter, severe,
96 I, 107 | antecellimus bestiis, a qua omne honestum decorumque trahitur et ex
97 I, 128 | liberis dare operam re honestum est, nomine obscenum; pluraque
98 I, 148 | rectum esse potest, nihil honestum. ~
99 II, 170 | secernens constitueret esse honestum aliquid, quod utile non
100 II, 170 | esset, et utile, quod non honestum, qua nulla pernicies maior
101 II, 171 | esse censent, itemque quod honestum, idem iustum, ex quo efficitur,
102 II, 171 | efficitur, ut, quicquid honestum sit, idem sit utile. Quod
103 II, 193 | Etenim illud ipsum, quod honestum decorumque dicimus, quia
104 III, 262 | disputari potest. Nam, sive honestum solum bonum est, ut Stoicis
105 III, 262 | Stoicis placet, sive, quod honestum est, id ita summum bonum
106 III, 262 | assensi, ut et, quicquid honestum esset, id utile esse censerent,
107 III, 262 | utile quicquam, quod non honestum. ~
108 III, 263 | solum bonum iudicet, quod honestum sit, quae autem huic repugnent
109 III, 263 | utile videretur cum eo, quod honestum est, compararetur. ~
110 III, 264 | fuisse. Atque illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur
111 III, 264 | ipsum illud quidem perfectum honestum nullo modo, similitudines
112 III, 268 | Quocirca nec id, quod vere honestum est, fas est cum utilis
113 III, 268 | quod communiter appellamus honestum, quod colitur ab iis, qui
114 III, 268 | est comparandum tamque id honestum, quod in nostram intellegentiam
115 III, 268 | proprie dicitur vereque est honestum, sapientibus; aliter enim
116 III, 269 | ii solent in deliberando honestum cum eo, quod utile putant,
117 III, 269 | utile videatur quam quod honestum sit, sed etiam haec inter
118 III, 270 | si quando cum illo, quod honestum intellegimus, pugnare id
119 III, 271 | disserentur, quibus, quicquid honestum est idem utile videtur nec
120 III, 271 | utile quicquam, quod non honestum, quam ab iis, quibus et
121 III, 271 | quam ab iis, quibus et honestum aliquid non utile aut utile
122 III, 271 | non utile aut utile non honestum. Nobis autem nostra Academia
123 III, 283 | eum, si possis, quem est honestum necare, atque hoc omne genus
124 III, 284 | nihil praeter id, quod honestum sit, propter se esse expetendum.
125 III, 284 | illud certe dabis, quod honestum sit, id esse maxime propter
126 III, 285 | vero utile, quod non idem honestum, nihil honestum, quod non
127 III, 285 | non idem honestum, nihil honestum, quod non idem utile sit,
128 III, 286 | placet, necesse est, quod honestum sit, id esse aut solum aut
129 III, 286 | certe utile, ita, quicquid honestum, id utile. ~
130 III, 288 | utrum id sequantur, quod honestum esse videant, an se scientes
131 III, 291 | patriae consulere, id erat ita honestum, ut etiam ipsi Collatino
132 III, 297 | in amicitia, cum eo, quod honestum est, comparatur, iaceat
133 III, 300 | Themistocles adferret, sed minime honestum. Itaque Athenienses, quod
134 III, 300 | Itaque Athenienses, quod honestum non esset, id ne utile quidem
135 III, 307 | videatur, non modo facere honestum sit, sed etiam non facere
136 III, 315 | turpe, et, quia semper est honestum virum bonum esse, semper
137 III, 325 | aliud utile interdum, aliud honestum videri solet. Falso; nam
138 III, 326 | cogitans "est istuc quidem honestum, verum hoc expedit", res
139 III, 328 | quicquam esse utile, quod non honestum sit. Itaque talis vir non
140 III, 329 | quamvis occultetur, tamen honestum fieri nullo modo potest,
141 III, 329 | nullo modo potest, sic, quod honestum non est, id utile ut sit
142 III, 334 | putat. Qui autem fatetur honestum non esse in ea civitate,
143 III, 336 | nihil esse utile, quod non honestum sit. ~
144 III, 338 | quicquam utile, quod non honestum? ~
145 III, 348 | subterfugere voluisse. Non honestum consilium, at utile, ut
146 III, 354 | sunt, ut hoc ipsum videtur honestum conservandi iuris iurandi
147 III, 354 | revertisse, sed fit non honestum, quia, quod per vim hostium
148 III, 354 | valde utile sit, id fieri honestum, etiam si antea non videretur.
149 III, 361 | utile putavit, idcirco sibi honestum et sentire illa et pati
150 III, 361 | valde utile sit, id fieri honestum, immo vero esse, non fieri.
151 III, 361 | nihil utile, quod idem non honestum, nec quia utile, honestum,
152 III, 361 | honestum, nec quia utile, honestum, sed, quia honestum, utile.
153 III, 361 | utile, honestum, sed, quia honestum, utile. Quare ex multis
De oratore
Liber, Caput
154 II, LXI | magnum est": et laudabile et honestum; at ex eodem genere est "
155 III, XXIX| aut turpi, ut hoc, sitne honestum gloriae causa mortem obire.
156 III, LXI | minorem praecurrere vix honestum est." "Sed iam surgamus"
De partitione oratoria
Caput
157 66 | simpliciter solum quaeritur quid honestum sit, quid utile, quid aequum,
De re publica
Liber
158 III | Cretes et Aetoli latrocinari honestum putent, Lacedaemonii suos
Cato Maior de senectute
Caput
159 5 | cum aetate crescunt, ut honestum illud Solonis sit, quod
Laelius de amicitia
Caput
160 76 | exarserit, ut neque rectum neque honestum sit nec fieri possit, ut
161 82 | neque quicquam umquam nisi honestum et rectum alter ab altero
Orator
Caput
162 4 | poterit; prima enim sequentem honestum est in secundis tertiisque
163 142 | discere turpe est quod scire honestum est aut quod posse pulcherrimum
164 144 | sacrorum alienatio fiat docere honestum est, [ut est]: quibus ipsa
165 144 | retineri defendique possint non honestum est?
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
166 I, 9 | dicitur, quod rectum et honestum et cum virtute est, id solum
Philippicae
Oratio, Caput
167 II, 32 | celatum me illis ipsis non honestum aut invitatum refugisse
Pro Murena
Caput
168 77 | appellari abs te civis tuos honestum est, turpe est eos notiores
Pro Plancio
Caput
169 1 | filio pater qui vel minus honestum et alienum tueri vel auctoritate
Pro Sulla
Caput
170 26 | senatu populoque Romano nisi honestum otium postularem, quis non
Topica
Caput
171 82 | Sitne sic: ecquidnam sit honestum, ecquid aequum re vera;
Tusculanae
Liber, Caput
172 Tusc, 0 | Dum nihil bonum, nisi quod honestum, nihil malum, nisi quod
173 Tusc, 0 | recte amplexantur isti, quod honestum, quod rectum, quod decorum
174 Tusc, 0 | quaerimus, ab eis quibus, quod honestum sit, summum bonum, quod
175 Tusc, 0 | dicitur, cogitare quam id honestum sit. Sumus enim natura,
176 Tusc, 0 | esse bonum, nisi quod esset honestum, cubantem disputavisse,
177 Tusc, 0 | iudicio moventur, cum id honestum putent quod a plerisque
178 Tusc, XXIX| tollenda ut, sive, quod honestum est, id sit summum bonum,
179 Tusc, VII | nihil bonum esse nisi quod honestum esset, hoc probato consequens
180 Tusc, VII | virtute contenta sit, nisi honestum quod sit, nihil aliud sit
181 Tusc, VIII| quem ad modum, si, quod honestum sit, id solum sit bonum,
182 Tusc, XI | bonum esse solum, quod honestum esset, sed si ita esset,
183 Tusc, XV | laudabile autem, profecto etiam honestum; quod bonum igitur, id honestum. ~[
184 Tusc, XV | honestum; quod bonum igitur, id honestum. ~[44] At quae isti bona
185 Tusc, XV | solum igitur bonum, quod honestum; ex quo efficitur honestate
186 Tusc, XV | ex dissimilibus si erunt, honestum ex is effici nihil poterit;
187 Tusc, XV | efficitur, ut, quod sit honestum, id sit solum bonum. ~[46]
188 Tusc, XVII| vita beata; quod erit enim honestum, certe fatebuntur esse melius;
189 Tusc, XXX | quattuor, nihil bonum nisi honestum, ut Stoici, nihil bonum
190 Tusc, XLI | nihil valeat, omneque, quod honestum nos et laudabile esse dicamus,
|