Brutus
Caput
1 138 | et Hyperiden, sic nunc ad Antonium Crassumque pervenimus. nam
2 189 | daretur optio, quin aut Antonium optaret aut Crassum? aderant
3 203 | volebat imitari; Cotta malebat Antonium; sed ab hoc vis aberat Antoni,
4 214 | dimus, ut Sulpicium, ut Antonium. sed ei tamen unum illud
5 296 | magnos oratores, Crassum et Antonium. de horum laudibus tibi
De oratore
Liber, Caput
6 I, XXII | inquit "Sulpici, rogemus Antonium, qui et potest facere, quod
7 I, XXXVIII| Oratae contra hunc nostrum Antonium iudicio privato causam defenderem,
8 I, LXII | Aelio; libenter audirem Antonium"; et, cum exsurgeret, simul
9 II, I | institutione potuisset; M. autem Antonium omnino omnis eruditionis
10 II, IV | transactis iam meis partibus ad Antonium audiendum venistis."
11 II, VII | periucunda. Sed cur impedimus Antonium, cuius audio esse partis,
12 II, VII | vero" inquit Crassus "neque Antonium verbum facere patiar et
13 II, VII | promisit." ~Tum omnes oculos in Antonium coniecerunt, et ille "audite
14 II, XIV | Caesar; "ubi sunt, qui Antonium Graece negant scire? Quot
15 II, XC | inquit "oblitus es, Crasse, Antonium ita partitum esse tecum,
16 III, IV | ductus opinione vulgi aut Antonium ieiuniorem aut Crassum pleniorem
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
17 II | comitiorum ratione privavi. Ego Antonium conlegam cupidum provinciae,
Orator
Caput
18 106 | genus apti, Crassum dico et Antonium. Ieiunas igitur huius multiplicis
Philippicae
Oratio, Caput
19 I, 8 | senatum frequentem fore; Antonium, repudiatis malis suasoribus,
20 I, 27 | opinor, aequum; quod M. Antonium non arbitror repudiaturum.
21 II, 2 | mihi et pro me et contra Antonium dicere? Illud profecto [
22 II, 10 | pro me aliquid et in M. Antonium multa dicenda sint, alterum
23 II, 64 | inventus est nemo praeter Antonium, praesertim cum tot essent
24 II, 70 | avus tuus se et consulem et Antonium. Numquam dixit. Dixisset
25 II, 87 | Caesari dictatori perpetuo M. Antonium consulem populi iussu regnum
26 III, 6 | cum hostem populi Romani Antonium iudicasset, comes esse eius
27 III, 9 | impium regnare patietur Antonium? Quid Tarquinius tale, qualia
28 III, 12 | comprobemus. Nec vero M. Antonium consulem post Lupercalia
29 IV, 5 | non perspicit hostem esse Antonium iudicatum? Quem enim possumus
30 IV, 5 | senatus hostem iudicavit Antonium? Nam, si ille non hostis,
31 IV, 6 | consulem, non hostem iudicatis Antonium.~
32 V, 4 | constituere eis, qui contra Antonium arma ceperint, et legatos
33 V, 4 | ceperint, et legatos ad Antonium mittere? ut iam pudendum
34 V, 4 | senatum defendere contra Antonium, senatus decernit legatos
35 V, 4 | senatus decernit legatos ad Antonium. Utrum hoc est confirmare
36 V, 6 | agatis. At non cadunt haec in Antonium.~
37 V, 8 | tempestas! ut, si auspicia M. Antonium non moverent, sustinere
38 V, 21 | diceretur. [VIII] M. vero Antonium quis est qui civem possit
39 V, 29 | nisi ut hostem iudicaretis Antonium? His vestris decretis aut
40 V, 44 | amicioribus libertatis contra Antonium confecit exercitum. Illius
41 VI, 2 | interponendam insequendi M. Antonium putavi hominemque audacissimum,
42 VI, 3 | vesterque consensus apud Antonium valiturus esset, per legatos
43 VI, 5 | ante praedico nihil M. Antonium eorum quae sunt legatis
44 VI, 6 | fore, passurumne censetis Antonium introire Mutinam legatos,
45 VI, 8 | An ille non potuit, si Antonium consulem, si Galliam Antoni
46 VI, 9 | corpore suo Gallia prohiberet Antonium? Ad hunc utrum legatos an
47 VI, 12 | deliciasque vestras, L. Antonium, qui vos omnis in fidem
48 VI, 16 | potestate, non in senatus esse Antonium, quis erit tam inprobus
49 VII, 3 | sic disputant? 'Inritatum Antonium non oportuit; nequam est
50 VII, 10 | ob causam, quod contra M. Antonium exercitum conparavisset,
51 VII, 10 | conparavisset, non hostem tum Antonium iudicavistis, nec tum hostis
52 VII, 10 | secuti essent, nec tum hostem Antonium iudicastis, cum fortissimis
53 VII, 11 | tum non hostem iudicastis Antonium? Quid? cum decrevistis,
54 VII, 14 | legatos mittere, senatum ad Antonium! Quamquam illa legatio non
55 VII, 15 | hoc ordine sententiam M. Antonium consulari loco! cuius ut
56 VII, 16 | habere pacem, cum in civitate Antonium videbitis vel potius Antonios?
57 VII, 21 | contionem vocaverunt, hi Antonium diligent et cum his pacem
58 VIII, 4 | coloniis ad excludendum Antonium auctoritatem damus, quam,
59 VIII, 5 | esset aetatis; bellum contra Antonium sua sponte suscepit. Decernendi
60 VIII, 9 | ceteraeque pestes, quae sequuntur Antonium, aedis sibi optimas, hortos,
61 VIII, 18 | publicae causa defendit Antonium. Ego te, cum in Massiliensis
62 VIII, 32 | velint. Hunc enim reditu ad Antonium prohiberi negabant oportere
63 VIII, 33 | hoc senatus consultum ad Antonium profectus esset praeter
64 IX, 2 | aliqua perveniendi ad M. Antonium spe profectus est, nulla
65 X, 10 | Equidem cupio haec quam primum Antonium audire, ut intellegat non
66 X, 12 | enim eae legiones quae M. Antonium reliquerunt, Antoni potius
67 X, 13 | esse Apolloniae scribit Antonium, qui iam captus est (quod
68 XI, 4 | utraque parte constrinxit Antonium. Alter in Asiam inrupit.
69 XI, 6 | si liceat, fore putatis Antonium? Mihi quidem et ille pervenisse
70 XI, 10 | et vigilantius caveamus Antonium. [V] Etenim Dolabella non
71 XI, 26 | Quamquam miror tam diu morari Antonium; solet enim ipse accipere
72 XII, 4 | quidem recesserit, audiemus Antonium, ne si in senatus quidem
73 XII, 7 | prae se tulisse odium in Antonium, qui pecunias polliciti
74 XII, 8 | graviore odio debere esse in Antonium quam senatum. Pudet huius
75 XII, 8 | oppugnatorem patriae reliquit Antonium; pudet optimi exercitus,
76 XII, 12 | septiens miliens avertisse Antonium pecuniae publicae iudicavistis;
77 XII, 14 | 14] Ponite ante oculos M. Antonium consularem; sperantem consulatum
78 XII, 18 | eius sententiis confixum Antonium; L. Caesarem fortem quidem
79 XII, 20 | 20] An L. Antonium aspicere potero, cuius ego
80 XIII, 12 | libentius sanciet, Pompeiumne an Antonium? Mihi quidem numine deorum
81 XIII, 30 | sectorem Cn. Pompei vivere, Antonium? Qui vero praetorii! quorum
82 XIII, 42 | quid erat aliud, quod inter Antonium et Dolabellam, impurissimos
83 XIII, 46 | consules putatis, quin ad Antonium transeant, Brutum obsideant,
84 XIV, 5 | faciendis gravissimis in Antonium, nobis cohortandis, populo
85 XIV, 20 | Ianuariis numquam legatos ad Antonium, semper illum hostem, semper
86 XIV, 27 | cum paucis fugientem vidit Antonium!~
87 XIV, 33 | accepimus! Vos ab urbe furentem Antonium avertistis, vos redire molientem
88 XIV, 36 | eduxerit impetumque in M. Antonium exercitumque hostium fecerit
Pro Caelio
Caput
89 74 | querellae. Accusavit C. Antonium, collegam meum, cui misero
Pro Cluentio
Caput
90 2 | Hominem ingeniosum, M. Antonium, aiunt solitum esse dicere
Pro Rabirio
Caput
91 26 | duos Mucios, L. Crassum, M. Antonium, qui tum extra urbem cum
Pro Sestio
Caput
92 12 | exercitu summa celeritate est Antonium consecutus. hic ego quid
93 12 | P. Sestius ad excitandum Antonium, cohortandum, accusandum,
Tusculanae
Liber, Caput
94 Tusc, 0 | 57 Genu mehercule M. Antonium vidi, cum contente pro se
|