De divinatione
Liber, Par.
1 II, 248 | hostium vim se perversurum putavit, pervertit autem suam:
De finibus
Liber, Par.
2 V, 35 | quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.
3 V, 54 | beatam nullo modo posse putavit, vereor, ne vera sint. nam
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
4 23 | lacessendas bello neque temptandas putavit: erat etiam alia gravis
5 61 | visendam et concelebrandam putavit. ~
De inventione
Liber, Caput
6 I, 7 | versari rhetoris officium putavit, d e m o n s t r a t i v
7 II, 3 | iudicium debuisset. Neque enim putavit omnia, quae quaereret ad
8 II, 139 | voluntatis interpretes fore putavit. ~
De lege agraria
Oratio, Caput
9 II, 38 | invidiam. Quid ergo? Longum putavit et timuit ne quid praeteriret;
10 III, 6 | vestrum tam tardo ingenio fore putavit cui post eos consules Sullam
De legibus
Liber, Caput
11 II, 77 | videlicet hoc quoque legis putavit esse, persuadere aliquid,
De officiis
Liber, Caput
12 I, 10 | Ita quam ille triplicem putavit esse rationem in quinque
13 II, 244 | viri, omnibus consulendum putavit, eaque est summa ratio et
14 III, 361 | Quod quia patriae non utile putavit, idcirco sibi honestum et
De oratore
Liber, Caput
15 I, IV | dicendum studio omni enitendum putavit; ac primo quidem totius
16 III, XXX | vos disserendi traducendos putavit; qua re non est paucorum
De provinciis consularibus
Caput
17 2 | gravitate esse notandos putavit, quonam me animo in eos
18 5 | misit; iis praeposuit quos putavit fore diligentissimos satellites
De re publica
Liber
19 III | uberiorem rerum cognitionem putavit, ut ii ipsi qui in horum
In Catilinam
Oratio, Caput
20 II, 26 | ille manum certissimam fore putavit, quamquam animo meliore
21 IV, 2 | perniciem rei publicae fore putavit, cur ego non laeter meum
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
22 X | senatum esse in re publica non putavit, et sine eo consilio consulem
23 XII | consulenti respondendum putavit? Numerandus est ille annus
24 XIII | ereptas, consules vos quisquam putavit? Itaque, credo, si minus
25 XV | et litteris implorandum putavit. Mei capitis conservandi
26 XVI | praeter te et conlegam tuum putavit omnis erat tibi Achaia,
27 XXVI | honorem contemnendum non putavit. Tu eruditior quam Piso,
28 XXXII | uno roboris et virtutis putavit ut quae ipse gesserat conciderent,
Orator
Caput
29 19 | nec L. Crassum eloquentem putavit, habuit profecto comprehensam
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
30 I, 9 | ludibria fortunae ne sua quidem putavit, quae nos appellamus etiam
Philippicae
Oratio, Caput
31 VII, 12 | retardavit. Aequum, credo, putavit vitam, quam populi Romani
32 VIII, 5 | diuturnoque morbo, nullam sibi putavit excusationem esse oportere,
33 X, 23 | vi contra vim experiendum putavit. Cui quidem, patres conscripti,
34 XI, 27 | alienam advolavit; omnia sua putavit, quae vos vestra esse velitis;
35 XII, 20 | quidem ipsum crediturum putavit. Non ferent, inquam, oculi
36 XIII, 21 | missi, sprevit et pro nihilo putavit. Postea quod scelus, quod
Post reditum in senatu
Caput
37 8 | lumen consulatus sui fore putavit, si me mihi, si meis, si
38 8 | proscriptionem non legem putavit, qua civis optime de re
39 20 | discrimen vitandum umquam putavit; qui causam senatus exagitatam
Pro Caecina
Caput
40 1 | considerati hominis esse putavit, qua de re iure disceptari
41 18 | consili satis haberet, non putavit esse tanti hereditatem ut
42 21 | verbis minitabatur nemo putavit. Atque iste ad omnis introitus
Pro Caelio
Caput
43 59 | qui se natum huic imperio putavit, tertio die post quam in
Pro Cluentio
Caput
44 3 | suae remediis subveniendum putavit. Tum ab Staieno, sicut ab
45 2 | oblatam sibi facultatem putavit ut ex invidia senatoria
46 3 | censoris opinione standum non putavit, quid est quam ob rem quisquam
47 | accusatorem filio suo fore neminem putavit, nisi qui in matrimonium
48 | coniunctionem pignori fore putavit.
Pro Flacco
Caput
49 9 | iracundiae suae neque reticendam putavit; questus est libertum suum
50 20 | audiendum sibi de ambitu putavit, cum bellum iam gerente
Pro Milone
Caput
51 2 | tamen senatus constituendam putavit. Erant enim leges, erant
52 1 | quaerendam, non interitum putavit.
53 | contempsit ac pro nihilo putavit, quae neque maximo animo
Pro Murena
Caput
54 87 | qua se honestiorem fore putavit etiam ceteris ante partis
Pro Plancio
Caput
55 2 | essent esse notum.' ita putavit senatus, cum reo tribus
56 | publica nec pro me defugiendas putavit. atque utinam quam ego sum
57 1 | senatus pro me gratias agendas putavit, ei ego a me referendam
Pro Rabirio
Caput
58 28 | campo Martio defigendam putavit, quod tandem excogitabitur
Pro Rabirio Postumo
Caput
59 27 | sed tempori adsignandum putavit; Postumo crimen vestitus
Pro Sestio
Caput
60 58 | et huic imperio gloriosum putavit constitutum a se regem quam
61 71 | et ad concordiam civium putavit et ad perficiundi facultatem
62 89 | contineret? et vinci turpe putavit et deterreri (et clam eripi:
63 108 | non indignissimum facinus putavit illum non dicam loqui, sed
64 112 | senectutis satis iustam putavit; nemo fuit qui se non rem
65 128 | conservanda decernendum putavit. quem curia magis requisivit,
Pro Sulla
Caput
66 6 | Cornelium defendendum putavit, quis eis horum adfuit?
67 13 | nostrum id sibi suscipiendum putavit de quo aliquid scire ipse
68 15 | calamitate atque adflictum putavit ut nihil sibi ex pristina
69 64 | legis acerbitatem mitigandam putavit. Sed quid ego de hoc plura
Tusculanae
Liber, Caput
70 Tusc, XXXIII| attingerent, funditus eiciendas putavit. ~[94] Hoc loco multa ab
|