Brutus
Caput
1 108 | litteratiusque quam ceteri; P. Scaevola valde prudenter et acute;
2 145 | peritorum eloquentissimus Scaevola putaretur. qui quidem cum
3 148 | elegantium parcissimus, Scaevola parcorum elegantissimus;
4 155 | sapientius fecisse quam Scaevola—hic enim causas studiose
5 155 | in re inferior esset quam Scaevola —, sic Servius sapientissume,
6 161 | Crassus; nam censuram sine Scaevola gessit: eum enim magistratum
7 198 | quantam sibi potentiam Scaevola adsumeret, si nemo auderet
8 212 | publicam vindicavit, Q. Scaevola augure, qui peritissimus
9 229 | 229] Is L. Crasso Q. Scaevola consulibus primum in foro
10 328 | ille a Crasso consule et Scaevola usque ad Paulum et Marcellum
De finibus
Liber, Par.
11 I, | Graecum dici velit, ut a Scaevola est praetore salutatus Athenis
12 I, | Lucilius, apud quem praeclare Scaevola: ~Graecum te, Albuci, quam
13 II, | iudicandam, ut anno proximo P. Scaevola tribunus plebis ferret ad
De legibus
Liber, Caput
14 II, 112 | ceperit. ~XX Haec nos a Scaevola didicimus, non ita descripta
De officiis
Liber, Caput
15 III, 298 | sapientissimi consules Crassus et Scaevola. Usu vero urbis prohibere
16 III, 313 | 62] Quintus quidem Scaevola, Publi filius, cum postulasset,
17 III, 321 | quaestio est. Q. quidem Scaevola, pontifex maximus, summam
De oratore
Liber, Caput
18 I, IX | 35] Tum Scaevola comiter, ut solebat, "cetera"
19 I, XI | non sum" inquit "nescius, Scaevola, ista inter Graecos dici
20 I, XIII | fateor; sed vide ne hoc, Scaevola, totum sit a me: nam ego,
21 I, XVI | 71] Nam quod illud, Scaevola, negasti te fuisse laturum,
22 I, XVII | 74] Tum ridens Scaevola "non luctabor tecum," inquit "
23 I, XXIII | auctoritatem tuam neglegere, Scaevola, fas mihi non esse puto -
24 I, XXXV | vellent ab eo peroratum. Tum Scaevola "quid est, Cotta?" inquit "
25 I, XXXV | igitur facis idem," inquit Scaevola" quod faceres, si in aliquam
26 I, XXXV | inquit Cotta "a te peto, Scaevola: - me enim et hunc Sulpicium
27 I, XXXV | sed tu hanc nobis veniam, Scaevola, da, et perfice, ut Crassus
28 I, XXXVI | non queo etiam te haec, Scaevola, desiderare, quae neque
29 I, XXXVI | ridens et stomachans P. Scaevola, cum Hypsaeus maxima voce?
30 I, XXXVIII| exspectatione defensa est? Cum Q. Scaevola, aequalis et conlega meus,
31 I, XLI | non dicerem hoc, audiente Scaevola, nisi ipse dicere soleret
32 I, XLIII | quem civilis scientia, quam Scaevola non putat oratoris esse
33 I, XLIV | His ego de causis dixeram, Scaevola, eis, qui perfecti oratores
34 I, XLIX | per mihi mirum visum est, Scaevola, te hoc illi concedere,
35 I, LVIII | difficile, credo, sit, cum hoc Scaevola communicare; quamquam ipsi
36 I, LXII | 265] Nunc et Scaevola, quoniam in Tusculanum ire
37 I, LXII | Placuit sic omnibus. Tum Scaevola "sane" inquit "vellem non
38 II, VI | tamen ita solet narrare Scaevola, conchas eos et umbilicos
39 II, VI | sentiebam: nam "si," inquam "Scaevola, nullum erit testamentum
40 II, LV | LV] Sed ut in Scaevola continuit ea Crassus atque
41 II, LXVII | sentias ac loquare; ut noster Scaevola vola Septumuleio illi Anagnino,
42 II, LXX | videretur, et valde absoluto Scaevola gauderet neque intellegeret
Laelius de amicitia
Caput
43 3 | 3] Itaque tum Scaevola cum in eam ipsam mentionem
44 4 | disputata ab eo meminisset Scaevola. Genus autem hoc sermonum
45 7 | quaerunt, credo ex hoc item Scaevola, quonam pacto mortem Africani
46 8 | 8] Scaevola: Quaerunt quidem, C. Laeli,
47 8 | Laelius: Recte tu quidem, Scaevola, et vere; nec enim ab isto
48 14 | alii plures, tuque etiam, Scaevola, mecum venisses, triduum
49 16 | existimes, quae praecepta des. ~Scaevola: Mihi vero erit gratum;
50 25 | quoddam filum orationis tuae. ~Scaevola: Tum magis id diceres, Fanni,
51 25 | iustissimo viro defendere. ~Scaevola: Quid? amicitiam nonne facile
52 33 | 33] Scaevola: Recte tu quidem. Quam ob
53 37 | hospes familiae vestrae, Scaevola, cum ad me, quod aderam
54 40 | Etenim eo loco, Fanni et Scaevola, locati sumus ut nos longe
55 50 | rem hoc quidem, Fanni et Scaevola, constet, ut opinor, bonis
Orator
Caput
56 149 | scite exagitat in Albucio Scaevola: ~ quam lepide lexis
Pro Balbo
Caput
57 | gesserunt. Etenim si Q. Scaevola ille augur, cum de iure
Pro Caecina
Caput
58 69 | hoc doceret, illud quod Scaevola defendebat, non esse iuris,
Pro Cluentio
Caput
59 4 | litium non esse iudicium. Scaevola condemnatus est aliis criminibus,
Pro Rabirio
Caput
60 21 | putabat, cum denique Q. Scaevola confectus senectute, perditus
61 21 | Scauro, Catulo, Metello, Scaevola, cum bonis denique omnibus
Pro Roscio Amerino
Caput
62 33 | in funere C. Mari ut Q. Scaevola volneraretur, vir sanctissimus
63 34 | non est. Illud, quia in Scaevola factum est, magis indignum
Topica
Caput
64 24 | ita respondeas: Quoniam P. Scaevola id solum esse ambitus aedium
65 37 | 37] Scaevola autem P. F. iunctum putat
|