Academica
   Liber, Caput
 1        I,   1|           In Cumano nuper cum mecum Atticus noster esset, nuntiatum
 2        I,   1|       ecquid forte Roma novi. <Tum> Atticus 'Omitte ista quae nec percunctari
 3        I,   5|      quisquis Minervam docet.' ~Tum Atticus 'Tu vero' inquit 'perge
 4        I,   7|                7] 'Nos vero' inquit Atticus; 'quin etiam Graecis licebit


Brutus
   Caput
 5  11          |                             11] Tum Atticus: eo, inquit, ad te animo
 6  14          |             mihi saluti fuisse. Tum Atticus: optatissimum mihi quidem
 7  63          |     arbitror plurumas esse—est enim Atticus, quoniam certe Athenis est
 8  72          |             eum fabulam docuisse et Atticus scribit et nos in antiquis
 9  99          |            et bonam et nobilem. Tum Atticus: quid ergo? estne ista Fanni?
10 122          |     persequamur. Nobis vero, inquit Atticus, et vehementer quidem, ut
11 157          |           quo pacto devenerint. Hic Atticus: dixeram, inquit, a principio,
12 176          |         revortamur. ~Censeo, inquit Atticus; eloquentis enim videbare,
13 183          |        facile primas tulerunt. ~Hic Atticus: quo modo istuc dicis, inquit,
14 244          |                            244] Tum Atticus: tu quidem de faece, inquit,
15 251          |            cupio audire quid tandem Atticus iudicet. ~Et ille: praeclare,
16 252          |            Sed tamen, Brute, inquit Atticus, de Caesare et ipse ita
17 269          |     instituta cognoverat. ~Hoc loco Atticus: putarem te, inquit, ambitiosum
18 292          |            oratione digressio. ~Tum Atticus: aliquotiens sum, inquit,
19 299          |            velim. ~Ut voles, inquit Atticus. ego enim non alienum a


De finibus
   Liber, Par.
20       II,    |        coepimus, suppeditabit nobis Atticus noster e thesauris suis


De legibus
   Liber, Caput
21       II,  64|                                  1] Atticus: Sed visne, quoniam et satis
22       II,  65|                                  2] Atticus: Equidem, qui nunc potissimum
23       II,  66|         quae te non attingit Tite. ~Atticus: Quae tandem ista causa
24       II,  67|                                  4] Atticus: Ego vero tibi istam iustam
25       II,  68|                                  5] Atticus: Equidem me cognosse admodum
26       II,  69|                                  6] Atticus: Recte igitur Magnus ille
27       II,  86|                                 23] Atticus: Conclusa quidem est a te
28       II,  86|           leges dare consentaneas? ~Atticus : Immo prorsus ita censeo. ~
29       II,  87|                                 24] Atticus: Suade igitur si placet
30       II,  87|            Non es dicturus aliter? ~Atticus: Prorsus maiorem quidem
31       II,  87|             ne longum fiat videte. ~Atticus: Utinam quidem! Quid enim
32       II,  95|                                 32] Atticus: Age iam ista video fateorque
33       II,  97|                                 34] Atticus: Credo hercle ita esse,
34       II,  97|             ipsa lege dictum puto. ~Atticus: Adsentior, quoniam omnis
35       II,  97|      reprehendam sane quaero Tite. ~Atticus: Quid tandem id est? ~
36       II,  98|    nocturnis sacrificiis mulierum. ~Atticus: Ego vero adsentior, excepto
37       II,  99|                                 36] Atticus: Excipis credo illa quibus
38       II,  99|           oculorum adici fas fuit? ~Atticus : Tu vero istam Romae legem
39       II, 108| superstitionis aliquid accesscrit. ~Atticus: Habeo ista. Nunc de sacris
40       II, 109|                                 46] Atticus: Ita credo. Sed tamen hoc
41       II, 121|                                 58] Atticus: Video quae sint in pontificio
42       II, 121|          sepelin, sed qui humetur. ~Atticus: Quid quod post XII in urbe
43       II, 125|           lugubres nominantur. ~XXV Atticus: : Gaudeo nostra iura ad
44       II, 132|         publieam contineat maxime. ~Atticus : Tu vero dic et istam rationem
45      III, 133|            laudo quam necesse est. ~Atticus: Platonem videlicet dicis. ~
46      III, 133|        Marcus: Istum ipsum Attice. ~Atticus: Tu vero eum nec nimis valde
47      III, 133|         gravitatis cum humanitate. ~Atticus: Sane gaudeo quod te interpellavi,
48      III, 133|     propriis generis sui laudibus? ~Atticus: Sane quidem, sicut de religionum
49      III, 137|          leges veniamus si placet. ~Atticus: Mihi vero et istud et ordo
50      III, 145|                                 13] Atticus: Reddes igitur nobis, ut
51      III, 145|     institui nostra iura attingam. ~Atticus: Istud maxime exspecto disserendi
52      III, 146|                                 14] Atticus: Ain tandem? Etiam a Stoicis
53      III, 146|      praeter hunc inveniri potest? ~Atticus: Puto posse, et quidem aliquem
54      III, 150|              in urbemque redeatur. ~Atticus: Nobis vero placet, sed
55      III, 158|         vetere sententia permanes. ~Atticus: Nec mehercule ego sane
56      III, 161|                                 29] Atticus: Ille vero etsi tuus est
57      III, 162|                                 30] Atticus: Locus certe non derit,
58      III, 165|        optimatibus, populo libera. ~Atticus: Ita mehereule attendi,
59      III, 169|         vultu eius intellego. ~XVII Atticus: Mihi vero nihil umquam
60      III, 179|            forte quid desideratis. ~Atticus: Quid? Si nos tacemus, locus
61      III, 180|                                 48] Atticus: Quid? De iure populi Romani,
62      III, 180|            loco est quod requiras? ~Atticus: Egone? Quod ignorari ab
63      III, 181|           relicta sunt et tradita. ~Atticus: Sic prorsum censeo, et


Orator
   Caput
64  29          |          Aeschines neve Demosthenes Atticus.