Parte,  Cap., §, Capoverso

 1   1,    1,   5, 48, p.  823|      damnata, sum damnata. Accessit confessarius ad eam consolandam; sed
 2   1,    2,   1, 6, p.  827 |            videtur, dicit: Si vero (confessarius) non potest clare percipere
 3   1,    7,   0, 16, p.  858|             semper erant. Iis dixit confessarius: Agedum, nolite amplius
 4   1,    7,   1, 17, p.  858|         alienas res acceperunt, cum confessarius eis dicit ut restituant,
 5   1,    7,   1, 17, p.  858|      iustitiae obligatio, a qua nec confessarius nec episcopus nec papa dispensare
 6   1,    7,   1, 18, p.  858|           ad restituendum obligavit confessarius, et forsan eum, nisi prius
 7   1,    7,   1, 18, p.  859|        adimpleverat, ei demum dixit confessarius: Age, si absolutionem vis,
 8   1,    7,   1, 18, p.  859|             crumenam mihi da, dixit confessarius. Respondit nobilis: Pater,
 9   1,    7,   1, 19, p.  859|              Ad coenobium ut rediit confessarius, daemonem vidit plorantem
10   1,    7,   1, 23, p.  860|  relinqueret restituere repugnabat. Confessarius, ut ille resipisceret, hoc
11   1,    7,   1, 24, p.  860|      dominus, licet aliquis ignarus confessarius (sed nunc gratia Dei huiusmodi
12   1,    8,   0, 9, p.  863 |           meam amittere non possum. Confessarius respondit quod alias eum
13   2,    4,   0, 7, p.  868 |           saepius possunt, prut eis confessarius suadebit. Dicebat s. Franciscus
14   2,    5,   1, 3, p.  870 |       iterum confiteri vult. Quando confessarius huiusmodi animabus scrupulosis
15   2,    5,   1, 3, p.  870 |           contentum esse de eo quod confessarius dicit est superbia et fidei
16   2,    5,   1, 4, p.  870 | confessarium vocavit; sed, antequam confessarius veniret, venit daemon eique
17   2,    5,   4, 47, p.  880|          Hoc sufficit: curabit enim confessarius spinam quae te occidit,
18   2,    5,   4, 49, p.  880|            quid dicis? Ausculta. Si confessarius vivus esset comburendus
19   2,    5,   4, 49, p.  880|             illud haud manifestare. Confessarius de rebus in confessione
20   2,    5,   4, 50, p.  881|                    50. Sed timeo ne confessarius, audiendo peccatum meum,
21   2,    5,   4, 50, p.  881|        illam a morte liberando? Hoc confessarius facit quando poenitens malum
22   2,    5,   4, 53, p.  881|       confiteri, ipse sedem, in qua confessarius sederet, accepit; quem actum
23   2,    5,   4, 53, p.  881|            loquuntur superbia ac si confessarius esset subditus, et ipsi
24   2,    5,   4, 53, p.  882|        remedium acceptate  ./. quod confessarius vobis praebet, et si vos
25   2,    5,   4, 54, p.  882|                                 54. Confessarius tibi dicit quod te absolvere
26   2,    5,   4, 54, p.  882|        amplius non restituit? Iubet confessarius ut infra octo vel decem
27   2,    5,   4, 55, p.  882|             respondit: Hic est meus confessarius, qui, quia me, semper ac
28   2,    5,   4, 55, p.  882|       frater mi, noli irasci quando confessarius absolutionem tibi differt
29   2,    5,   4, 55, p.  882|             te non potest absolvere confessarius absque aliquo extraordinario
30   2,    5,   4, 55, p.  882|        damnaberis tu, et damnabitur confessarius. Ideoque acquiesce et fac
31   2,    5,   4, 55, p.  882|          acquiesce et fac quod tibi confessarius dicit: quia, quando redibis
32   2,    5,   4, 55, p.  882|         quando redibis quodque tibi confessarius imposuit feceris procul
33   2,    5,   4, 58, p.  883|    confessio? Quid intendis? Vis ut confessarius peccata que commisisti approbet?
34   2,    5,   4, 58, p.  883|            quemadmodum quidam fecit confessarius cui quaedam mulier, ut propria
35   2,    5,   4, 58, p.  883|             narrabat. Age (ei dixit confessarius) pro peccatis tuis recita
36   2,    5,   4, 59, p.  883|          species declaretur, aut ut confessarius periculum in quo poenitens
37   2,    5,   4, 59, p.  883|           iudicatis quod ordinarius confessarius, quia melius de vestra instructus
38   2,    5,   5        884  |            poenitentia quam imponit confessarius.~
39   2,    5,   5, 61, p.  884|             poenitentiam, quam ipsi confessarius imponet, adimplendi. Sed
40   2,    5,   5, 63, p.  884|       potest ut ille idem aut alius confessarius poenitentiam illam mutet.~
41   2,    5,   5, 64, p.  884|           illud tempus quod statuit confessarius: et si confessarius tempus
42   2,    5,   5, 64, p.  884|         statuit confessarius: et si confessarius tempus non statuerit, statim
43   2,    5,   5, 65, p.  884|         totum id quod mihi imposuit confessarius. Et quare huiusmodi poenitentiam,
44   2,    5,   5, 65, p.  884|         quod vobis commendo: quando confessarius aliquam vobis poenitentiam
45   2,    7,   4, 1, p.  889 |           sic obiit. Episcopus, qui confessarius eius erat eamque sanctam
46   2,    7,   6, 1, p.  890 |      peccata confiteri incoepi, sed confessarius meus illico mihi dixit:
47   2,    7,   6, 1, p.  890 |        magna fueram peccatrix: mihi confessarius respondit quod tamquam tentationem
48   2,    7,   7, 1, p.  891 |         corpus eius redierunt. Unde confessarius, quid esset suspicans, rediit