Parte, Cap., §, Capoverso
1 0, 1, 0, 9, p. 806 | plures animae intereunt. Adeo aliqui rubore afficiuntur
2 0, 2, 0, 12, p. 810| familiam sese recepit atque adeo in spiritu et sanctitate
3 1, 1, 1, 15, p. 814| veritas probationes habet adeo evidentes ut illam non amplectens
4 1, 1, 1, 18, p. 815| accersivit et coram illa adeo puerum flagellare fecit
5 1, 1, 3, 31, p. 819| assidue amoris actus, qui adeo Deo arrident, elicere curemus.~
6 1, 1, 5, 38, p. 820| dixit: Quoniam caupo iste adeo fuit temerarius, ego volo
7 1, 3, 2, 22, p. 835| principis aderat quidam puer adeo pius ut numquam sacro interesse
8 1, 4, 1, 11, p. 840| ad societatem vocatus, adeo superiores eius rogavit
9 1, 4, 1, 11, p. 841| quaesivit; sed Theodorus adeo Deum rogavit ut Deus ipse
10 1, 4, 2, 20, p. 843| obscoenum librum legit, et adeo se improbavit ut omnium
11 1, 6, 0, 4, p. 850 | mulierem illam a qua adeo amabatur, derelinquere.
12 1, 6, 0, 6, p. 850 | est ipsis daemoniis exosa; adeo ut quidam magus qui solebat
13 1, 6, 0, 16, p. 852| excepit cuiusdam iuvenis adeo hoc inhonesto vitio lutati
14 1, 6, 0, 20, p. 853| aliquod inhonestum audiebat, adeo horresecbat ut animo deficeret
15 1, 7, 1, 27, p. 860| possideant nos. Sunt qui adeo rebus inserviunt ut pro
16 2, 4, 0, 11, p. 869| remansit in gula, quae statim adeo intumuit ut infelix magno
17 2, 5, 1, 11, p. 871| confessario aperuit, et adeo cara Deo evasit ut Dominus
18 2, 5, 2, 12, p. 872| 12. Peccatorum dolor est adeo ad remissionem necessarium
19 2, 6, 0, 6, p. 887 | maledixisset, capilli earum statim adeo albi evaserunt uti si decrepitarum
20 2, 7, 1, 1, p. 888 | exemplarem vitam ducebat, adeo ut ab omnibus sanctus appellaretur,
21 2, 7, 3, 1, p. 889 | emittentem foetorem, ex quo adeo contremuit ut iam quasi
22 2, 7, 4, 1, p. 889 | orationem ac sacramenta, adeo ut proprius eius episcopus
|