Parte,  Cap., §, Capoverso

 1   0,    1,   0, 4, p.  804 |      non fugit aut non amovet occasionem  ./. proximam, quando est
 2   1,    1,   5, 42, p.  822|  expedit expectare tempus aut occasionem opportuniorem, ut magis
 3   1,    1,   5, 44, p.  822|     sui spiritus infirmitate, occasionem peccandi capit. Scit, exempli
 4   1,    1,   5, 44, p.  823|       gravi incommodo possit, occasionem auferre, abstinendo illuc
 5   1,    1,   5, 51, p.  824|      omnem scandali auferrent occasionem.~
 6   1,    2,   1, 12, p.  828|     hoc vitio liberet; et cum occasionem habes irascendi, assuesce
 7   1,    6,   0, 17, p.  852|       necessarium, est fugere occasionem. Generaliter loquendo inter
 8   1,    6,   0, 17, p.  852|       horum omnium primum est occasionem fugere. Dicit scriptura:
 9   1,    6,   0, 17, p.  852|     vincunt pavidi, idest qui occasionem fugiunt. Tu dicis: Spero
10   1,    6,   0, 19, p.  853|        si salvi esse velimus, occasionem fugere debemus. Et 1. oportet
11   2,    5,   3, 31, p.  877|     inter proximam et remotam occasionem. Occasio remota illa est
12   2,    5,   3, 31, p.  877|     hi absolvi nequeunt, nisi occasionem fugere firmiter proponant;
13   2,    5,   3, 31, p.  877|    nequit, nisi prius auferat occasionem, qum enim opus occasionem
14   2,    5,   3, 31, p.  877|     occasionem, qum enim opus occasionem auferendi sit maxime arduum,
15   2,    5,   3, 31, p.  877|   recipiant, eam non auferunt occasionem, post absolutionem difficulter
16   2,    5,   3, 32, p.  877|     est absolutionis ille qui occasionem auferre nollet, et tantum
17   2,    5,   3, 32, p.  877| quomodo confidere potes te in occasionem coniicere et non peccare?
18   2,    5,   3, 34, p.  878|       possum. Ergo vis dicere occasionem tuam non voluntariam sed
19   2,    5,   4, 58, p.  883|   peccata, alios criminantur: Occasionem mihi dedit persona illa;