Parte,  Cap., §, Capoverso

 1   1,    3,   2, 18, p.  834|  Impotentia realis est quum quis infirmus esset in lecto aut in carcerem
 2   1,    7,   0, 8, p.  856 |   coeperunt: Iesu, Iesu! delirat infirmus. Ille replicavit: Non deliro,
 3   1,    7,   1, 19, p.  859|      confessario fuit obligatus. Infirmus quatuor accersivit personas,
 4   1,    7,   1, 22, p.  859|      restituendum obligavit. Sed infirmus eques respondit: Pater mi,
 5   1,    7,   1, 23, p.  860|      corpus ungeret. Tres filios infirmus habebat: sed nemo illorum
 6   2,    4,   0, 8, p.  868 |      exspectari non debet quando infirmus est ab omni spe derelictus;
 7   2,    5,   5, 66, p.  884|          Turlot quod quum quidam infirmus per annum multis doloribus
 8   2,    5,   5, 66, p.  884|     alium annum tolerare. Elegit infirmus tres illos dies purgatorii;
 9   2,    5,   5, 66, p.  884|    angelus invisit; cum quo fuit infirmus conquestus quis ipsum deceperat,
10   2,    5,   5, 66, p.  884|   pluribus annis cruciaris? Unde infirmus rogavit angelum ut potius
11   2,    6,   0, 1, p.  886 |       unctione facta a sacerdote infirmus morti stempore recipit gratiam
12   2,    6,   0, 1, p.  886 |       ubi saluti animae expedit (infirmus) consequitur. Ex hoc intelligere
13   2,    6,   0, 1, p.  886 | declaratur; quin expectetur quod infirmus vivere desperetur. Tunc
14   2,    6,   0, 1, p.  886 |         naturaliter loquendo) ut infirmus reconvalescat; quia Deus
15   2,    6,   0, 1, p.  886 |       facere deberet: sed quando infirmus potest adhuc naturaliter
16   2,    6,   0, 2, p.  886 |          fiduciam excitando, qua infirmus sublevatur, morbi incommoda
17   2,    6,   0, 4, p.  886 |        gratia Dei simus: ideoque infirmus debet ante omnia peccata
18   2,    7,   2, 1, p.  889 |     respondit pater. Quia, dixit infirmus, ego sum damnatus: peccata