Parte, Cap., §, Capoverso
1 1, 6, 0, 1, p. 848 | materiam dubiis suum consulat confessarium. Hic tamen in generali moneo
2 1, 6, 0, 18, p. 853| quum morti esset proxima, confessarium voacvit eique profusis lacrymis
3 1, 7, 0, 8, p. 856 | Item relinquo daemoniis confessarium meum, qui in vita me semper
4 1, 7, 0, 9, p. 856 | videantur, sed consulat confessarium vel alios doctos homines,
5 2, 4, 0, 5, p. 868 | quod daret surgens ut ad confessarium rediret, sufficit ut contritionis
6 2, 5, 1, 4, p. 870 | fuerat, morti proximus, confessarium vocavit; sed, antequam confessarius
7 2, 5, 4, 51, p. 881| hanc vitam redierat. Unde confessarium vocavit profuisisque lacrymis
8 2, 5, 4, 53, p. 881| liberare. Unde opus est ut confessarium tota cum humilitate alloquatur.
9 2, 5, 4, 55, p. 882| habituatum habebat peccatum, et confessarium sibi elegerat qui semper
10 2, 5, 4, 59, p. 883| vobis dare potest consilium, confessarium mutare non tenemini. Curate
11 2, 5, 4, 60, p. 883| confiteri? Hoc est Christum et confessarium deludere. Curate itaque,
12 2, 7, 5, 1, p. 890 | erant impuritates. Quare confessarium certiorem fecit, qui ut
13 2, 7, 7, 1, p. 891 | quae exterum expectabat confessarium, rogavit unum eorum ut suam
|