Parte,  Cap., §, Capoverso

1   1,    1,   5, 41, p.  821| Augustinus, qui sua eleemosyna vellet corrumpere divinam misericordiam,
2   1,    1,   6, 53, p.  824|     Deo exhibetur, uti si quis vellet sanctam Virginem pro Deo
3   1,    1,   6, 53, p.  824|      est cum quis ope daemonis vellet agere aliquid quod humanas
4   1,    1,   6, 55, p.  825|       pretio aestimabili emere vellet sancti aliquam reliquiam,
5   1,    4,   1, 9, p.  840 |      esset dedecori contrahere vellet. Ad religiosum statum tamen
6   1,    8,   0, 14, p.  864|     gravissimo proximi peccato vellet suspicari. Dixi: sine aliqua
7   2,    5,   4, 38, p.  878|       quum vero ex illa egredi vellet, magistrum suum transeuntem
8   2,    7,   3, 1, p.  889 |        contremuit ut iam quasi vellet se a fenestra proiicere.
9   2,    7,   6, 1, p.  890 | principibus. Quam quum rex, an vellet nubere, interrogasset, respondit