Copertina | Indice: Generale - Opera | Parole: Alfabetica - Frequenza - Rovesciate - Lunghezza - Statistiche | Aiuto | Biblioteca IntraText
S. Alfonso Maria de Liguori
Glorie di Maria

IntraText CT - Lettura del testo
Precedente - Successivo

Clicca qui per nascondere i link alle concordanze

- 721 -


64. *

Narra S. Gregorio che vi fu una donzella chiamata Musa, molto divota della Madre di Dio; ma perché per lo mal esempio delle compagne stava in pericolo di perdere l'innocenza, le apparve un giorno Maria con molte sante e le disse: Musa, vuoi venire tu ancora con queste? E rispondendo ella di sì, le soggiunse: Or via ritirati dalle tue compagne e apparecchiati, perché da qui a un mese verrai. Musa in fatti si ritirò e narrò la visione. Giunto il trigesimo giorno, si ridusse a morte; ed ecco allora di nuovo le apparve la SS. Vergine, la quale chiamandola ed ella rispondendo, Ecco, Signora, vengo, dolcemente spirò (S. Greg., lib. IV dial., c. 17).




* Esempio 64. - S. GREGORIUS MAGNUS, Dialogorum lib. 4, cap. 17, ML 77-348, 349: «Sed neque hoc sileo quod praedictus (cap. 12: qui nunc in hac urbe monasterio praeest quod appellatur Renati) Probus Dei famulus de sorore sua, nomine Musa, puella parva, narrare consuevit, dicens, quod quadam nocte ei per visionem sancta Dei Genitrix semper Virgo Maria apparuit, atque coaevas ei in albis vestibus puellas ostendit. Quibus cum illa admisceri appeteret, sed se eis iungere non auderet, beatae Mariae Virginis voce requisita est an velit cum eis esse atque in eius obsequio vivere. Cui cum puella eadem diceret: «Volo», ab ea protinus mandatum accepit, ut nihil ultra leve et puellare ageret, et a risu et iocis abstineret, sciens per omnia quod inter easdem virgines quas viderat, ad eius obsequium die trigesimo veniret. Quibus visis, in cunctis suis moribus puella mutata est, omnemque a se levitatem puellaris vitae magnae grativatis detersit manu. Cumque eam parentes eius mutatam esse mirarentur, requisita rem retulit, quid sibi Dei Genitrix iusserit, vel qua die itura esset ad obsequium eius indicavit. Tunc post vigesimum quintum diem febre correpta est. Die autem trigesimo, cum hora exitus eius appropinquasset, eamdem beatam Genitricem Dei, cum puellis quas per visionem viderat, ad se venire conspexit. Cui se etiam vocanti respondere coepit, et depressis reverenter oculis aperta voce clamare: «Ecce, Domina, venio, ecce, Domina, venio.» In qua etiam voce spiritum reddidit, et ex virgineo corpore, habitatura cum sanctis virginibus, exivit.»






Precedente - Successivo

Copertina | Indice: Generale - Opera | Parole: Alfabetica - Frequenza - Rovesciate - Lunghezza - Statistiche | Aiuto | Biblioteca IntraText

IntraText® (V89) © 1996-2006 EuloTech