Apologia
   Cap.
 1    77    |        solitudinem circumveniret, infit generum suum obiurgare,


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 2  1,     7|          replaudens: «Me miserum» infit «qui dum voluptatem gladiatorii
 3  1,    12|       bene quietum circumstetere. Infit illa cum gladio: «Hic est,
 4  2,    13|      negotii quod gerebat oblitus infit ad eum: «Quam olim equidem
 5  2,    19|           cavillus hinc inde. Tum infit ad me Byrrhena: «Quam commode
 6  2,    21|       pollice clementer subrigens infit Thelyphron: «Pupillus ego
 7  4,    25|            sic adsuspirans altius infit: «Em nunc certe nunc maxime
 8  5,     5|         nocte ad suam Psychen sic infit maritus namque praeter oculos
 9  5,     9|        perstrepebant. sic denique infit altera: 'En orba et saeva
10  6,    11| inequitante vocatae Psychae Venus infit talia: 'videsne illud nemus,
11  7,     4|         communi conferebat arcae, infit etiam de salute commilitonum
12  7,    25|     pulsatus et calcibus contusus infit deierans nullum semet vidisse
13  8,    28| providentia meritum reportaverit. Infit vaticinatione clamosa conficto