Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] hukliwa 1 hukliwy 1 humani 1 i 437 ich 20 id 1 ida 9 | Frequency [« »] ----- ----- 506 w 437 i 382 nie 360 sie 247 z | Franciszek Ksawery Dmochowski Sztuka Rymotwórcza IntraText - Concordances i |
Piesn
1 Inc | Horatius, De Arte poetica~ ~Tak i ja, nic nie pisząc sam, 2 Inc | sztuka rymotwórskii wsadza~I gdzie jej niewiadomość poetę 3 Tresc | Jasność~Wzgląd na czystość i zgodę języka. Tworzenie 4 Tresc | wyrazów~Praca w poprawie i wykształceniu dzieła~Potrzeba 5 Tresc | krytyki. Charakter pochlebnego i rozsądnego krytyka~ ~PIEŚŃ 6 Tresc | Czego się chronić w żartach i fraszkach~Duch epigrammatyczny 7 Tresc | satyr~Znaczniejsi łacińscy i narodowi satyr pisarze~Czego 8 Tresc | dzieła~Oznaczenie miejsca i czasu sceny~Podobność do 9 Tresc | Uwaga względem aktorów, scen i przerwy między aktami~Historyja 10 Tresc | Stawniejsi jej w różnych wiekach i narodach autorowie~Stan 11 Tresc | Sztuka w zadziwieniu umysłów i poruszeniu serc ludzkich. 12 Tresc | autorem wiersza bohatyrskiego i których miał naśladowców~ 13 Tresc | machiny nadprzyrodzonej uderza i bawi czytelnika~Jaką mieli 14 Tresc | sądzić o mieszaninie religii i bajek pogańskich~Zdanie 15 Tresc | Zdanie o używaniu bajki. Moc i piękność przenośni~Charakteru 16 Tresc | osnowie dzieła~O powieściach i opisach~Co czyni piękność 17 Tresc | komedyi nowej~Wydanie wad i słabości serca ludzkiego. 18 Tresc | niestatka, rozrzutnika i poczciwego człowieka~Różność 19 Tresc | młodego, dojźrzałego człowieka i starca~Wzgląd na wiek, mieszkanie 20 Tresc | Wzgląd na wiek, mieszkanie i sposób życia ludzkiego~Wzgląd 21 Tresc | Uwagi względem poezyi i poetów~Nie godzi się być 22 Tresc | dowcip~Sztuka w sądzeniu i czynieniu wyboru między 23 Tresc | czynieniu wyboru między dawnymi i późniejszymi autorami~O 24 Tresc | rodzajowi ludzkiemu~Złość i pismu, i autorowi krzywdę 25 Tresc | ludzkiemu~Złość i pismu, i autorowi krzywdę czyni. 26 Tresc | autorowi krzywdę czyni. Cnota i prawda największą jest wszelkiego 27 Stan | owi satyry,~Inni sielanki i pieśni krasne.~Ja chciałem 28 Stan | ich sztuki szczery~Wydać i prawa odlać jej własne.~ ~ 29 Stan | gdy poważny koturn wystawi~I strasznym serca widokiem 30 Stan | śpiewać jak ten, co bawi~I trefną ludzi sceną rozśmiesza?~ ~ 31 Przed | szczęściu okręt daje~Żagle i rym za szczęściem przyjemnym 32 Przed | zbogaciły, dziwiłem się, a razem i sam ochoty nabrałem.~Szukałem 33 Przed | Horacy, Wida, Boalo Despro i Pop, angielski poeta. Arystoteles, 34 Przed | powszechne prawidła, a wniosków i stosunków z nich czynienie 35 Przed | nauczycielem, który chce razem dać i naukę, i przykład uczniowi 36 Przed | chce razem dać i naukę, i przykład uczniowi swemu. 37 Przed | rymotwórczej, osobliwie Horacego i Despra, chciałem podobnym 38 Przed | chętnie wyznaję; ale się też i moich myśli nie zapieram. 39 1 | krokiem zbyt odważnym gonię~I waszymi kwiatami dzieło 40 1 | Kto ma dowcip ścieśniony i genijusz suchy,~Tego Pegaz 41 1 | wierszów składaniem pracować~I nie sądź, że masz dowcip, 42 1 | Mierz się długo z twą głową i próbuj twej siły.~Płodna 43 1 | Ów piękne przypowieści i bajeczki prawi,~Ów trwoży 44 1 | musu żadnego nie lubi.~Lecz i ten niech się z próżnej 45 1 | Jak myśli, tak też trzeba i słów rozmaitych 1.~W czym 46 1(1) | czynią wiersz płaski; stąd i to niektórzy za prawidło 47 1 | hańbę tak myślić jak drudzy~I nie chcąc być rozumu, są 48 1 | uprzedza bystrolotne gońce~I prowadzi za sobą dawcę światła - 49 1 | Byleś tylko miał dowcip i umiał jej użyć 3.~Zmyślenie 50 1(2) | napisane. Wszakże czytając te i tym podobne wiersze, czegoś 51 1(2) | odległych, zaspakaja słuchacza i niejaką mu w uszach sprawuje 52 1(2) | wiersze rymami zdobiono i zdobią". (Ks. Kopczyński 53 1 | Zmyślenie jest żywiołem i duszą poety,~Gdy wytkniętej 54 1 | niesforne brał do niej ozdoby~I z różnych części sklecił 55 1 | podoba na widok stawiacie~I łudząc się zwodnymi piękności 56 1 | świeci,~Jeźli ją brzydka łata i podły sztych szpeci?~Same 57 1 | mistrzem, a nie widzimisię.~I cóż w obrazie twoim po pięknym 58 1 | czułego wlać nie można ducha.~I kto się na wyborze dzieła 59 1 | się sili.~A jako okazałe i wyniosłe mury~Nie uczynią 60 1 | biegłego architekta ręki,~Tak i dzieło ma tylko rozsypane 61 1 | kołowrotem,~Idzie do celu swego i gładko, i snadnie,~Nie wzbije 62 1 | do celu swego i gładko, i snadnie,~Nie wzbije się 63 1 | zewsząd wydać oku;~Obchodzi go i z przodu, i z tyłu, i z 64 1 | Obchodzi go i z przodu, i z tyłu, i z boku.~Idą na 65 1 | go i z przodu, i z tyłu, i z boku.~Idą na plac zrobione 66 1 | kształtem blanki,~Idą bindy i rzeźby, i okna, i ganki.~ 67 1 | blanki,~Idą bindy i rzeźby, i okna, i ganki.~Cóż, gdy 68 1 | bindy i rzeźby, i okna, i ganki.~Cóż, gdy zacznie 69 1 | pyszne szpalery,~A dalej i owoce, i zioła, i kwiaty.~ 70 1 | szpalery,~A dalej i owoce, i zioła, i kwiaty.~Piękny 71 1 | dalej i owoce, i zioła, i kwiaty.~Piękny widok, lecz 72 1 | złego na gorsze wprowadzi~I co miało być lepszym, to 73 1 | Choć będzie najwspanialsza i w wybornym rymie,~Z początku 74 1 | szlachetność jest źrzodlem.~I ów tok skromny, którym Tyrsys 75 1 | chudość myśli w nich ukrywa,~I gdzie same brzmią słowa, 76 1 | rozsądkiem iść rada,~Uważa, co i komu do twarzy przypada.~ 77 1 | kładzie za jedno rozumie~I jednakim wyraża tonem w 78 1 | Można pisać szlachetnie i dla samych dzieci.~Ten, 79 1(3) | jest ludziom naśladować i każdy kocha się w naśladowaniu". ( 80 1 | kolejno przedłuża okresy i skraca,~Niechaj głoska przy 81 1(4) | Biskupa Warmińskiego, Bajki i przypowieści szczególniejszej 82 1(4) | przyjemność, owa zwięzłość i jasność wyrażenia, owa stosowność 83 1(4) | do obyczajów ludzkich - i rozumnego czytelnika kontentuje, 84 1(4) | rozumnego czytelnika kontentuje, i nawet dzieciom uczuć się 85 1 | wart, kiedy ucho razi;~On i myśl twą zepsuje, i całą 86 1 | On i myśl twą zepsuje, i całą rzecz skazi.~Umiej 87 1 | malować rzeczy strasznie i przyjemnie,~Wesoło i okropnie, 88 1 | strasznie i przyjemnie,~Wesoło i okropnie, bo inaczej we 89 1 | opiewasz miłej wiosny wczasy~I pola chleborodne, i zielone 90 1 | wczasy~I pola chleborodne, i zielone lasy,~I niewinne 91 1 | chleborodne, i zielone lasy,~I niewinne igraszki, i słodkie 92 1 | lasy,~I niewinne igraszki, i słodkie uśmiechy,~I poczciwych 93 1 | igraszki, i słodkie uśmiechy,~I poczciwych skotarzów kradzione 94 1 | skotarzów kradzione uciechy,~I złote w pierwszych wiekach 95 1(5) | Kopczyńskiego. W dziele O wymowie i poezyi Ks. Golańskiego i 96 1(5) | i poezyi Ks. Golańskiego i w książce O prozodyi i hamonii 97 1(5) | Golańskiego i w książce O prozodyi i hamonii języka polskiego, 98 1(5) | czytanej, ale dla nowych i dobrych postrzeżeń godnej 99 1 | Wydał dokładnie greckie i łacińskie tony,~Zabrzmiał 100 1 | pięknej szukający chwały,~I tłumacz Argenidy, Potocki 101 1 | ruskich po nim skotarz godny,~I Gawiński w pastusze wdzięcznie 102 1 | przykre dźwięki wydawały~I ten pisał najlepiej, ten 103 1 | poety.~Niejedno narzekanie i z wyższych ust słyszę,~Że 104 1 | wyższych ust słyszę,~Że zdolny i niezdolny bez braku wiersz 105 1(7) | Powszechne zdanie Krasickiego i Naruszewicza na czele wszystkich 106 1(7) | poetów kładzie. Wszakże i ci nie są bez chwały, którzy 107 1 | tylko strzyże,~Żółcią pluje i splutą żółć za pokarm liże...~ 108 1 | Patrząc na twe zasługi, sławę i kredyty,~Ryknął, ruszywszy 109 1 | Będziemy na poetów z musem i przysadą,~Nierozumiałość 110 1 | najskromniej.~Czytać dawne języki i obce rozumieć~Dobrze jest, 111 1 | obrazu -~Możesz stworzyć i użyć nowego wyrazu.~Lecz 112 1 | Trzeba, żeby co zrobić, i miejsca, i czasu.~Niechaj 113 1 | żeby co zrobić, i miejsca, i czasu.~Niechaj cię próżnej 114 1 | pisaniu skory.~Rzadki ten, co i dobrze, i prędko napisze,~ 115 1 | Rzadki ten, co i dobrze, i prędko napisze,~Zatem, wy, 116 1 | A cały szpetnym brudem i błockiem zmącony.~Pośpieszaj, 117 1 | Jeźli ją tysiąc błędów i tysiąc wad szpeci?~Niech 118 1 | przyjaciół oświeca krytyka~I bez ogródki wszystko na 119 1 | Między tym, co pochlebia, i tym, co oświeca.~Ten ci 120 1 | dopełnia urzędu~Sędziego i żadnego nie przepuszcza 121 1 | języka tok uleje właśnie~I wyraz twój wyłoży, kiedy 122 1 | przysługi, do broni się bierze~I to za złość poczyta, co 123 1 | bym go nie chciał użyć. - I owszem, powabny.~- To niedobrze. - 124 1 | indziej dziwicielów chwyta~I kto tylko da ucho, temu 125 2 | przybrana, mile głaszcze uszy~I nigdy nastrzępionym wyrazem 126 2 | idzie. Sam głos przyrodzenia~I zdobić, i ożywiać ma pasterskie 127 2 | głos przyrodzenia~I zdobić, i ożywiać ma pasterskie pienia.~ 128 2 | zapalony~Porzuca proste fletnie i wiejskie bardony~I tam, 129 2 | fletnie i wiejskie bardony~I tam, gdzie tylko służy dźwięk 130 2 | senat, co myślą korony,~I żeby wiadomością dzieło 131 2 | dzieło przyozdobić,~Z Dametów i Menalków ministrów chce 132 2 | podłego grubijaństwa wady~I przyjemnym na dudce pasterskiej 133 2 | tonem -~Naśladuj Teokryta i pójdź za Maronem 2.~Godzien 134 2(2) | o nich dać zdanie:~Skąd i Maro, co męże, co wojny, 135 2 | same wdzięki~Ulały, w dzień i w nocy nie wypuszczaj z 136 2(3) | Teokryta.~Krasicki w tomie I Listów i pism różnych.~To 137 2(3) | Krasicki w tomie I Listów i pism różnych.~To zdanie 138 2 | jeszcze - rzadką sztuką - i lasy, i pola~Zrobić konsulów 139 2 | rzadką sztuką - i lasy, i pola~Zrobić konsulów godne 140 2 | pola~Zrobić konsulów godne i miłe dla króla;~Wydać, jak 141 2 | wiersza są zaszczyty,~Że i wdzięku przydaje rzeczy 142 2 | przydaje rzeczy pospolitej,~I najwyższa w nim z mocy swojej 143 2 | pochlebia, drugi raz gniewa się i gniewa,~Narzeka na odmienność, 144 2 | To wesele maluje, to żale i smutki.~Lecz żeby, jak powinna, 145 2 | Trzeba mieć duszę czułą i serca głos tkliwy.~Nie lubię 146 2 | choć go w sercu nie ma,~I zmyślone na wszelki raz 147 2 | przykrościom, choć srodze mu ciężą,~I całuje kajdany, które go 148 2 | Ustawnie się z rozumem i zmysłami kłóci.~Stąd szuka 149 2(6) | czytelnika mile zabawić mogą. I w tym gatunku poezyi starożytnych 150 2(6) | śpiewających widzimy. Zwłaszcza że i samego Wirgilijusza sielanki 151 2 | na nieszczęście wsławił?~I ty, Propercy, i ty, Gallu, 152 2 | wsławił?~I ty, Propercy, i ty, Gallu, co w starości~ 153 2 | swawolnym~Częstokroć wykraczacie i pędzlem zbyt wolnym~Malując 154 2 | życie~Ustawicznie podpada, i smutnej Kameny~Czułym głosem 155 2 | Czuj sam dobrze twą nędzę - i my będziem czuli.~Jak ten, 156 2 | najukochańszej co płakał Urszuli 10,~I co niedawno wydał Żale Orfeusza 11.~ 157 2 | Pieśń równie moc wyrazów i myśli wspaniałość,~I najwyższą 158 2 | wyrazów i myśli wspaniałość,~I najwyższą przyjmuje wiersza 159 2(12)| stosowniejszymi do muzyki i śpiewania uczynił.~ 160 2 | obiega wonne w polu kwiaty~I z nich na swą ozdobę znosi 161 2 | Maluje żarty, śmiechy, wesela i skoki 14,~To znowu niespodzianie 162 2 | słuchać lubi prawideł nauki~I nieład w niej szczęśliwy 163 2 | nic prócz słów nie widzę i nazwiska ody:~Owe suchych 164 2(14)| Anakreonta, których słodycz i w polskim tłumaczeniu przedziwnie 165 2 | herbarzów liczą antenaty 15~I z mężnego Jakuba, z nadobnej 166 2(15)| wieki nie zwalą,~Jelenną i Bajwolą nasroży Rogalą,~ 167 2(15)| zyski chyże,~A dopieroż i całe, i niecałe Krzyże...~ 168 2(15)| chyże,~A dopieroż i całe, i niecałe Krzyże...~Krasicki 169 2(15)| Krasicki w tomie II Listów i pism różnych.~ 170 2 | powinna.~W niej się mieści i miłość, i rozkosz niewinna;~ 171 2 | niej się mieści i miłość, i rozkosz niewinna;~Ale niechaj 172 2 | Lutnia Pindara, Flakka i Naruszewicza.~Epigramma 173 2 | Przy nim się obok kładą i żarty, i fraszki.~Strzeż 174 2 | się obok kładą i żarty, i fraszki.~Strzeż się razić 175 2 | epigrammach szukała okrasy~I kaznodziejskie nimi pstrzyły 176 2 | popsuło, gust dobry zaginął~I nim do nas powrócił - wiek 177 2 | życie Rzymiany prowadzą~I jak się Messalina rozpustna 178 2 | Wszędzie się równy ogień i dowcip wydaje.~Tych mistrzów 179 2 | Naruszewiczowie,~Lecz o nich i dawniejszych to przydam 180 2 | ostrzejszym następuje piorem~I na tych, co się z przodków 181 2 | przodków swoich dumnie chwalą,~I na tych, co kadzidła pochlebnicze 182 2 | kadzidła pochlebnicze palą,~I na tych, w powierzonym co 183 2 | dudkowi wierzą lub kobiecie,~I jako świat głupstwami cały 184 2 | głupstwami cały napełniony,~I jak teraz poczciwej trudno 185 2 | poczciwej trudno dostać żony,~I jak fircyk z Paryża po Warszawie 186 2 | Paryża po Warszawie lata,~I jak bieda chudego gnębi 187 2 | choć od nich nie lepsi i starzy, i młodzi,~A może 188 2 | nich nie lepsi i starzy, i młodzi,~A może więcej jeszcze 189 2 | W różnych rzeczy postaci i różnego zwierza~Bajka prosto 190 2 | prosty, zaleta z rzeczy i stosunku.~Lecz i w tym mało 191 2 | rzeczy i stosunku.~Lecz i w tym mało dobrze pisało 192 2 | smakiem czytam Sto bajek i oko,~Rzecz dobra, ale wiersze 193 2 | wdziękami natury pomieścić -~I przypowieść zaostrzyć, i 194 2 | I przypowieść zaostrzyć, i w bajce się pieścić,~Wszystko 195 2 | Krasicki śliczne zrobił bajki i powieści.~Jeźli więc w bajkach 196 2 | przykłady,~Idź za piękną naturą i stąpaj w tych ślady.~ ~ 197 2(16)| niechybnie przez swe męstwo i swe dzieła~Obronił to, co 198 2(16)| przemoc Polszcze wzięła,~Lecz i tak nieomylne powzięli nadzieje,~ 199 3 | czyni fortuna igrzyska,~I bawiąc nas, nie chcącym 200 3 | komedyja zbiera ludzkie wady,~I wykrętne podejścia, i pochlebne 201 3 | wady,~I wykrętne podejścia, i pochlebne zdrady,~I bezecne 202 3 | podejścia, i pochlebne zdrady,~I bezecne brzydkiego łakomcy 203 3 | brzydkiego łakomcy zmindactwo 2,~I głupią podejźrzliwość, i 204 3 | I głupią podejźrzliwość, i chytre matactwo.~A gdy takie 205 3 | idziesz w teatru zawody~I tam wspaniałych wierszy 206 3 | dzieła poświęcić zabawy~I chlubne zyskać całej poklaski 207 3 | będą, im częstsze na scenie~I po dwudziestu leciech zostaną 208 3 | pozwieszamy głowy.~Podobać się i wzruszyć - na tym sekret 209 3 | Źle trzymamy o tego dziele i rozumie,~Co nam rzeczy zamiaru 210 3 | zawiesza.~Niech będzie czas i miejsce oznaczone sceny.~ 211 3(2) | społeczności interesa, obyczaje i wady panujące a zwyczajne 212 3(2) | Tamta jest obrazem historyi i dawno już zeszłej sprawy 213 3(2) | codzienne przykłady, zwyczaje i postępowania ludzkie maluje. 214 3(2) | śmiesznym jest z siebie i wzgardy godnym, do trajedyi 215 3(2) | przyczyną wielkich odmian i nieszczęść". (Ks. Golański, 216 3(2) | Ks. Golański, O wymowie i poezyi).~ 217 3(3) | wystawia historyją Walentyna i Orsona, którzy się rodzą 218 3 | nagle się pokaże na jawie~I w niespodzianej wyda rzecz 219 3 | postawie.~Akcyja idzie zawsze - i na tym zależy,~Że bliżej 220 3 | prowadzi do swojego celu,~I gdy już miał dobrego pognębić 221 3 | Wskoczył kozieł w winnicę i narobił szkody;~Za ten go 222 3 | licznie skupionych mężach i niewiastach~Aktory, winnym 223 3(4) | Woltera, to najbardziej i spektatorów, i czytelników 224 3(4) | najbardziej i spektatorów, i czytelników razi, że Cynna 225 3 | wdzięk, mowie wspaniałość,~I w tak wysokim teatr zostawili 226 3(5) | kobiety niektóre poroniły i więcej grać jej zakazano.~ 227 3 | mogli Rzymianie 6.~Plaut i Terency pisał sztuki teatralne.~ 228 3 | szafarki~W różne świata narody i różnymi zwroty~Rozum głupstwem 229 3 | okowy,~Ocknęły się nauki i podniosły głowy.~Nachylone 230 3 | Molijera, Kornela, Rasyna~I Woltera wydała 7. Już nowy 231 3(6) | Sofokl i Eurypides, najsławniejsi 232 3(6) | mocy w poruszeniu serca i tkliwości sceny. Rzymianie, 233 3 | rzecz kończyła na wrzaskach i śmiechach.~Potem Bachus, 234 3 | niedawno tych widoków szczątki~I tych, gdzie śmieszne grano 235 3(7) | przy najżywszych myślach i najmocniejszych wyrazach 236 3(7) | szacują. Molijer, twórca i najlepszy pisarz komedyi 237 3(7) | wspaniałością charakterów i wysokością zdań celuje. 238 3(7) | to jest w wydaniu passyi i poruszeniu serca. Wolter 239 3 | burzy od północy, południa i wschodu,~Gdy złe wrogi po 240 3(8) | za tymi czasów odwłokami i mej trajedyjej odwlec się 241 3(8) | a baczę, że błazeństwo, i WM. sam podobno rzeczesz, 242 3 | Nie znał naród teatru i tylko u dworu~Grano sztuki 243 3(10)| Oprócz wielu tłumaczeń i innych dzieł, winniśmy pracowitemu 244 3 | dzieje,~A dla króla mądrego i narodu sławy~Nowe dziwy 245 3 | ustąpi, dzielnej ufa dłoni~I nigdy się z hardego umysłu 246 3 | będzie,~Agamemnon wyniosły i uparty w błędzie,~Żwawy 247 3 | Gdy przez moc namiętności i wysokie zdania~Porywa serca 248 3 | ludzkie, umysły nakłania.~I na krajów, i wieków zważaj 249 3 | umysły nakłania.~I na krajów, i wieków zważaj obyczaje -~ 250 3 | Różny tok czucia różny rząd i wiek nadaje.~Zatem trzeba 251 3(15)| czyni zimnym rozprawiaczem i prawie niczym, a cnotliwego 252 3 | sprężyny serc ludzkich przenika~I w robotach swych bierze 253 3 | swego tchnienia:~Śmieją się i wzdychają, i płaczą, i jęczą.~ 254 3 | Śmieją się i wzdychają, i płaczą, i jęczą.~A jak słońce 255 3 | się i wzdychają, i płaczą, i jęczą.~A jak słońce odwrotną 256 3 | odwrotną maluje się tęczą~I wszystkie w niej wyraża 257 3(16)| czeka tylko ostatniej zguby i tym srożej się wewnętrznie 258 3(16)| chcę o wszystkim zapomnieć" i jeszcze go do konsulatu 259 3(16)| Ks. Golański, O wymowie i poezyi).~ 260 3 | Zapłacz wprzód, a zapłaczę i ja nad twą biedą,~Lecz wiem, 261 3 | milczeniu westchną z serca głębi~I to jakąś im folgę na duszy 262 3 | Wielkich imion potrzeba i te tylko role~Mogą na nas 263 3 | Wiele znać, dobrze myśleć i żywo czuć musi.~Niełatwo 264 3 | myśli wysokie, wspaniałe i świetne~Zadziwiają umysły, 265 3 | zachowa wzajemność,~Niechaj i strach przeraża, i łechce 266 3 | Niechaj i strach przeraża, i łechce przyjemność,~Niech 267 3 | kołowroty~Widzi karę występku i nagrodę cnoty.~Wstręt od 268 3 | nagrodę cnoty.~Wstręt od złego i silne do cnoty pobudki -~ 269 3(17)| rozwodzi: ~Pojźrzy na mnie i Troję: nie będą dowody~Nigdy 270 3(17)| siedmiogębnego Donu wody pijąc~I który wschodzącemu słońcu 271 3(17)| tygrowe nurzy w bród czerwony,~I który na tatarskie patrzając 272 3 | przyjemnie uczy,~Że jej mocy i wdziękom nikt nie zaprze 273 3 | Wszem użycza istnościom i ciała, i ducha,~I twarzy, 274 3 | użycza istnościom i ciała, i ducha,~I twarzy, i języka, 275 3 | istnościom i ciała, i ducha,~I twarzy, i języka, i miłej 276 3 | ciała, i ducha,~I twarzy, i języka, i miłej postaci,~ 277 3 | ducha,~I twarzy, i języka, i miłej postaci,~Całą wzrusza 278 3 | postaci,~Całą wzrusza naturę i życiem bogaci.~Każda w niej 279 3 | kształtną wyjdzie z jego ręki,~I kamień ma swa piękność, 280 3 | kamień ma swa piękność, i głaz swoje wdzięki.~Wszystko 281 3 | Wszystko u niego rośnie i wszystko się śmieje.~Homer 282 3 | Udał się Tass przyjemny i Milton wysoki.~Można-li 283 3 | płody!~Że nawałność powstała i trojańskie łodzie~Jedne 284 3 | nawałnice,~Wody, ziemię i niebo, i powietrze miesza,~ 285 3 | nawałnice,~Wody, ziemię i niebo, i powietrze miesza,~A Neptun 286 3 | bałwany uśmierza -~To nas i miło bawi, i mocno uderza.~ 287 3 | uśmierza -~To nas i miło bawi, i mocno uderza.~Bez tych ozdób 288 3 | idzie od bogów wsparcia i obrony,~Ci dla tej niosą 289 3 | wszystkim rządzi wola Jego~I cokolwiek w przedwiecznych 290 3 | tych miar więcej Wirgili i Homer korzysta.~Jednakże 291 3 | nie trzeba:~By chytrością i siłą prawicy swej wsparci~ 292 3 | zniżeniem Bóstwa majestatu.~Tass i Milton szczęśliwie okazali 293 3 | właśnie~Iść razem objawienie i pogańskie baśnie.~Kto nierozmyślnym 294 3(18)| zbrodnią, obrzydzić mu występek i usposobić w nim serce do 295 3 | prawdziwy,~Zawsze mądry i święty, wielki i szczęśliwy,~ 296 3 | Zawsze mądry i święty, wielki i szczęśliwy,~Skarby dobroci 297 3 | widzeniem szczęśliwi anieli~I te błogosławione duchy, 298 3 | niej bowiem rzecz bierze i postać, i życie.~Nie odbieramy 299 3 | bowiem rzecz bierze i postać, i życie.~Nie odbieramy państwa 300 3 | której wraz pławi króle i dziady ze stypy.~Dyjana 301 3 | połączyć te wszystkie ozdoby~I cnoty, i występki przekształcić 302 3 | wszystkie ozdoby~I cnoty, i występki przekształcić w 303 3 | Z Pokojem nieść Wesele i Uszczęśliwienie.~Piękna 304 3 | epopeja chce mile zabawić~I nigdy czytelnika w tęsknotę 305 3 | tego między podłą zgrają~I z najlichszym pospólstwa 306 3 | wprzódy boskim uczyniłeś synem~I dawszy wielkie jego cnót 307 3 | nieprzełamane, ale trudno, aby~I największy bohatyr nie był 308 3 | Achilla zaszczyty,~Lecz nawet i w słabościach swych niepospolity,~ 309 3 | słabościach swych niepospolity,~I mimo wad swych więcej Achilles 310 3 | zyska, co się rozprzestrzeni~I dom mały nadstawić chce 311 3 | rodzi zbyteczną obfitość~I tam niesmak nastąpi, gdzie 312 3 | zupełna sytość.~Zwięzłość i żywość pierwsze zalety powieści.~ 313 3 | zalety powieści.~Niech się i nic zbytniego nigdy w niej 314 3 | nigdy w niej nie mieści,~I płynnego jej toku grube 315 3 | nie rwą rysy.~Wspaniałość i powagę kochają opisy.~Tu 316 3 | stąd, okoliczności podłe i poboczne,~Którymi, kiedy 317 3 | Wyborne czyni dzieło; kiedy i wymowa,~I charakter, i cała 318 3 | dzieło; kiedy i wymowa,~I charakter, i cała dobrana 319 3 | kiedy i wymowa,~I charakter, i cała dobrana osnowa,~Kiedy 320 3(19)| nim panowanie Plutonowi i godnym jego towarzyszom: 321 3(19)| sławną narodzeniem Jowisza, i Delos, narodzeniem dzieci 322 3 | dzieło doskonałość.~Gdy i części w nim piękne, i piękna 323 3 | Gdy i części w nim piękne, i piękna z nich całość.~Proste, 324 3 | zaczyna~Swojego bohatyra, i Latony syna~Śmiało na pomoc 325 3 | prostym, skromnym:~"Walki i męża powiem, który naprzód 326 3 | nawy swoje.~Wiele ten był i ziemią, i morzem trapiony,~ 327 3 | Wiele ten był i ziemią, i morzem trapiony,~Gwałtem 328 3 | trapiony,~Gwałtem bogów i gniewem okrutnej Junony".~ 329 3 | góry podnosi,~Szumy wiatrów i srogie flagi morza głosi,~ 330 3 | piekielnych dziwolągów mary~I okrutne bezbożnych ludzi 331 3 | bezbożnych ludzi w piekle kary,~I sędziów nieujętych wyroki 332 3 | Którym winien Rzym rady i miecza zaszczyty.~Nie zawsze 333 3 | bohatyry podziwienia godne,~I w szczęściu, i w nieszczęściu 334 3 | podziwienia godne,~I w szczęściu, i w nieszczęściu zawsze z 335 3(20)| wszystkich względów dobra i gruntowna. Jeżeli epopeja 336 3(20)| przypadków, które by razem i godne podziwienia były, 337 3(20)| godne podziwienia były, i nie przechodziły podobieństwa 338 3 | wszelkie bujny piękności i - cudowną cnotą -~Czego 339 3 | Zawsze bawi przyjemnie i nigdy nie nudzi.~Nie znając 340 3 | wygląda w tym stroju,~Już i Milton mieć będzie suknie 341 3(21)| plac osób wyprowadziwszy i bogów, i wodzów, każdej 342 3(21)| wyprowadziwszy i bogów, i wodzów, każdej właściwy 343 3(21)| właściwy charakter naznaczył i umiał go utrzymać.~ 344 3 | śmiechy~Starały się lud bawić i genijusz wprawny~Został 345 3(22)| najprzedniejsze są: Ilijada i Odysseja Homera, Eneida 346 3(22)| Tassa, Raj utracony Miliona i Henryjada Woltera. J. ks. 347 3 | Wolno grali na scenie. I gdyby wyrazem~Szpetnym nie 348 3 | brali mask na scenę szydną~I oszczędzali ludzi, karcąc 349 3 | prawem swawolą poskromić~I poetów ukarać, i aktorów 350 3 | poskromić~I poetów ukarać, i aktorów zgromić,~Zakazać 351 3 | Menandra dokładnie wydany~I skąpiec nieużyty, i oszust 352 3 | wydany~I skąpiec nieużyty, i oszust doznany,~I bezecny 353 3 | nieużyty, i oszust doznany,~I bezecny łakomca, i kostera 354 3 | doznany,~I bezecny łakomca, i kostera goły~Szedł na scenę. 355 3 | takich widoków, żartował i szydził,~A znalazłszy ich 356 3 | Była razem zabawą ludu i nauką.~Kto więc bawić i 357 3 | i nauką.~Kto więc bawić i karcić na teatrze żąda,~ 358 3 | Nie zna dobroczynności i byle miał więcej,~Byle kilka 359 3 | poczciwy wszystko dla Boga i ludzi~Gotów uczynić, jego 360 3 | następstwem czasu mieni się - i z wiekiem~Człowiek coraz 361 3 | poczyna,~Chciwie się na honory i urzędy wspina,~Rad pomnaża 362 3 | fortunę, gdy ma, więcej żąda,~I uważnym się okiem na przyszłość 363 3 | dostatki swe karby,~Długo myśli i wszystko na dal rad odkłada,~ 364 3(23)| komedyją dawną, śrzednią i nową. Eupol, Kratyn i Arystofan 365 3(23)| śrzednią i nową. Eupol, Kratyn i Arystofan wsławili się w 366 3(23)| wszystkiego sobie pozwalała i ta zbytnia wolność ściągnęła 367 3 | w przyzwoitym względzie,~I uczyć nas, i bawić komedyja 368 3 | względzie,~I uczyć nas, i bawić komedyja będzie,~Ponurej 369 3 | mądrych rozśmiesza,~Bo tam się i żart trefny, i przystojność 370 3 | Bo tam się i żart trefny, i przystojność łączy.~Niech 371 3 | Będzie zimna" - rzecze,~I całego obrotu twej sztuki 372 3 | Niż ta, co tłuste żarty i szyderstwa prawi.~Śmiech 373 3(25)| delikatności w wydaniu passyi i charakterów, jako też stosowności 374 3 | Ludzkość, że jest człowiekiem, i przez to poklaski~Wzbudził 375 3 | pękać,~Lecz zdrową da naukę i młodym, i starym,~Co pierwszym 376 3 | zdrową da naukę i młodym, i starym,~Co pierwszym ma 377 4 | szpecą przypinki dziwaczne,~I na wybór zrobione gdzie 378 4 | dobrym ziarnem wydaje chwasty i kąkole,~Gdy biegłego rolnika 379 4 | ziarnem się wypłaca.~Tak i dowcip bez sztuki, choć 380 4 | połączy ogniwem -~Więcej rodzi i płodem zakwita szczęśliwym.~ 381 4 | został znakomitym~Milton i smutny Jung, nowe sobie 382 4 | nowe sobie robiąc~Drogi i w nowe kwiaty dzieła swoje 383 4 | kwiaty dzieła swoje zdobiąc.~I na cóż więc prawidła swe 384 4 | powszechnym nieszczęściu król i lud pospołem~Biorą żałobne 385 4 | dziecię ojciec bierze~Na ręce i Niebu je oddaje w ofierze,~ 386 4 | A więc trzeba się uczyć. I we dnie, i w nocy~Wartować 387 4 | trzeba się uczyć. I we dnie, i w nocy~Wartować mądre pisma, 388 4 | żałować dla miłej ojczyzny,~I kalectwo ponosić, i chwalebne 389 4 | ojczyzny,~I kalectwo ponosić, i chwalebne blizny,~A nawet 390 4 | dokładnie królów, poddanych i panów,~Tak zostaniesz pisarzem 391 4 | Każdego słuchaj zdania i nie wstydź się radzić;~Nigdy 392 4 | może ostrożność zawadzić.~I niezbyt oświecony da ci 393 4 | wynosi ludzkim pognębieniem~I w takiej mierze rośnie, 394 4 | lichych jest przymiotów i poziomej głowy.~Mierność, 395 4 | idzie ścieżką, a dowcip i cnota~Kieruje krokiem jego - 396 4 | chwała! Gdy zyskasz tę płatę,~I tysiąc lat nie możesz poczytać 397 4 | opiewał zuchwałą,~W zarzuceniu i wzgardzie przeżył aż do 398 4(1) | szacunek zyskuje. Owa piękność i dobitność wiersza, owa - 399 4(1) | wiersza, owa - że tak powiem - i myśli, i wyrazu wyniosłość, 400 4(1) | że tak powiem - i myśli, i wyrazu wyniosłość, która 401 4(1) | cechą pism jego, podnosi i zadziwia umysł czuć mogącego 402 4 | zasłużył sobie,~Odda ci i kwiatami uwieńczy cię w 403 4(2) | Homer, autor Ilijady i Odyssei, wzrok utraciwszy 404 4 | czyste,~Jak w ciele, tak i w duszy skutki oczywiste~ 405 4 | nich rozeznawać piękności i wady;~Kto w ciasnym wad 406 4 | czuje rozumie,~Ten pewnie i piękności jego czuć nie 407 4 | doskonałe ma z każdej być miary~I w niczym go bez grzechu 408 4 | obcego naśladować piora -~I sam siebie nie wsławisz, 409 4 | sam siebie nie wsławisz, i skrzywdzisz autora.~Nie 410 4 | przybrał dzieło kwiaty,~I takim, jak należy, tokiem 411 4 | nie usterknąć rymie,~Nawet i dobry Homer częstokroć zadrzemie.~ 412 4 | lęka, nigdy nie próżnuje~I im częściej czytane, tym 413 4 | A sławę dotąd mają Homer i Wirgili.~Lubisz wytrząsać 414 4 | dostrzegł bardzo wiele,~I razem wypisawszy pokazał 415 4 | z plewą przed nim stawił~I kazał je oddzielać. A gdy 416 4 | gdy on to sprawił~Z ochotą i pewnej się nagrody spodziewa -~ 417 4(4) | Homerowi uwłaczać. Bawijusz i Mewijusz, nikczemni poeci, 418 4 | narowy,~Nim ogłosiła prawa i pod przepis ścisły~Sprawiedliwości - 419 4 | Stąd straszne zaboje.~Stąd i bitwy, i gwałty działy się 420 4 | straszne zaboje.~Stąd i bitwy, i gwałty działy się bezkarnie,~ 421 4 | Dźwignęły pyszne miasta i zamki warowne.~Swawola - 422 4 | zmienili na życie społeczne.~I stąd przeszły aż do nas 423 4 | dźwięk Amfijona kamienie i skały~Wzniesły się i ogromne 424 4 | kamienie i skały~Wzniesły się i ogromne Teby zbudowały.~ 425 4 | poszedł rodzaj zwierząt i rodzaj człowieczy.~Przy 426 4 | Twym duchem napuszeni Homer i Wirgili~Bohatyrów rytmami 427 4 | tonem dodał wojsku męstwa~I ku niemu wątpliwy los skłonił 428 4 | silne twych pieśni pochopy,~I zwierzchni świata ludzie, 429 4 | zwierzchni świata ludzie, i przeciwkostopy,~A ten swoje 430 4 | czytelnik darmo czasu trawić~I wtenczas rad korzystać, 431 4 | w brzydkiej żółci piorem~I nie chciej się poprawcą 432 4 | był użył.~Niechaj cnota i serce twe w pismach jaśnieje.~ 433 4 | słodko łechcąc zmysły.~Cnota i prawda sztukom wyzwolonym 434 4 | swej duszy na papier wyleje~I silnym ku dobremu wyrazem 435 4 | piękna, sama prawda miła.~I ta będzie najlepiej nas 436 4 | obfity,~Umieszcza razem cnoty i prawdy zaszczyty!~Waszymi 437 4 | Waszymi oświecony pismy i nauki,~Odlałem te prawidła